UA'DE BİR TÜRK KIZI - BNHA FANFICTION - TAMAMLANDI-

-5-

Bu bölüm birinci sezonda 12. Bölüm olarak olması gerekiyor ama tam hatırlamıyorum o yüzden hatam varsa şimdiden Özür dilerim. Bu arada ilham gelmedi bu yüzden bölüm komik olmamış olabilir

"Misaki uyan! Misaki!"

Kendime geldiğimde Todoroki başımdaydı.

"Ne oluyor?"

Başımı tutarak kalktım.

"Bir anda bayıldın. Neden olduğunu bilmiyorum."

"Kaçaktır."

"Kaçak?"

"Sonra anlatırım. Ne kadar baygındım?"

"On-on beş saniye kadar. Baygınlık denemez. En fazla fenalık denebilir."

"Anladım. Hadi gidelim."

Koşmaya başladık. Sonunda All Might, Midoriya nın yanına geldik.

All Might da gelmişti ve morumsu -bizim Sadık a da benziyor- bir hayvanla boğuşuyordu. Birden Karasis belirdi. All Might la boğuşurken Todoroki, Sadık--Pardon morumsu hayvanı dondurdu.

Midoriya da yumruk falan atmayı denedi. Ben de durdurma tuşu attım. Morumsu hayvana geldi. Bir anda durdu.

"İyi işti Misaki."

Dedi Midoriya. Ama bir anda attığım durdurma tuşu yokoldu.

"N-n-ne oldu!?"

VINN'ım parçalanmıştı! Biz düşerken hasar görmüş olmalıydı kesin. Şansım bir kere de dönse kuduz köpeklerin arasında her yerime et bağlayıp koşucam! Tabi düşmeden koşabilmeyi öğrenince.

Hemen elimi öbür VINN a attım ve açtım. Ama o sırada morumsu hayvan çoktan serbest kalmıştı.

Kirpi saçlı ve katil bakışlı gelip sisi tuttular. All Might morumsu hayvanla boğuşuyordu. Ben de kilit tuşu atmaya çalıştım. Ama olmadı.

Kaçak yüzünden. Bir sonraki hamlemin ne olacağı konusunda bir fikrim yoktu. Korkuyordum ve kendime güvenmiyordum. Bu yüzden de gücüm bundan etkileniyordu.

Elimden gelen hiç bir şey yoktu...

Herkes elinden geleni yaparken...

Neden ben hiç bir şey yapamıyorum...?

Keşke...Keşke daha güçlü olsaydım!

O zaman ben de herkes gibi savaşabilirdim...

Herkes elinden geleni yapıyor ve Kötüler İttifakını zayıflamaya çalışıyor. All Might onunla savaşıyor. Aizawa-sensei nın her yeri kırık. Ben ise korkup doğru düzgün bir tuş bile atamıyorum!

"Hadi ama yapabilirsin!"

Kirpi saçlıydı bunu söyleyen.

"Kendine gel!"

Katil bakışlı da atladı.

Onlar haklıydı. Hepsi haklıydı. Ben de yapabilirim! Onlar da korkuyor olmalı ama pes etmiyorlar.

Telefonlarımdan birini çıkardım ve suratında el olan adama attım. Telefonumu tuttuğu anda yanına ışınlanıp onu tutacaktım ve kaçması ni engelleyecektim. En azından bu kadarını yapabilmem gerekiyor!

Tam beklediğim gibi telefonu tutunca odaklandım ve kendimi onun önünde buldum.

O da bunu beklemiyordu. Bir anda onu yakalamak için arkasına geçtim ve ellerini tuttum.