The Platonic Lover

Platonik aşık olan kızları bilirsiniz. Sevdiği erkeği gördüğünde kalbi hızlıca atar, elmacık kemikleri kızarır ve heyecanlanır. Bende onlardan bir tanesiyim. Fakat benim elmacık kemiklerim değil, bütün yüzüm kızarıyor. Her neyse. Sürekli aşık olan bir kız değilimdir. Yakışıklı ve tatlı bir erkek gördüğümde sadece "Hmm.. iyimiş fakat asla böylelerine sahip olamayacağız." der ve geçerim. Yani diğer kızlar gibi " Ahhh Tanrım! Senin her yerinle sevişirim!" diyen kızlara göre farklıydım. Şuan 16 yaşındayım ve toplamda iki kez aşık oldum ve ikisi de platonik... belki ikincisi değişebilir. Bilemiyorum. Boyadığım tabloya bir göz gezdirdim. Günlerdir bununla uğraşıyordum. İçimde ki renkli dünyayı şuan ancak bununla çıkarabiliyordum. Ellerimi yıkamak için banyoya ilerledim. 

Eskilerden kalan bir arkadaşımla aramızın bozulması yüzünden bir daha hiç görüşmedik. Açıkçası ona acıdığımı belirtmek istiyorum. Çünkü fazlasıyla acınası... Ve o acınası dediğim kız şuan benim 'platonik' olarak aşık olduğum çocukla çıkıyor. Ellerime boca ettiğim sabunla ellerimi yıkadım Sakince ve yavaşça....

Platonik sevgilim elbette beni bilmiyor ve elbette istediği kişi ile çıkabilir. Fakat... bu kişi eskilerden en yakın arkadaşınız olunca işler değişiyor. İçten içe kendi canımı yakarken onun canını yakmak için bir şeyler düşünmeliydim. Ben kibirli veya havalı kızlardan değildim.Derslerine çalışıp az çokta kopya çeken, erkeklerden çok kızların odağı olmuş masum görünümlü bir kızdım. Evet, duydunuz. Erkeklerden çok kızlar bana iltifat ediyor. Bacaklarıma, yüzüme, saçlarıma iltifat ederken kendilerine de üzülüyorlardı. Açıkçası kendime göre 'normal' bir kızdım. Dişlerimi de fırçaladıktan sonra hazırlanıp okula gittim. Sabahları resim yapmak benim için harikaydı. Sakin kafa ile sıkılmadan... bu bir meditasyon gibiydi.