Το ημερολόγιο μιας γκαντέμως

Le flirting period/part 2 by strega dorata

 Το καλοκαίρι ανέκαθεν είναι η εποχή που όλα τα είδη του πλανήτη παθαίνουν ένα χημικό παροξυσμό (η επονομαζόμενη λάλα ) και βρίσκονται σε περίοδο αναπαραγωγής. Στη περίπτωση του είδους μας η ορμονική παράκρουση περιλαμβάνει αντηλιακά, μαγιό, ψάθες, φλαμίνγκο και ψαροντούφεκο. Βάλε στο μενού και ένα ελληνικό Κυκλαδονήσι (σόρρυ για τα υπόλοιπα αλλά δεν έχουμε πάρει τζάμπα το όνομα η "ερωτική" από τα ριβιούς...Μη χέσω.. ).

Η ιστορία μας ξεκινά στο κλασσικό Κυκλαδονήσι (ούτε διαφήμιση να έκανα η ρουφιάνα, μα  τη Παναγιά ποσοστά δεν παίρνω), όπου ακολούθησε το κλασσικό πια πάρτι για το τέλος του καλοκαιριού (τα έχουμε πει σε άλλο κεφάλαιο μην γίνω και γραφικιά). Η κοπελιά μας δεν είχε πολλά κέφια (είχα και περίοδο) οπότε για μπανιο ατη θάλασσα ούτε λόγος (άμα ο άνθρωπος είναι γκαντέμης) άρα θα την έβγαζα αγκαλίτσα με το τσίπουρο (λέγε με Ορέστη Μακρή). Το πάρτι ήταν καλό, τα παιδιά είχαν ξεσαλώσει, ως και στριπιτιζ έκαναν τα αγόρια μας (γιαλαντζί...βράδυ  και μέσα στη θάλασσα;ΤΙ να το κάνω μάνα μου;).Ντι τζέυ (ο Θεός να τον κανει) ήταν ο Α. , ο οποίος μεταξύ Rammstein  και "ξημερώματα δίνεις δικαιώματα "μου έριχνε ματιές. Εγω πάλι ξενερωμένη φουλ μέχρι που ήρθε ένας φίλος που είχα να δω καμιά δεκαριά χρόνια (το ότι κάνω άνετα τη χρήση του όρου δεκαετία μη πω εικοσαετία πλέον με ξεπερνά) , οπότε είχα με κάτι να ασχοληθώ. Πέρα από κάποια ατυχή γεγονότα κατά τη διάρκεια όπως ένα μαγιό που χάθηκε στη θάλασσα, η απώλια ενός άη φον νούμερο δεν θυμάμαι από πτώση στα βράχια, η φωτία που παραλίγο να βγει εκτός ελέγχου γιατί κάποιος πέταξε μέσα βότκα αντί για νερό, και την δολοφονία ενός εκ των καρπουζιών καθώς ένας ηλίθιος μέσα στη ντίρλα του Σαββάτου πάτησε μέσα αντί της θαλάσσης ( υγρό να ναι και ότι να ναι) το πάρτι κύλησε ομαλά. Κάποια στιγμή βρέθηκα να κάθομαι δίπλα στον Α. (μου έκλεψε το τσίπουρο), ο οποίος μέσα από τους στίχους λαικού άσματος τίτλο μη με ρωτάς ανάθεμα και αν ξέρω, μου λέει πως θέλει να τα πούμε μετά το πάρτι. Λέω άντε να πάει στο διάολο εδώ που φτάσαμε (ναι μωρή πες και άλλα...Λες και δεν ήθελες).  Καληνυχτίζοντας τους τελευταίους μαζέψαμε την προίκα μας ( για τις αγγαρίες με ήθελε το ξερα) και πήγαμε προς την ταβέρνα του (διαθέτει κ προίκα το παλικάρι αμ πως). Του ζήτησα να ανοίξει να πάω στο μπάνιο (ακράτια..) και με σταματάει ρωτώντας ως άλλος Ρωμαίος "Τι έχεις μανάρα μου και σε βλέπω δυο μέρες σαν το ανάποδο γαμώτο;" (ρομαντικός..) .Του απαντώ με την κλασσική φράση γυναικείας απειλής "Τίποτα". Κατέληξε στο συμπέρασμα πως κάτι έγινε με το αίσθημα (ο Κομπέην με τη πίτσα, βλέπε σε άλλο κεφάλαιο) , του απάντησα πως προφανώς όχι, οπότε θεώρησε πως ήμουν έτσι για εκείνον (πουλία στον αέρα πιάνει και τουαλέτα δεν θα πάω το βλέπω).Κάνει τότε μια κίνηση να με αρπάξει και να με φιλήσει-τύφλα να έχουν οι ταινίες του πενήντα- τον αποφεύγω σαν επιθετικός της Εθνικής Ελλάδος και πάω στο μπάνιο. Βγαίνοντας το μοτίβο συνέχισε μέχρι που του εξήγησα ακριβώς τι είχα (ε με έσκασε και αυτός, άκου εκεί έτσι είσαι μόνο για αυτόν ή για μένα...Να χαρώ αυτοπεποίθηση..) και πατάω κάτι κλάμματα (ορμόνες γαρ) τύφλα να είχε η Μάρθα Βούτση παρέα με τα λεφτά που έδωσα για τη και καλά αδιάβροχη μασκαρα. Σκαλώνει τότες το αγόρι και μου λέει "Άστο ρε αγάπη μου στο λέω άλλη φορά δεν σε βλέπω να αντέχεις". Τα παίρνω τότε κρανίο γιατί εγώ χρυσέ μου έχω χάσει ώρες ύπνου και το δέρμα δεν θα στρώσει οπότε του λέω να πάμε παραλία να μου πει ότι είναι να τελειώνουμε και να πάω να βάλω μετά τα αγγούρια μου. Ο ακόλουθος μονόλογος είχε τα εξής :

