hagsaeng;; seokjin ✅

dokuz;; temas

öğrenci misa,

odamda gülümseyerek sinirli suratını izliyorum.

"of ya!" diyorsun burnundan solurken. "benden çok umutluydunuz, değil mi?"

"hala umutluyum."

"hayır, o sınavda birinci olmalıydım!"

"misa," diyorum gülerken. "zaten birincisin."

"ne?"

çatık kaşların normal halini alırken önümdeki sınav sonuçlarını alıyorum ve yanına geliyorum.

"bak," diyorum birinci sıradaki adını gösterip.

heyecanla elimdeki kağıdı tuttuğunda ellerimizin değmesiyle donup kalıyorum.

"hocam!" diye bağırıyorsun ayağa kalkıp.

tüm vücudum, kısa temasımızdan dolayı alev aldığında tepkisiz kalmaya devam ediyorum.

"teşekkür ederim!" diyorsun gözlerin dolarken.

kendime yavaş yavaş geldiğimi hissettiğimde yeniden olduğum yerde kalıyorum.

misa, bana sarılıyorsun.

"teşekkür ederim," diye mırıldanıyorsun. aynı anda göz yaşların göğsümü ıslattığında ağladığını anlayabiliyorum. "sizin sayenizde birinci oldum, hem de ilk kez!"

iç sesim fırsattan yararlanmamı söylerken kendime gelebilmek için kendimi zorluyorum ve en sonunda elimi beline yerleştiriyorum.

"neden ağlıyorsun?" diye soruyorum kokunu içime çekerken.

kendini hafifçe geriye çektiğinde diğer elimi suratına yerleştiriyorum ve süzülen yaşları yavaşça siliyorum. "misa, ağlama.."

"siz-"

gözlerin gözlerime kilitlenirken zamanın durmasını istiyorum.

gözyaşlarını silen parmaklarım yavaşça dudağının kenarını okşarken bakışlarımı aralanan dudağına çeviriyorum.

"ben ne?" diye mırıldanıyorum yutkunmadan önce.

parmağım yavaşça dudağına temas edeceği sırada konuşuyorsun. "siz iyi bir öğretmensiniz."

dediğin şey kendime gelmemi sağladığında boğazımı temizliyorum ve elimi geriye çekiyorum.

düşünüyorum misa.

ne zaman beni seveceğini.

ne zaman beni sadece öğretmenin olarak görmeyeceğini.

-rehber öğretmenin seok jin.

+

1b için teşekkürler 🧡