Karşısındaki bilmem kaçıncı sorusunu sorduğu psikoloğun sorusuyla genç adamın yüzünde memnun gülümseme oluştu.
"Karınızla aranız nasıl?Yani sizin bu durumunuzdan sonra size karşı olan tavırları?!"
"Hem uzağız,hem de yakın.Benim bu durumum onun i...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Adar yeni odasında oturmuş sıkıntıdan etrafı seyr ediyordu.Az önce Canerle bilgisayarda oyuna ona eşlik etmiş hiç olmazsa da kahkaha dolu zaman geçire bilmişti.Yeni evlerine alıştığı pek söylenmezdi.Konak eski evleri gibi 2 kattan ibaretti,ama genişti.
Ailesinin bu evi esas seçme sebepleri evde asansörün olmasıydı.Bu sayede kolaylıkla yeni odalarına çıka biliyordu.Birazdan da bir hafta olduğu gibi psikolog hanımefendi gelecekti.Aslında o kadınla düşüncelerini paylaşmak istemiyordu,ama ondan sonra rahatlıyordu,kendisini daha iyi hiss ediyordu.
Bu ev ne kadar rahat olursa olsun Adar sevmemişti.Belki yıllarca doğup büyüdükleri evden ayrı kalacaklardı hem de kendisinin yüzünden.Böyle boş-boş oturacağına şirketteki işlerle evden çalışa bilirdi,ama Ceyda hanım ve Faruk bey(!) zihni işle meşgul olmamasını sıkı-sıkı temhihlemiştiler.Spor zamanı yorgun olmalarını istemiyordular.
Tam Bejine sesleniyordu ki,onun çarşıda olduğunu hatırladı.Canerle oynarken kendisinden çarşıya gitmek için izin almıştı.Adar da izin vererek sebebini sormadı.Çünkü annesi bu günden itibaren misafirlerin geleceğini söylemişti geçmiş olsun için.
Bejinle araları iyiydi,onun kendisiyle özenle ilgilenmesi Adarın hoşuna gidiyordu,ama bir anda kendi yüzünden kavga ediyorlardı.Çünkü o zamanlar Adarın aklında hep Batur vardı.'Acaba Bejin şuan onu mu düşünüyor?' sorusu Adarı yeyip bitiriyordu.
Çok kafasına takmasa da Bejinin durgun olduğu zamanda o soru aklına geliyordu.Kapı çalmasıyla 'gel' diye seslendi ve düğmeye basarak o tarafa döndü.Gelen Ceyda hanımdı.
"Hoşgeldiniz..." Ceyda hanım tebessüm ederek
"Hoşbuldum diye umuyorum.." diyerek bir haftadır olduğu gibi yerine geçti.Adar da karşısına geldiğinde
"İnşallah memnun kalırsınız.." dedi ve gözlerini kıstı.Adarın sinirli ve moral bozukluğuyla verdiği cevaplar Ceyda hanımın hoşuna gitmiyordu.Bu yüzden daha iyi cevaplar vermeye çalışıyordu.
"Bugün kendinizi nasıl hiss ediyorsunuz?"
"Az derecede kötü..." Ceyda hanım bunları not defterine yazarken gözlerini kıstı.
"Buna esas neden olarak ne vere bilirsiniz?" Adar karşısındaki kadını izlerken
"Bejinin çarşıya gitmesi.." diye cevap verdi.Bejinle aynı boylarda,yeşil gözlere sahip esmer bir kadındı ve evliydi.Çünkü bir kaç keç kocasıyla konuşmasına şahit olmuştu.Çocuğunun olup-olmadığını bilmiyordu.
"Onu bırakmak istemiyor musunuz?"
"Karımın ilgisine alıştım ve benden ayrı kalmasını sevmiyorum!" deyip gözlerini devirdi Adar.Gerçekten de öyleydi annesi Bejini yanına çağırdığı an sinirleniyordu.Ceyda hanım derin nefes alarak esas onuya geçti.Bugünün esas sorusu buydu.
