MISTRESS-17

5.4K 89 0
                                    

Nakaupo ako sa kama ang habang pinagmamasdan si Alex na nakaupo sa mini sofa dito sa kwarto.

Nasa lap nya yung loptop nya at kausap ang mga anak nila.

"Daddy! I also want to see you! " alam kong si Tim yon. Halata naman eh. Babae ang nagsalita eh si Tim lang naman ang anak nilang girl.

"Don't worry baby we'll see each other soon but not now. Hey son, why are you not talking to me? Are you mad that i'm not there to take care the both of you?"

I know na kinakausap nya si Lio. Kanina ko pa di naririnig ang boses ng anak nyang lakaki eh.

"Daddy! He wants you to be here on his birthday! But you're not here"

Birthday ni Lio? Kelan? Mukhang gusto ng bata na makapunta ang daddy nila sa kaarawan nito.

"Sorry babies, I can't come but if ever I will be free then I will go. I am just busy as of the moment so I still don't have some time ."

Nag usap lang sila habang ako pinapakinggan lang ang usapan ng mag aama. Nag salita na din si Lio pero di ko na lang inintindi masyado ang pinagsasasabi dahil medyo bulol pa ito. 10:36 am palang pero parang gutom na agad ako. Pero binalewala ko na lang yun at nagbubuklat ng dala ni Alex. Pinayagan nya naman akong halungkatin eh. Ilalagay ko na rin sa cabinet kasama nung mga gamit ko. Then I saw a super super kyut little box. Kulay red ito sa labas at parang lagayan ng singsing. And I don't know kung para kanino ito . Nung bubuksan ko na sana biglang may kumuha neto sa mga kamay ko kaya napatingin ako sa kanya... He's expression was blank. May nagawa ba ako?

"Sorry akala ko--. Dapat di ko na lang pinakelaman.." I apologized. Kasalanan ko naman eh.

"You don't have to say sorry Mia. It's okey but next time don't touch any object na hindi sayo."

Bakit parang ang sama ng impact sa akin nung sinabi nya? Yes hindi sakin and I said sorry already.. Pero aish don't get paranoid mia!

Hindi na ako tumingin sa kanya at tumungo na lang.

Ikaw naman kasi eh! Di naman sayo pinapakelaman mo!!

Akala ko susuyuin nya ako pero nung ibaling ko sa kanya ang tingin ko ay nasa sofa na ulit ito at nakaharap sa loptop nya.

Napailing na lang ako.

Inayos ko na lang yung mga gamit nya and after that naglabas na muna ako without telling him. Alam ko naman na ramdam nyang umalis ako.

Nagderetso muna ako sa may barnyard ng kabahayan at naupo sa metal chair doon. Napatingin na lang ako sa isang dereksyon at pakiramdam ko napapaisip ako sa mga nangyayari. I am not like this but aghh! I can't stop thinking about what happened a while ago.

When he started to talk to his family, I feel I'm not existing in his life. I feel i'm just a waste that he found no where and put it on the corner and not giving an attention on it. I can't stop thinking, then there's something I feel on my cheeks. When I put my hand on it, it's wet . A tears. Agh mia! Akala ko ba di ka na iiyak? Bakit sa simpleng yun napaka emosyonal mo na?

Baka naman nagseselos lang ako kasi nasa pamilya nya ang atensyon neto at wala sakin. Hindi dapat ako ganto eh. Syempre may responsibilidad pa sya sa mga bata kaya ganun..

Pero di ko talaga maiwasang,,, paano na lang pag naging pamilya na talaga kami? At dumating yung puntong magkakaanak na kami? Kanino sya pupunta? Who will he choose? Me and to our soon to be child or to his son and daughter that are already there to make him happy? It's possible that he will choose the past over the present because they are the one who arrived first! God. I can't understand what's happening to me! I'm not like this!

I wiped my tears then get up from my seat but a person is in front of me. He's looking at me with a worried look.

"Ka-kanina ka pa?" I asked him while not looking to his face.

"Yes..."

My heartbeat starting to beat fast. I don't know why maybe of his answer...?

"Don't mind me " palakad na sana ako when he grab my hand then afterwards I just feel a warm body is touching to mine. I feel his breath because his face is facing my shoulder and I feel the tight hug from him. What's with him?
I'm not hugging him back . I just don't .

When I feel I can't breathe I push him away from me.! God I can't breathe so I am panting after I pushed him.

I am holding my chest when he talk.

"Why are you crying?"
I face him.
I just shook my head . Ito ang ayaw ko sa lahat nung nakikita ako ng mga taong mahal ko na mahina.

"Tell me Mia.. If it's about what happened I am sorry. Ayoko lang na makita mo agad yun... This is not jist the right time."

"What do you mean?"

"Secret... "

Agh! Why he can't spill it now?!

"Edi wag!"

Nag kunwari akong paalis alam ko naman na di nya ako matitiis eh. Pero hindi lang naman tungkol sa box ang dahilan diba?

"Mia Just wait. I can't tell to you now because that was a surprise."

"Edi okey" naglakad na lang ako papasok. Hindi ko alam kung ako ang dinadrama ko sa ganung para namang magaan na ang loob ko.

Pero parang gusto ko lang syang paaminin kung bakit ayaw nya sakin ipakita yung laman nun!

"Aish Mia! Maghintay ka na lang please? Don't get mad please. "

Hanggang sa makapasok ako sa loob ng bahay hindi ko sya nililingon. Ano ba kasi yun? Di naman kasi ako slow eh pero bakit di ko maintindihan kung bakit may ganun sya!

"FINE! I WILL PROPOSE NEXT SUNDAY TO YOU BUT BECAUSE OF THIS I THINK THAT PLAN WILL HAPPEN NOW!"

propose??? 0___0

Napaharap ako sa kanya. Ano bang sinasabi nya?

Nagulat lalo ako ng makita ko syang nakaluhod sa harapan ko at nakabungad sa akin yung singsing...

"MIA SANTOS, WILL YOU MARRY ME?"

MISTRESS [COMPLETED]Where stories live. Discover now