The emo girl

hoofdstuk 2

Jamy: *hey, waarom stuurt James dat hij flow met me wilt enzo? Het is net uit tussen jullie en ik heb al met iemand. wtf!*

ik: *Idk, maar het boeit me niet echt hij doet maar!*

Jamy: *ik ga hem blokkeren voor je, hij is echt zielig wat hij je heeft aangedaan!*

ik: *Ach ja, veel aan veranderen kan ik ook niet en het goedmaken wilt hij niet dus ik laat het.*

Jamy: *okee meissie als je wilt praten kan dat altijd, oke?*

ik: *Ja i know dankje😊*

Ik zie dat ik een bericht heb nog van Nick maar ik negeer het en pak me rugzak en ga naar de bushalte. Als ik daar aankom moet ik nog 4 minuten wachten. De bus zie ik al aan komen rijden en als de bus stopt stap ik in ik ga zitten en leg me tas naast me. nu nog 15 minuten in de bus en dan ben ik in de stad.

AANGEKOMEN IN DE STAD.

Ik zie Melissa al staan voor de bieb ik omhels haar en laat een traan van mijn wang glijden. Het voelt zo goed om een knuffel te krijgen van een vriendin die me begrijpt. We lopen naar boven en gaan aan een tafel zitten. Ik open me laptop en laat het gesprek zien van mij en Jasper. Als ze uitgelezen ik hoor ik haar zuchten. ''Wat een klootzak, ik begrijp niet hoe hij zo erover kan denken!'' schreeuwt ze door de bieb heen.  ''Ach ja, veel kan ik er niet meer aan doen.'' zeg ik dan. ''Ik ga hem een appje sturen'' zegt ze met een grote lach op haar gezicht. ''Nee ik wil het niet erger maken dan dat het al is.''zeg ik maar ze heeft al wat verstuurd  

Melis: *hey*

James: *hey*

Melis: *je bent echt zielig*

James: *hzo nou weer?*

Melis: *nou je maakt het uit omdat je er niet tegen kon dat ze zelfmoord wilt plegen en vervolgens ga je achter je ex -wat haar beste vriendin is- aan!!*

James: *ik zei alleen dat ze cute was hoor en dan is niet haar zaak meer het is over!*

Melis: *je bent echt laag ze ziet er niet uit ze verbergt haar verdriet met een fking lach en ze draagt geen leuke shirts meer alleen nog maar truien ze is dunner geworden en ze heeft littekens op haar arm!*

James: *niet mijn probleem meer en dat doet ze zelf niet ik. ik moet aan het werk doei!*

''Melissa dit hoefde je niet te doen nu hebben jullie ruzie door mij.'' verontschuldig ik me.

''het is niet jou schuld hij is zo selfish en daar kan jij niks aan doen meissie.'' troost ze me. ze wou nog wat zeggen voordat ze dat kon doen begon ik mijn verleden uit te leggen en begreep ze het.

''en ik praat er niet over met iedereen en hij wilde het weten maar ik kan het niet zeggen ik ben er niet klaar voor nog.'' leg ik uit. ''ja dat begrijp ik meid maar hij moest je ook niet dwingen in de 1e plaats. En zeker niet om te toe te geven dat je niet oke was.'' ''ja dat begrijp ik...'' zeg ik sip.

Wat vonden jullie van hoofdstuk 2? Moet ik doorgaan of stoppen...
ik ben pas net begonnen en vind het superleuk om het zo op te schrijven in plaats van in een dagboek. Ik kan dit ook laten lezen aan mijn terapeut enzo en dat ik mijn emotie beter verwerk en deel met anderen op en orginele manier!

xxx Angel