Sevmeyecek Sus Artık!(1.Kitap)

25.Bölüm

Kolumun dürtüldüğünü hissediyordum . 'İmdat' diye bağırıyordum fakat kimse yardım etmiyordu . Sarsılmaya devam ediyordum . Muhtemelen ablamdı fakat dışarısı ile bağlantım kesilmişti . Yanaklarımın ıslandığını hissettim . Ağlıyordum . Karanlığın içine hapsolmuştum ve çıkamıyordum.Gözlerimi açmaya zorladım fakat olmuyordu . Bir kez daha denedim . Birden gözümden ışık girmesi ile gözlerimi kıstım . Annem ile ablam başımda dikiliyordu . Bir oh çektiler . Yavaşça yatakta oturur pozisyona geldim.

'İyi misin?'

Diye sordu annem telaşla . Kafamı evet anlamında salladım.

'Uyanmaya çalıştım fakat uyanamadım.'

Dedim sesim kaybetmiş gibi kısık çıkarken.

'Karabasan gelmiş.'

Dedi ablam ardından saçlarımı okşadı . Derin bir nefes aldıktan sonra hızlıca verdim ve yataktan kalktım . Formalarıma doğru giderken annemler odadan çıktı . Rüya çok gerçekçiydi . Rüyaların tersi çıkardı . Bununda tersini çıkmasını istiyordum . Evet Görkem'in beni sevmesini isterdim fakat bu şekilde değil.Gizli köşelerde öpmeyi değil herkesin içinde elini tutmayı istiyordum . Hele falcı kadın ve o kafe . Çok korkutucuydu . Bundan sonra fal bakmayacaktım hele falcıya asla gitmezdim . Gördüklerimin çıkması benim Miss Turkey birincisi seçilmem gibiydi . Hem her şey bir rüyadan ibaretti en azından ben öyle olmasını umuyordum . Rüyanın kafamı karıştırmasına izin vermedim . Buz gibi suyla duş aldıktan sonra açılmıştım . Hızlıca giyindim ve saçlarımı kuruttum . Çantamı alıp mutfağa gittim . Hızlıca tostumu yedim ve herkesi öpüp evden çıktım . Apartmanın kapısından çıkmam ile Efe ile göz göze geldim.

'Efe?'

'Günaydın.'

Dedi neşeyle.

'Ne işin var senin?'

 Elini çenesine koydu düşünür gibi yaptı . Ardından gülümsedi.

'Görkem'de kalmıştım dün sabahta onu satıp sevgilimi almaya geldim.'

Yanağımı öptükten sonra elimi tuttu . Yürümeye başladığımızda elimi çektim . Sorarcasına baktı.

'Babam görebilir.'

Tabi ki de babamdan korkmuyordum . Evden çıkmasına daha yarım saat vardı . Onun elini tutmak rahatsız ediyordu nedense . Hem ben gerçek bir çiftmişiz gibi hissetmiyordum ki , gerçek çiftler gibi davranayım . Efe ise anlayışla kafasını salladı . Fazla iyi di sanki . Bana göre fazla beyaz .

'E naber.'

'İyi sen.'

'İyi.'

 Arkadaştan farklı konuşmuyorduk . En azından fazla kasılmıyordum . Toy sevgililer gibi elimi nereye koyacağımı şaşırmıştım . Sokaktan çıktığımız için tekrar tutabilirdi . En sonunda montumun cebine koydum . En iyisi buydu .

'Pamukkale gezisine gidecek misin?'

'Gezi mi var?'

'Evet.'

 Haberim bile yoktu . Geçen yıl gitmiştim yine de kızlar giderse giderdim belki .

'Sen gidecek misin?'

'Tabi ki de.'

Gülümsedi . Bende karşılık verdim . Takım her geziye gider ve her gezi dönüşünde haklarında zilyonlarca dedikoduyla gelirlerdi . Tabi ki de takım umurumda değildi o zamanlar . Umurumda olan takımdaki kişiydi .

'Sen de gel . Üç gece olucakmış .'

 Bari üç gün senden uzak kalıyım ya.

'Bakarız.'

'Bak bakalım.'

Göz kırptı . Ardından önüne döndü . Görkem'in tek bakışı dengemi tepe taslak ederken Efe'nin göz kırpması hiçbir etki yaratmamıştı . Aklımda ve kalbimde Görkem varken yaratamazdı da zaten . Belki de Efe'yi sevmeye çalışmalıydım ? Onu kalbimin en derin köşesine gömmeliydim . Peki yapabilir miydim ? Tabi ki de hayır . Okula girdiğimizde yine gözler bize çevrilmişti . Buna alışık değildim şimdi garip geliyordu . Fısıldaşmalar başlamıştı . Ofladım .

'İyi misin ?'

 Her şeyi anlamak zorunda mıydı ki.

'Sadece herkesin bakması rahatsız edici.'

Güldü .

'Alışırsın.'

 Alışmak istemiyordum ki . Hem bu çok kalıcı bir şey olmayacaktı . En fazla iki hafta sonra ayrılacaktık . O ayrılmasa bile ben ayrılacaktım . Rüyamın çıkmaması için . Basit bir kız olmamak için ayrılmalıydım .

'Dersin başlamasına daha var kantine gidelim .'

'Olur .'

Kantine girdiğimizde ilk gözüme çarpan Görkem olmuştu . O kadar kişinin için de parlıyordu .

'Günaydın . '

Dedi Efe sandalyeye otururken bende 'günaydın' dedikten sonra oturdum . Diğerleride aynı şekilde selam verdi . Efe masanın üstünde duran on on beş kağıttan bir tanesini aldı .

'Bu ne?'

Diye sordu .

'Gezi kağıtları.'

Dedi Görkem ve omuzlarını silkti .

'E gidiyor musun kaptan ? '

'Kaçar mı ?'

 İşte şimdi gitmem gerektiğine karar vermiştim . Ona yakın olabileceğim dört gün vardı  .

'Sen gidecek misin Merve?'

 İçlerinden adını unuttuğuyum birisiydi .

'Büyük ihtimalle .'

Dedim . Efe bana döndü .

'Ne?'

Dedim umursamazca . Önüne döndü . Gitme nedenimi sormamalıydı . Ağzımdan kaçırmaktan korkuyordum . Anneme dökmem gereken dili düşündükçe içim kabarsada sonucu iyi olacaktı .

....................................

'Efe geç kalkmış birlikte gidicez okula kadar .'

Dedi Görkem gülümserken . Gülümsedim . Bu gülümseme Efe'ye attığım sahte gülüşlerden değildi . Fazlasıyla içten ve gerçekti . Elimde ki bavulu sürmeye başladım . Bavul çalışma olan kaldırımda düzgünce gitmiyordu . Sinirle çektim birden .

'Lanet bavul.'

Diye mırıldandım . Görkem bir kahkaha attı . Ve eğilip bavulu elimden aldı.

'Hey ne yapıyorsun?'

'Ver ben taşırım .'

Elimden alırken ellerimiz beş altı saniye değmişti . Elektrik çarpmış gibi tüm vücudumun titrediğini hissettim . Elimden bavul bıraktım . Derin bir nefes aldım . Görkem bir kez daha kahkaha attı.

'Yoksa çok mu etkilendin benden?'