It's all belong to the past.

Chapter 1

☝👆Adrian is there👆☝

Adrian's POV.

"How much is this?" Tanong ko sa sales lady.. na.. kinikilig?

"Ahh... S- sher... This one sher?" Sabay turo sa necklace.

"Yeah. Obviously. "
Naaasar kong sabi sa kanya.

"Ahh. Yeah yeah this is worth 6k but if you want the whole set it will be 100k. Bec every accessories in here sir. Has a diamond that from paris and America" mahabang salita nya.

"Dami mong sinabi price lng naman tinatanung ko tsk." I said then leave the store

Here i am nag hahanap ng isang vacant seat sa isang restaurant napagod kasi ako.
You know jetlag i just got here in the Philippines 2 hours ago then dumeretso na ako dto sa mall.oh and by the way my name is adrian miguel vel santiago.
17 years old. I stay in states for 11 year s hanggang sa naisipan ni mom na bumalik kami sa Philippines.

And may kumalabit saakin habang ng hahanap ako ng upuan.

"Uhh.. kuya konti nalng po ung vacant seat.. and ung upuan namin ng mga kaibigan ko is may space pa. So.. pwede bang saamin ka nalng umupo?" pabebe nyang sabi..
Tsk. This is i hate about girls pero hindi ko naman nilalahat ahh.

"Tsk. Alam mo miss may isa pa akong nakikitang bakante ohh *sabay turo dun sa nakita kong bakante* kaya thanks but no thanks. " Saka ako pumunta dun sa bakante.

" Can i take your order sir?"
May nag salita-- pero bat ganun parang ang lungkot ng boses nya.
Tinignan ko sya at ganun nalng ang gulat ko na nakita ko syang umiiyak.

"The Eff. Miss why are you crying? " tumayo ako sa upuan then nilapitan ko sya.

"S- sorry sir. Hindi ko dapat dinadala ang problema ko sa trabaho kaya pasensya na sir."
Sabi nya pero patuloy parin sya sa pag iyak pero hindi naman maingay tahimik na iyak kungbaga.

Kinuha ko ung panyo at pinunas ko sa mukha nya.

"Wag ka nang umiyak. Sabi kasi saakin ng mommy ko wag kong hahayaan na may makita akong babaeng umiiyak"

Miranda's Pov.

"Wag kong hayaan na may makita akong babaeng umiiyak"

"Wag kong hayaan na may makita akong babaeng umiiyak"

"Wag kong hayaan na may makita akong babaeng umiiyak"

"Wag kong hayaan na may makita akong babaeng umiiyak"

"Wag kong hayaan na may makita akong babaeng umiiyak"

Aray.. u- ung ulo ko.
Shemay.. ang sakit!

"Ahh!!" Sigaw ko habang nakahawak sa ulo ko.

"He- hey miss are you alright?"
Nag aalala nyang tanong.

Umiling ako kasi sobrang sakit ng ulo ko.

"Fvck! What's happening to you?!"

Ang sakit talaga ng ulo ko.

"Ahhh!"

"Hey! Miss!"

..

And everything went black.

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
A/N.
So.. ayun na nga!

Kyaaa!!

Ghadd..

Please dont forget to vote and share this to your friends

Love u all

PERO WALA PARING FOREVER!😂