Etrafımdaki su şişeleri, tabureler, oyuncak bebekler bir bir havaya kalkarken minik ellerimi etraflarında gezdirdiğimi hatırlıyorum.. kıkırdıyordum. O sırada orada bulunan çocuklar da öyle. Birçok şey söyleniyordu ama kulaklarımın uğultusu hepsini bir bir bastırıyordu, bunun bir oyuncak olduğunu sanıyor, gülüyordum.
"Lysa'nın sihirli elleri var!"
"Bunu bize de öğret.."
Ardından kulaklarım bir şey yakaladı.. "Öğretmeni çağıracağım!" Kontrol edemediğim minik beden, kontrol edemediğim o küçük eller, yine kontrol edemediğim bir hızla karşımdaki kıza döndü. Ağzımdan bir şey çıkmadığına eminim ama beynim "Yapamazsın" diye bağırıyordu. Ve daha sonra hepimiz zavallı kızın çığlığıyla kendimize geldik. Büyü bozuldu, oyun bitti.
İşte birine ilk kez böyle zarar verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cerebrum
Science Fiction"Sorun ellerimdeyse, problem değil. Onlardan kolayca kurtulabilirim. Eğer sorun gözlerimdeyse, onları sonsuza kadar kapayabilirim. Ama ya sorun beynimdeyse? Bunu nasıl engellerim? ...Peki ya normal olan bensem ve hepiniz eksikseniz?"
