38.Bölüm

2.5K 114 8
                                    

Merve bir anda ne yapacağını şaşırdı Görkem ile göz göze gelirken onunda telaslandığı belliydi.

'Ah bende seni aradım bulamayınca Görkem e sorayım dedim.'

Zorla gülümserken Efe ye yaklaştı ve sarıldı.

'Bende seni arıyordum. '

'Bulduk işte birbirimizi. '

'Birazdan takım gelir ben gidiyim iyi şanslar. '

Merve arkasını dönmüştü ki Efe onu bileginden tutup kendine çevirdi.

'Şans öpücüğü yok mu?'

Merve , Görkem ile göz göze gelirken Görkem in siniri gözlerinden belli oluyordu. Kıskanıyordu işte insan sevdiğini kıskanmaz mı? Merve ne yapabilirim anlamında dudaklarını büzerken  hızlıca Efe nin yanağını öptü. Efe nin bunu beklemediği kesindi fakat daha fazlasını sevdiği çocuğun önünde yapamazdı. Görkem sinirlense de yanağından öpmesi biraz daha rahatlatmıştı.Merve odadan çıkarken derin bir nefes aldı. Bir tehlikeyi daha atlatmıştı ama bu diğerlerini de atlatacakları anlamına gelmiyordu.

Ezgi dakikalardır Merve yi bekliyordu. Sinirle tırnaklarını dudağına vurmaya başladı. Tabi ki de siniri Merve ye değildi. Mert e şans dilemek için yapışan sülüklereydi.

'Sülük gibi emdi çocuğu ya.'

Diye fısıldadı.

'Kim kimi emdi ?'

Ezgi yerinden sıçradı. Elini kalbine götürdü.

'Ay sen miydin ya?'

'Kimi bekliyordun ki?'

Ezgi dakikalardır baktığı yerden çevirdi bakışlarını.

'Dalmışım yalnızca. '

Merve Ezgi nin yanına oturdu.

'Ya neden burada oturduk. Diğerleri gibi yukarıda oturalım işte. '

Merve Ezgi ye baktı.

'Kızım salak mısın herkes burada oturmak istiyor hem hoca sularını vermek için beni görevlendirdi.'

Ezgi ofladı ve önüne döndü. Bacak bacak üstüne attıktan sonra cenesini bacağını dayadı.Yine tırnaklarıyla ritim tutmaya başlamıştı neyse ki biraz sonra hepsi birden soyunma odasına gitmişti de Ezgi o görüntüye daha fazla seyirci kalmamıştı.

Önce diğer takım tezahüratlar ile birlikte çıktı. Ardından da Görkemlerin takımı çıkmıştı. Spor salonu alkışlarla inliyordu resmen.Bir süre top elden ele gezdi ve karşı takımın atması ile herkesten garip sesler çıktı. Bu yalnızca bir maç değildi bu okulun ismi ve bir o kadarda oyuncuların kendi egoları için önemliydi. Bu hırslı biraz daha yüklendiler top potada potaya girerken bir karşı taraf birde Bu taraf alkışlıyordu aralarında ki fark beş olmuştu ki ilk molaya çıktılar.Merve suları tek tek veriyordu.Telefonunun çalması ile elinde kalan tek suyu Ezgi ye attı.

'Mert e verir misin bunu?'

Ezgi gözlerini açıp giden Merve nin arkasından baktı sonra mecburen önüne dönüp Mert e uzattı. Mert çarpık bir gülümsemeyi yüzüne yerleştirdi.

'Kendime gelmek için sudan çok öpücüğe ihtiyacım var.'

Sevmeyecek Sus Artık!(1.Kitap)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin