Eindelijk vrij! {✔}

~2 met Louis~

P.o.v Emma

Twee dagen later... 

Ik ga vandaag weer bonnen stelen, maar dan nu met Louis.  Ik ben best wel zenuwachtig om Louis weer te zien. Ik weet natuurlijk niet zeker of ik hem wel kan vertrouwen. Ik ben onderweg naar de straat van de bakker. Ik ga de hoek om en bots tegen iets hards maar ook zachts aan. Ik kijk verbaasd op en zie Louis staan. ''Oh ehm sorry ik had je niet gezien'' zeg ik ongemakkelijk. ''Nee het spijt mij ik had niet zo dicht om de hoek moeten gaan staan'' zegt hij en hij glimlacht naar me waardoor ik bloos. Waarom? Ik heb geen idee. We lopen naar de bakkerij en ik doe de deur open en Louis pakt de klepel en houdt de deur open. Ik loop snel naar de balie en pak meer bonnen dan anders. Ik loop terug naar Louis en Louis sluit heel zachtjes de deur. Op de hoek van de straat blijven we staan. ''Het is ons gelukt Lou'' zeg ik blij. ''ja inderdaad maar ik vond het best spannend'' zegt Louis eerlijk. ''Snap ik, ik vond het de eerste keer ook eng'' zeg ik. Louis knikt begrijpend. ''Heb je zin om bij mij thuis af te spreken?'' vraag ik. ''Ehm ja gezellig'' zegt Louis en we lopen richting mijn huis. Via de achterdeur komen we binnen. Pim staat op dat moment in de keuken en glimlacht naar me als ik binnen kom.  ''Iedereen is in de voorkamer'' zegt Pim en ik knik. We lopen naar binnen en ik zie dat iedereen op de bank zit en met iedereen bedoel ik: Mijn moeder, vader, en de onderduikers, Luuk (26), Eva (25) en Peter (30). Eva en Luuk zijn verloofd en Peter is de broer van Eva. Louis stelt zich netjes aan iedereen voor en Eva kijkt me met een grijns aan. Ik probeer het te negeren wat moeilijk gaat, maar het lukt toch. Ik geef de bonnen aan mijn moeder en zij legt ze in een kastje in de keuken. ''Mam mag ik met Louis naar mijn kamer?'' vraag ik en mijn moeder kijkt me even twijfelend aan. ''Vooruit omdat jij het bent'' zegt mijn moeder en ik glimlach dankbaar.  

Samen met Louis loop ik naar boven en gaan we naar de kamer van Pim en mij. We gaan op mijn bed zitten en kletsen de hele ochtend. We hebben het super gezellig en Louis maakt me de hele tijd aan het lachen of blozen. Maar, hij moet nu naar huis. Iets wat ik echt niet leuk vind. Het is echt gezellig met Louis en als hij weg gaat verdwijnt dat ook. Ik loop met Louis naar beneden, ik doe de deur open en Louis loopt naar buiten. ''Zie ik je snel weer?'' vraag ik nep verdrietig. ''Tuurlijk in elk geval over twee dagen en anders eerder'' zegt Louis lachend. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en zwaai nog naar Louis. Net wanneer ik me wil omdraaien rent Louis op me af en geeft me een knuffel. Eerst schrik ik, maar al snel knuffel ik terug. Louis trekt terug uit de knuffel en zwaait nog even. Ik zwaai terug en doe de deur dicht als ik Louis niet meer zie. Ik laat me langs de deur op de grond zakken en zucht. Volgens mij begin ik Louis leuk te vinden. En dat is niet goed. Ik bedoel, het brengt toch alleen maar pijn met zich mee. Dus, ik kan hem maar beter uit mijn hoofd zetten. Ik sta op en loop de woonkamer in en iedereen kijkt me aan. ''Waarom kijken jullie zo naar me?'' vraag ik. ''Je hebt hele erge rode wangen'' zegt Eva met een grijns. Fijn, ik bloos dus ook. ''Het is niks'' probeer ik maar Eva kijkt me grijnzend aan.''Nee natuurlijk is het niks'' zegt ze. Ik schud eigenwijs mijn hoofd en  Eva lacht. Ik begin ondertussen langzamerhand nerveus te worden van al die blikken op mij en ga naar mijn kamer omdat ik moe ben. En heel misschien haat ik het als mensen mij aankijken. 

Rond etenstijd wordt ook ik naar benden geroepen om te komen eten. We zitten met z'n allen benden aan de eettafel te eten als Eva begint te parten. ''Dus die Louis van je is wel leuk'' zegt ze en ik zucht. Niet weer. ''Hoezo? nu al uit gekeken op Luuk'' zeg ik grinnikend. ''Ik hoop het niet'' zegt Luuk en hij kijkt Eva aan en ze schud haar hoofd. ''Nee die Louis is niks voor mij maar voor Emma'' zegt Eva en ik zucht. ''Emma is nog helemaal niet bezig met jongens'' zegt mijn vader en Eva staat op het punt om heel hard te gaan lachen. ''Weet je dat heel zeker want volgens mij ontstaan er blosjes op onze dochter haar wangen'' zegt mijn moeder en ik zucht. Ik leg mijn handen op mijn wangen en kijk naar mijn bord die ik inmiddels leeg heb. ''Wat is er mis mee dat Emma hem leuk vind? Laat haar nou gewoon lekker verliefd zijn'' zegt Pim en ik glimlach dankbaar waarna hij me een knipoog geeft.

Na het eten help ik afruimen en afwassen. Al snel is het tijd om naar bed te gaan en loop ik naar mijn kamer. Ik was mezelf en doe dan mijn nachtjapon aan. Ik pak mijn borstel een maak een vlecht in mijn haar. Ik poets snel mijn tanden en kruip dan snel in bed. Ik sluit mijn ogen denkend aan de leuke dag als ik het matras naast me voel inzakken. Pim en ik hebben ons eigen bed maar al vanaf dat we klein zijn slapen we bij elkaar in bed en dat is nooit veranderd. Ik draai me om naar Pim en kruip dicht tegen hem aan. Hij slaat zijn armen om me heen en geeft een kus op mijn voorhoofd. ''Ik hou van je zusje'' zegt Pim en ik mompel wat waardoor Pim begint te lachen. Ik ga nog dichter tegen hem aan liggen en val in een diepe slaap.