Eindelijk vrij! {✔}

~Dankwoord~

This gif is just so like me I LOVE MUSIK

Hey everyone. Ik hoop dat jullie het een leuk boek vonden en niet al te boos zijn omdat Emma en Louis het niet hebben overleeft. Het is tenslotte wel een goed einde. Of nou ja ligt eraan hoe je het bekijkt. Maar ik heb voor een reden gekozen voor dit einde. Ik wou ten eerste kijken of ik dit wel kon schrijven en volgens mijn vriendinnen is dat zo. (Toch 5har0nstyles haha oké sorry ik mag je niet pesten.) Ten tweede had ik een tweestrijd met mezelf. De ene kant van mij zei ''Je moet er een goed einde van maaken met een einde als: en ze leefden nog lang en gelukkig'' maar, het andere deel in mij zei ''Het is een boek over de tweede wereld oorlog Sanne en de tweede wereld oorlog is nou eenmaal niet leuk, maak er een mooi maar toch slecht einde van''. Hierdoor kon ik dus absoluut niet kiezen want beide vond ik leuk. Ik heb daarom toen besloten mijn vriendinnen om raad te vragen maar ook van hen kreeg ik niks gunstigs. 2 wouden namelijk een goed einde en de andere 2 een slechte dus zat ik weer vast. Toen kwam mijn moeder met het idee om beide te doen zoals ik nu dus heb gedaan en ik ben heel blij met deze keuze.

Ik heb trouwens een poosje zitten te twijfelen of ik wel een dankwoord moest gaan schrijven aangezien ik nooit echt weet wat ik moet zeggen. Ik heb uiteindelijk zoals je kan zien toch besloten een dankwoord te doen. Dit boek was er nooit geweest als ik niet een opdracht voor Nederlands had gekregen om een verhaal over de tweede wereld oorlog te schrijven. Toen ik deze opdracht kreeg was ik gelijk enthousiast maar kon letterlijk niks bedenken. Mijn vriendinnen wisten het ook niet zo goed maar hadden al wel een klein ideeën. Toen ik hun ideeën hoorde hielp ik ze met de rest van hun verhaal. Ik zelf daarin tegen had nog steeds niks. Tot ik me een gesprek met mijn overgroot oma herinnerde. Het ging over wat ze allemaal heeft mee gemaakt in de tweede wereld oorlog dat was dan ook het moment dat ik besloot dit verhaal over haar te schrijven, over haar avonturen in de tweede wereld oorlog. Natuurlijk is het verhaal niet precies het zelfde. Ik heb het geromantiseerd en het einde is mijn overgroot oma natuurlijk ook niet overkomen anders had ik dit niet kunnen schrijven.

Ik wou graag een paar mensen bedanken die me hebben geholpen en gesteund tijdens het schrijven van dit boek. Dit zijn de belangrijksten die ik altijd kon appen en bellen als ik hulp nodig had bij dit boek.

IStoleNiallsPizza Bedankt voor de reactie en het commentaar op dit boek. Jij had dit verhaal natuurlijk van te voren nog niet gelezen dus voor jou was het net zo ''spannend'' als voor de rest van de lezers

LisaLeijtenHoran Bedankt voor de hulp en de ideeën voor dit boek zonder jou was het me niet gelukt.

ZaynIsMyPrinsForever Bedankt voor alle reactie en de steun. Ik hoop dat je het boek ondanks het einde wel leuk vond.

5har0nstyles en ook jij bedankt voor alle ideeën en hulp. Zonder jou had ik dit verhaal niet online gezet. Door de reactie die jij aan het einde had ben ik overgehaald om dit online te zetten dus mega erg bedankt.

Nou dit was het dan mijn ''geweldige'' dankwoord. Ik wou nog 1 ding zeggen er staat inmiddels een nieuw boek online genaamd Half a Heart. Het is zoals je waarschijnlijk wel zou verwachten een Louis fanfictie. Dit is de omschrijving:

Wat als je in een ernstig auto ongeluk terecht komt en je je beste vriendin en je ouders verliest. Je daardoor het gevoel hebt dat je de helft van je hart verloren hebt in dat ongeluk en je nooit meer compleet kan zijn.  Het overkomt Amy Anderson allemaal.

''Pas op!'' Hoor ik mijn moeder ineens roepen. Ik hoor Sasha gillen en mijn ouders pakken elkaars hand vast. Er komt een auto van links die onze auto raakt en in een fractie van een seconden vliegt de auto over de kop. Alle ramen breken en het glas snijd in mijn huid. Mijn gezicht trekt samen en tranen prikken in mijn ogen. Ik pak de hand van Sasha en kijk haar aan maar zie dat ze bewusteloos is.  ''Sasha!'' roep ik met tranen in mijn ogen maar ik krijg natuurlijk geen antwoord. Onze auto vliegt nogmaals over de kop en ik krijg een klap tegen mijn arm waardoor een gil van de pijn mijn mond verlaat. Ik kijk naar mijn ouders terwijl de tranen over mijn wangen stromen. ''Mama papa alsjeblieft zeg iets'' maar ook van hen krijg ik geen antwoord meer. Onze auto komt tot stil stand waardoor ik een harde klap tegen mijn hoofd krijg. Er beginnen steeds meer tranen over mijn wangen te rollen en snikken verlaten mijn mond. ''Sasha, mam, pap alsjeblieft laat me niet alleen'' zeg ik huilend.

Als dit boek je leuk lijkt kun je hem natuurlijk vinden op dit account en mag je hem uiteraard lezen.

Nou dit was dan nu echt het einde. Nogmaals hoop ik dat het leuk was om te lezen Lots of love form me xxxSanne