O gözlerin esiri olmaktan korkmuştum aslında.
Bir yandan hayatımı karmaşaya sürükleyen gerçekler diğer yandan beni yok etmeye çalışan insanlar.
İyi sandığımız melekler her zaman iyi değilmiş.
Bu hikayede sırlar, karanlıklar ve ihanetler dolu.
Eğ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Vakit yok kaç buradan zamanı gelince anlayacaksın hadi git. Çabuk ol! Sağ taraftan çık hadi." Şoktan hala çıkamamışken o çocuk beni kaldırıp koşmam için sağ tarafa doğru itiyordu. Kendime gelip koşmaya başladım. Koridorun sonunda görünen kapı ile hızımı biraz daha arttırdım. Peşimde ki her neyse artık gelmiyordu. Çıkışa ulaşmamla gözlerimin kararması bir oldu.
**********************************
"Rosalie ..." beynimin içinde yankılanan ses yavaşça bilincimin açılmasına sebep oldu.
"Rosalie kalk artık saat kaç oldu birazdan Elizabeth burada olacağını söyledi seni kaç kere aramış ama sen açmayınca beni aradı bende merak ettim. Gece kaçta yattın sen?" ahh anne ne olduğunu bilsem sana da anlatırım ama bende bilmiyorum işte.
"Saat kaç anne?" tek gözümü açıp başımda dikilmiş çatık kaşlı anneme baktım.
"Şuna bak gece yatmıyor birde saat soruyor. Saat 12 ye geliyor ve sen hala yataktasın. Bana uyumak istediğini söyle anlarım uyuyacaktın madem Elizabeth'i neden çağırdın." gözlerimi ovuştururken neden o kadar saat uyumama rağmen bu kadar yorgun olduğumu hissediyordum. Sanki gece hiç uyumamış da koşmuşum gibi ağrıyordu bacaklarım.
"Tamam anne ben hazırlanıp aşağı inerim." annem beni onaylamazcasına başını iki yana salladı.
"Bugün hafta sonu Elizabeth'i çağırmana şaşırdım doğrusu biliyorsun sen biraz takıntılı bir kızsın." yorganın altından çıkıp ayağa kalktım.
"Bende bilmiyorum sadece gelmesini istedim."
"Zoe'yi neden çağırmadın onunla uzun zamandır arkadaşsın?" sahte bir gülümsemeyle anneme baktım.
"Uzun bir zaman dediğin sadece bir yıldan birkaç ay fazla anne ona da sebep olan şeyler belli. Elizabeth'i istedim ve oda geldi bu. Bunda büyütülecek bir şey düşünmüyorum." bu konuşmanın burada bittiğini göstermek için banyoya doğru ilerledim. Annemde daha fazla konuşmayıp odadan çıktı. Elimi yüzümü yıkayıp kuruladıktan sonra sade odama geri döndüm. Odamın duvarları turkuaz yatağımda siyahtı. Küçük mavi halım ve dolabımla uyumluydu. Birde çalışma masam vardı tabi ki. Bir yığında kitap!
Önce yatağımı düzeltip kitaplarımı topladım. Daha sonra dolabımın önüne geçip ne giysem diye düşündüm. Evden çıkmayacağıma göre eşofman takımımı giysem sorun olmaz. Pijamalarımı çıkarıp siyah mavi çizgili eşofman takımımı giydim. Üzerine mavi badimi de giyip saçlarımı taradım ve yukarıdan at kuyruğu yaptım. Masamın üstünde duan saate baktığımdaysa kısa sürede bütün işlerimi hallettiğimi gördüm. Odadan çıkarken gözlerim tekrar yatağımın altına kaydı. O tablo bende garip duygular barındırıyordu. Merdivenlerden aşağı inerken Elizabeth'in sesini duydum. Oda yeni gelmiş merdivenlerin başındaydı.
