It's all belong to the past.

Chapter 3

Adrian's POV.

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na nag mumula sa bintana.

Hayyst ang sarap ng tulog ko dto sa kama- ay
Lintek yung babae sa sofa nga pala sya natulog.

*BOOGHS*

"AY SOFA!"
tinignan ko yung babae at .
.
.
.
.
.
.
HAAHAHAH grabe ang lakas din netong babaeng to eh noh

Nahulog lang naman sya sa sofa
Pero hindi padin sya nagigising.

Bumababa na ako sa pag kakahiga at nilapitan ko sya.

"Tsk. Tsk tsk. Ang kulit kase sabing dun kana sa kama matulog kagabi eh" tyaka ko sya binuhat papuntang higaan

Kumaain ba to? Ang gaan ehh😂😂

Dahan dahan ko syang nilapag. At tinignan ko ang orasan.
7:53 am na pala

Buti nalang at nasa private room kami. Kasi ang private room ay mag maliit na kitchen.
Hindi pa kasi kami nakaka kain nitong babae.
Well hindi ko naman kasi narinig ang pangalan nya kagabi dahil dumating agad yung nurse.

Pinuntahan ko yung ref. And ang nakita ko lang is..
Eggs, bacon, May chicken din, and vegetables
Mukha namang hindi sya mapili sa kakainin kaya tinolang manok nalang ang lulutuin ko.

Yap! Marunong akong mag luto.

Kinuha ko na ang mga kakailanganin ko then i start cooking

Miranda's POV

Abango....

Pagkain...

Amoy pagkain...

*sniff *sniff

Hmmmm.. amoy.. tinola.. tinolang manok!

MAH FAVORITE!

Agad akong bumangom sa kam-
Wait..
Kama?

Loading.....

Loading......

Loading......

Processing....

CONNECTION LOST.
Joke ^_^

Pano naman ako napunta dto..

Ghaad! Sa pag kakatanda ko ay hindi naman ako nag se-sleep walking.

Hayaan mo na nga yun. Ang mahalaga yung pagkain😂

Pumunta ako dun sa maliit na kusina at nakita ko si
Rian naka apron..

Waw! Marunong pala sya mag luto?
Ay hindi hindi sya marunong mag luto kaya nga nag luluto sya ehhh
Gaga!

Ay grabehan.
Well nakakapanibago lang kasi bihira nalang kasi ang mga lalaking marunong mag luto.

Lumapit ako sa kanya at kinalabit sya.

"Ay. Sofia!"

"Ha?"sinong sofia.

"Ahh.. ehh.. wala yun." Luh sya

Girlfriend nya kaya yun?

"Girlfriend mo?" Tanung ko. Yeag tsismosa na kung tsismosa pake mo *flips hair*

"Haha.. hmm sabihin nating future fiancé ko" nakangiti nyang saad na akalamo nag da day dream.

"Ahh... Kung ganon nasan sya?
Hindi kaba nya hinahanap?
Baka namn pumunta yun dto tas sugurin ako." Woi never pa akong nakipag sabunutan noh.
Mabait kaya ako!

/A. san banda teh?/

Grave ka saakin author.

"Sana nga magagawa nya yun eh" malungkot nyang wika

"Ha?! Woi! Wag mo naman akong i pa bugbog sa kanya grabe ka saakin! Pag ako natuluyan mumu-" bastos na bata sumgingit banaman habang nag sasalita ako (-_-)

"That's not my point.. Ang ponit ko is... Sana nandto sya. " Malungkot nyang wika- wait don't tell me!

"MY GHAAD? I SHE DEAD?!"
Medyo napataas ang boses ko dun ah.

*Poink*

"Aray ha!" Batukan ba naman ako (-_-)
Sama nito saakin ehh noh?

"Hindi.. aisshh! Never mind kumain nalang tayo" yap nagugutom din naman na ako ehh

Kinalabit ko sya

"Bakit?"

"Kain lang dude. Walang tayo 😎"

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

A.n

Thats it!!!
The famous word na
"walang tayo"😂😂

Don't forget to
Vote
Comment and
Share this to your friends 😍😘