1) Μετά από δέκα χρόνια ήρθε η ώρα να οριστικοποιήσουμε αυτό που έχουμε (τι έχουμε; πείτε μου και μένα κάποιος )

2)Αυτό που έχουμε (που το ψάχνουμε) είναι once in a lifetime (άτσα και το λόουερ)

3)τέτοιες κοπέλες σαν εμένα βρίσκεις μια φορά στη ζωή (τετοιο θύμα;Γεγονός!)

4)περίμενα να χωρίσεις και εσύ τίποτα (μου μαγειρεύει , σφουγγαρίζει κάνει και σίδερο ο Κομπέην , μαλάκας είμαι;)

5) Αφού ξέρεις πως εμένα θες (ασχολίαστο...)

6) Μα όπου και αν πάω όλος ο κόσμος είσαι συ ( καβάτζα το λέμε)

7) Είναι της μοίρας μας γραφτό (που το λέει να πάω να βάλω μπλάκνο)

Η Ειρηνούλα μας που δεν περίμενε να ακούσει όλο αυτό το ντιριντάχτα προφανώς είχε μείνει παγωτό(το λες και έκλαμψη.Γνωστός γαιδουρόκαφρος το παλικάρι μας).Μέσα στο κλάμμα (γιατί είμαι δραματικιά τι να με κάνεις) είχα χάσει και τη λαλία μου (το ζήσαμε και αυτό). Με αφήνει να σκεφτώ τη πρόταση αν και η απάντηση ήταν δεδομένη πως θα ήταν ναι (ας μου πει από που αγοράζει αυτοπεποίθηση να πάω να πάρω λίγη) και αποχωρεί κύριος να πάει για ύπνο. Η νεαρά (η ποιάαα;) από δω πήγε στο σπίτι αλλά που να κολλήσει ύπνος (πάνε τα αγγούρια). Έφαγα δύο μέρες να τον αποφεύγω για να σκεφτώ τι ακριβώς να απαντήσω (να τα λέμε και αυτά μια αναμονή δεκαετίας για την δήλωση τη περίμενα...σαν το παλίο καλό κρασί και γω..νιά ήμουν και γέρασα; αυτό). Αφού τα έβαλα κάτω (μόνο σε στατιστικολόγο δεν πήγα) κατέληξα πως άστο να πάει στο διάολο δεν το έχουμε (ο άλλος είναι και νοικοκυρά) , οπότε του λέω το βράδυ μετά τη δουλειά κάτσε λίγο στη παρέα μας φαντάρε να σου πω το περίφανο "Όχι" (η Ειρήνη και ο Μεταξάς). Μα σαν να μην έγινε ποτέ φίλοι αναγνώστες; Ο Α.ήταν ο γνωστός πανηλίθιος : άλλα θέλω άλλα κάνω άλλα εννοώ..

Πείτε μου τώρα εσείς...Τον σκοτώνεις ή όχι;