YAN KOMŞUM 2- VELET

BİR OKUL SORUNU

"Hani bazen hayatın gözlerinin önünden geçer de öldüğünü anlarsın ya Anıl. Şu an benim de yaz tatilim Gözlerimin önünden geçiyor. "

"Of Eylül. Ölümden bazen diye bahsetmene mi yansam yoksa okulu ölüm saymana mı?"

"Ya anlamıyorsun ki beni!"

Anıl beni bu konuda hiç anlamıyordu. Okulların açılmasına bir haftadan az kalmıştı. Nasıl bu kadar rahat olabiliyordu?

Sabah gözlerimi ilk açtığımda aklıma gelen şey Anıl olmalıyken OKUL olmuştu. Yıldız, Rana abla, Güneş... Hepsini teker teker arayıp dert yanmıştım. Ama onlar beni dinlemekten sıkılmış olmalılar ki telefon hep yüzüme kapanmıştı. Ama Anıl hayatta elimden kurtulamazdı.

Hem oyun gereği hem de telefon yüzüme kapatmasın diye Öğlene doğru Anıllara gitmiştim. Ve geldim geleli tek konu yaz tatilinin bitmesiydi. Ne var? Çok önemli bir konu bence. 

"Bazen diyorum ki Anıl, kendimi bir kazığa bağlayıp yaz güneşinin tam tepede olduğu bir vakit Zencilere dönene kadar güneşte yansammı? Yada denizde deniz kızları ile tanışıp beni evlat edinmelerinin ihtimali ne kadar? Hiç değilse okuldan kurtulurum be!"

"Bunları gerçekten düşünüyormusun?"

"Hayır. Malesef ki Okulu düşünürken zamanım kalmıyor."

"Manyaksın sen."

Asıl o manyaktı. Gülüyordu bide.

"Umarım bu sene arkadaşlarımla beraber olurum yine."

"Yusuf hariç."

"Pardon? O niye?"

"O çocuğu sevmiyorum.  "

Ayaklarımı onun yattığı yatağa uzattım.

"Valla bana bir zararı dokunmuyor Yusufcuğumun."

Yattığı yerden kafasını kaldırıp dümdüz baktı bana.

"Yusufcuk?"

"Arkadaşça bir tabir."

"Umarım öyledir. Hem okullar açılınca yusufcuğunu yanında görürsem... Bu ikiniz için de pek iyi olmaz."

"Yine soruyorum. O niye?"

"Sevgilimsin sonuçta."

Tam karşı çıkacaktım ki o konuştu.

"İtiraz etme. Şu anda böyle. Ben senin sen benim sevgilim."

Yüzüme hafif bir tebessüm kondu anında. Tabiki hemen saklama girişimlerine girdim temessümümü. 

Sonra o konuştu.

"Bu yaz başına gelen en güzel olay?"

Seninle yalandan da olsa sevgili olmak.

"Arthur ve Gwen in evlendiklerini görmek."

"Onlar kim be?"

" Dizi.  "

"Sen cidden Manyaksın."

"Ne manyağı be! Ben onların evlendiklerini görmek için gece gündüz uyumadan Sezonları bitirdim bikere!"

"Aman çok önemliydi!"

Sakinleşip ben sordum.

"Senin başına gelen en güzel olay?"

Birkaç saniye baktı bana.

"Her anı güzeldi. "

"Çok pozitifsin Anıl. Okulların açılacaģina bile üzülmüyorsun."

"Pozitiflikten değil o."

"Ya neden?"

"Sevgili sevgilim ve arkadaşlarım ile güzel vakitler geçireceğim için."

Ben daha bu cümlenin şokunu yaşayamamışken kapıdan sesler gelemeye başladı.

Anılla birbirimize baktık ve ikimiz de ayaklandık. Yavaş yavaş sessizce kapının yanına gittik. Anıl kapıyı hızlıca açtığında yere düşen annelerimizi gören Anıl ve benim tek Tepkimiz şu olmuştu.

"Anne!"

Okullar açılıyo gençler. Hakkınızı helal edin. Umarım beğenirsiniz. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.