YOU FOUND ME

DEPARTURE

AUTHOR's NOTE: PART I TO PART IV IS MERELY KENDRA's POV. :)

My phone rings while I’m fixing my photo collection. Photography is my love next to making coffee. It’s already 10 in the evening. Who could it be? I grab my phone and check who is calling. Ah, si Hannah. Napangiti na lang ako.

“Yeoboseyo?”  (hello-when answering a call)

“Bestfriend, 3 days na lang! I’m super duper exoiiiiiiiiiiiiiited! Yehet!” Haha eto na naman ang bff kong may mga alien words.

 Sa pagkakaalam ko, nakuha nya ang mga kakaibang salita na to sa bago nyang kinalolokohang K pop male group. Exo? ugh, I’m not sure, basta! Medyo isolated ako kaya di ko na napagtuunan ng pansin ang ibat-ibang mga bagay. I don’t hate K pop. At natutuwa ako sa bestfriend ko kapag nagwawala sya whenever she sees her idols in TV or magazines. She is literally spazzing. Ang cute nya kase. Actually mas mukha pa syang Koreana kaysa saken dahil chinita sya at tisay. Pero may Koren features pa rin naman ako. I know one Korean actress who happens to have a resemblance with me. Her name is Shin Min Ah. Morena-version nga lang ako. *^_^* 

 “So napatawag ka para lang ipaalala yun saken?” Inasar ko sya konte. :P

“Hmp! Ganyan ka na ah.” Kunwari nagtampo sya.

 “de, joke lang! namiss kita.” Alam kong ngumiti sya sa kabilang linya. Ilang raw din kase kaming naging busy sa requirements namin bago mag OJT. Magkaiba kami ng major kaya di kami nagkakasama.

“Ako din. Naega bogopa. Matutulog ka na ba?” (i miss you)

 “Hindi. Gigising pa lang. haha!” Inasar ko na naman sya.

 “Ken!!!!” Haha napikon na talaga sya. XD hobby ko nang asarin sya pero ni minsan di nya pinaramdam na mag isa ako. Kaya mahal na mahal ko sya.

 “Ok ok. Awat na ko hehe. Kita tayo sa school bukas. Matulog ka na Hannah. Ang eyebags mo. Good night bestfriend. saranghae.” (i love you-less formal)

 “Fine. Kung di lang talaga kita mahal, pepektusan na talaga kita. Love you too! Good night.”

~ ~ ~ ~

Sa school.

Dinidiscuss ng prof namin ang mga guidelines ng OJT namin. Kung ilang months, at kung anu-ano ang kailangan naming e-accomplish.

Lunch break.

Magkasama kami ni Hannah sa isang coffe shop. Nakita kong papasok si Agatha at Ashley. Napayuko na lang ako. Alam ko na ang susunod na eksena.

 “Hi there!” ang sweet ng smile ni Agatha.

“Hi.” I responded. Umupo sila sa couch kung saan kami nakaupo ni Hannah.

 “So, magkakasama tayo sa South Korea.” Ngiting aso ba yung pinakawalan ni Ashley? Tsss  -___-*

“Oo nga ee. Ang swerte namin at kayo pa nakasama namin.” My bestfriend in her finest sarcastic move. Napangiti na lang ako.

 “Look, we don’t want any fight.”

 “oh? Wow naman. Nakakatouch!” tahimik pa rin ako. Hannah can handle this.

 “Fine. Tara na Ashley. Wala tayong mapapala sa dalawang to.” At lumabas na sila ng coffee shop. “Ikaw talaga Hannah!” She just grinned.

After 3 days. Sa airport. Umiiyak si mama. She had been like this mula ng marinig nyang I’ll be gone for ten  months. Unang beses naming magkakahiwalay. Naiiyak na rin tuloy ako.

“Ma, that’s enough. Tatawag naman ako araw-araw ee,” just to comfort her.

“Ok. You call me every day, promise mo!” *sniffs* si Mama talaga oh.

 Niyakap nya ulet ako.

"If you see your father….” Nagulat ako sa binulong nya at napakalas ako bigla sa yakap nya, “ask him why he never returned home.”

 Natanggap ni Mama ang  mga nangyari but she never holds a grudge on him. She just decided to move on. After hearing those words from her, tumango lang ako, teary-eyed kaya tumalikod ako agad sa kanya.

 “Alis na kami Ma.” Di ko rin napigilang di lumingon. “I will miss you. I love you Mama.”

Comments pliiiiiiith! :P para malaman ko kung nagugustuhan nyo ba ang flow ng story o hindi na. :’( ^_^! Don’t forget to vote po :*