Magus: The Gems Of Creation

Chapter 13: I Am Serena Xavier

Author's Note

Trivia:

Ginawa ko ang first five chapters sa isang araw lang. Hahahaha kapag sobrang naeexcite ako, talagang gagawin ko yun hahaha. Yun lang. XD

Bye~

----------

Serena's POV

Kakatapos ko lang pakainin si Athena. Ngayon tulog na siya. Nandito ngayon sa office ko ang kambal at si Janet.

Pinagtatalunan pa rin namin ang tungkol ang pagsabi kay Alondra tungkol sa misyon niya.

"Paano? Paano natin ito sasabihin sa kaniya?" Tanong ni Janet.

"Hindi ko din po alam. Pero ang maliwanag sakin, kailangan niya na itong malaman sa lalong mabilis na panahon." Pagsabi ni Yvette.

"Pero paano kung hindi pa siya handa? Paano kung hindi niya ito tanggapin?" Tanong ulit ni Janet.

"Pero kailangan po niyang tanggapin ito. She's destined to do this." Dag dag ni Yves.

"He's right Janet. Kai-" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng biglang bumukas ang pinto.

At tumambad sa amin si Julia, hingal na hingal.

"Julia anong problema?" Lumapit ako sa kaniya at hinimas ang likod niya.

Pawis na pawis siya.

"Si-si Alondra." Hingal niyang sabi.

Napatayo naman ang kambal mula sa pagkakaupo sa sofa at lumapit na din kay Julia.

"Aalis si Alondra."

----------

Julia's POV

I was just strolling through the woods around seven pm. Then I saw Hanz and Alondra.

Hindi ko naman sinasadya pero narinig ko ang usapan nila.

"Aalis ka?" Tanong ni Hanz.

Nagulat ako sa narinig ko. Si Alondra, aalis? Bakit?

Lumapit si Hanz kay Alondra at niyakap ito,"Alondra, s-san kaba pupunta? Wag kang umalis! Please!"

Kitang kita ko ang pagiyak ng dalawa. Parang binibiyak ang puso ko sa nakikita ko. Umiiyak si Hanz.

"Please!! Don't leave me!"
Sabi nito.

Mahal niya nga talaga si Alondra. Mahal na mahal niya. Ni hindi niya nga nasabi sa akin yan.

"I'm sorry Hanz..." Sabi ni Alondra.

Bakit Alondra? Bakit? Ang sabi ko aalagaan mo siya, bakit mo siya pinapaiyak ng ganito?

"Bak-kit Alondra. H-hindi mo b-ba ako mahal?"

Hindi ko alam pero hinihintay ko ang magiging sagot ni Alondra.

"It's not about that." Mahina niyang sabi.

"Then what is it about?"

"You don't understand!"

"THEN MAKE ME UNDERSTAND!!"

Bumilog ang mga mata ko ng marinig kong sumigaw si Hanz. Bakas sa boses niya na nasasaktan siya.

Napayuko na lang si Alondra. Lumapit naman si Hanz at niyakap siya. "I'm sorry. I'm so sorry."

"I love you Alondra."

Natigilan na ako sa sinabi niya. Wala na. Wala na talaga. Talong talo na ako.

"I love you too Hanz."