Bu haksızlık. Cidden. Bir iddiaya girdiğimizi hepiniz biliyorsunuz,hatta şu anda dünya biliyor. Neden mi? Tamam şimdi ses çıkarmadan dinleyin.
İrlandalı’nın bana konserlerine gitmezsem edeceği işkenceden korktuğum için son çare olarak TMH turunun son konserine gitmeye karar verdim. Hayatımda ilk ve son defa giydiğime inandığım One Direction tişörtüyle sıradan yırtık şortlardan birini giyip gittim. Kuliste Zayn’ın bana yaptığı gereksiz hareketlerden sonra seyircilerin arasına karışarak konseri izlemeye başladım.
Tam dedim WMYB’u da söylediler konser bitti. Ama hayır. Zayn mikrafonunu ağzına götürdüğünde korkutucu bir şekilde çığlıklar kesildi. Tamam korku filmi değil,sadece konser.
“Gitmeden önce size bir şeyi haber vermek istiyorum. Haberlerde asılsız haberler görürseniz,kızmayın diye.Şimdi benim bir arkadaşım var adı Scarlett. Ve şu anda sizin aranızda.” Diyerek beni gösterdiğinde milyon tane gözün bana baktığını hissettim. Ve ta da o büyük ekranda ben vardım.
“İşte arkadaşım Scarlet ile bir iddiaya girdik. Merak etmeyin kötü bir şey değil. Zaten ben kazanacağım.” Dediğinde kalabalıktan kahkahalar yükseldi. Gözlerimi devirince Zayn kaşlarını kaldırıp sahnenin ucuna doğru yürüdü.
“Gördünüz mü? Bu göz devirme,tam bir meydan okumaydı. Hadi ama millet,ben Zayn Malik’im ve hep kazanırım.” Dediğinde herkes çığlık atmaya başladı. Dayanamayarak ona doğru bağırdım.
“Her şeyi kazanırken insanlığını ve beynini kaybetmişsin dostum.”
Bağrışım bir anda herkes tarafından duyulurken utanarak kafamı önüme eğdim. Hayranlardan gelen tepki seslerine aldırmadan kafamı kaldırarak bana bakan Zayn’e baktım. Dediklerim komik şeylermiş gibi sırıttığında sonunda bana gelen tepkiler de kesildi.
“Kimin neleri kaybedeceğini göreceğiz Scar.” Dedi ve tekrar çocukların yanına döndü. Her şeyden habersiz olan çocuklar ise şaşkın şaşkın bakınıyorlardı. Sonunda selam verip sahneden indiler ve bende kulise doğru yürüdüm.
“Scar bu ne iddiası?” diye önüme atlayan Niall’a şaşkınca baktım. Sonrada kendimi toparlayarak sırıtışımı yüzüme yerleştirdim.
“Zayn ile bir iddiaya girdiğimizi bil yeter. Kazandığım zaman,açıklayacağım.” Dediğimde meraklansa da onaylar anlamda kafasını salladı. Giyinmek için içeri koşturduğunda bende kendimi büyük kırmızı pufa attım. Sonunda geldiklerinde kendimi toparlayarak doğruldum.
“Eh turumuzun bitişi şerefine bir yemeğe gitmeye ne dersiniz?” dediğinde herkesten onaylar mırıldanmalar duyuldu.
“Şey çocuklar başım çok ağrıyorda(burada yazar kendi olayını yazmış. 2 gündür geçmeyen baş ağrısı ile) ben gelmesem olur mu?” dediğimde ilk itiraz edecek gibi olsalarda sonunda kabul ettiler. Ben tam vedalaşıp gidecekken Zayn atladı.
“Ben seni eve bırakırım.” Dediğinde şaşırsam da kafamı sallayarak onayladım. Sonra da çocuklara el sallayarak hızlıca peşinden gittim. Arabasına hızla binip yola çıktığımızda nefes nefese kalmıştım.
“Bu ne aceleydi?” dediğimde bana bakmadan konuştu.
“Magazine yakalanmak istemedim.” Dediğinde gözlerimi devirmekle yetindim. Kafamı cama çevirdikten sonra karanlıkta belirsizleşen ağaçları saymaya başladım. Sonunda tanıdık evime gelince derin bir nefes alarak Zayn’e döndüm.
O ise çoktan arabadan inmiş benim inmemi bekliyordu. Derin bir nefes aldıktan sonra hızla kapıyı açtım. Sonra da çarparak kapadım.
“Hey arabama nazik davran.” Dediğinde tekrar gözlerimi devirdim.
