kan kusturuyor anılar,
geçmişi silmek isterdim.
saniyelerde boğulurduk,
çekip çıkarmak istedim.
her kış güneşinde,
içime işlemene izin verdim.
Aralık beni üşütmedi,
yazın ortasında yokluğun üşüttü ama sevgilim.
kan kusturuyor sevgiler,
belki de bu sevdadan ötesi değildir.
tutkular bitiriyor bizi,
aşklar.
ve sessizliğin,
ölüm sessizliği.
YOU ARE READING
ineffable
Poetrysana nasıl sesleneceğimi bulamadım, adını söyledin ama sana göre çok sönüktü, ama adın dilimden hiç düşmedi tabii.
