Strong (K.N)

*30*

A/N: I decided to end it after chapter 32 pero I will try my best na isiksik lahat ng importante kong plinano, although alam kong kulang pa rin kaya naman pagnatapos ko na ang epilogue I will consider writing a special chapter pero hindi pa sure yun.

Anyways here's the chapter beware medyo maraming mangyayari na sinubukan kong isiksik sa chapter na ito!

2 chapters before epilogue then:)

~Stay cheeky...

***********************

Amethyst's POV

"Adam, it's Jacob." Pagkasabi ko nun napamura siya at agad na napatayo kaya kahit ako eh napasunod sa pagtayo niya dahil nga sa naka-kandong ako sa kanya kanina.

"Of course it's Jacob. Siya lang naman ang maglalakas loob na sumira ng mga ari-arian ko dahil hindi niya makuha ang akin." Parang inis niyang sabi. Hindi sa akin kung hindi sa sarili niya.

Kinuha niya ang phone niya at mukhang may tatawagan dun.

"Hey, what are you doing?" Tanong ko at pinigilan ang kamay niya. Napatingin naman siya sa akin.

"Of course calling the police, maraming buhay ang muntik ng nawala dahil sa ginawa niya. Buti na lang lahat ay ligtas but the properties ng mga walang kinalaman na nadamay dahil sa ginawa niya." Paliwanag niya pero umiling ako agad.

"No you cant do that, Adam." Pigil ko, hindi makapaniwalang nakatingin siya sa akin.

"And why is that? Do you have feelings for him kaya ayaw mo siyang makulong?" Tanong niya, napailing naman ako agad.

"No of course I don't. Wala akong pake sa mangyayari sa kanya starting the day na sinubukan niya akong pagsamantalahan, wala na ang pagkakaibigan namin. But it's your birthday today at may party na hinihanda ang family mo. Kapag tumawag ka ngayon you'll miss the party dahil aasikasuhin mo yung kaso niya and there's the questioning. Ipagpabukas mon a muna yan. I'm sure hindi niya alam na nalaman ng siya ang may gawa cause he's not expecting na makikilala ko siya." I explained my side clearly kaya nap ahinga na lang siya ng malalim bago tumango bilang pagpayag.

"Fine, but I need a stress reliever." He smiled at hinila ako para yakapin.

"I can bake you a cake if you want?" Nakangiti kong offer habang nakatingala sa kanya.

"Really? Can I watch?" Excited niyang tanong at pinakawalan ako sa pagkakayakap.

"Of course. Ikaw pa naman ang may birthday lahat ng wishes mo gagawin ko." I tip toed and pecked his lips.

"Lets go?" Hinila ko na siya papuntang kitchen para simulan na ang cake niya. Habang nagbe-bake ako nakaupo lang siya sa kitchen counter kaharap ang phone niya dahil marami ang tumatawag sa kanya. But after 10 minutes nakita kong pinatay niya ito at tumitig sa ginagawa kong paghalo ng ingredients.

"Is that chocolate?" Tanong niya at naglakad palapit sa akin. Napangiti ako ng yakapin niya ako mula sa likod.

"Yeah, I heard that it's your favorite." Sagot ko, napanganga ako ng maramdaman kong pinahid niya sa leeg ko yung mix na ginagawa ko.