7

4. Bölüm: İkinci Şans

Dianna'nın Ağzından

Zilin çalmasıyla birlikte yorgunlukla geriye doğru esnerken Akira'ya çarpmamla birlikte arkamı döndüm. Konuşmak için ağzımı açmıştım ama onun yerine yeniden esneyince Akira hafifçe güldü ama gergin görünüşü beni meraklandırmıştı.

Daha rahat durabilmek amacıyla ayağa kalkarak sandalyemi ona doğru çevirdim ve oturunca dirseklerimi onun sırasına dayayarak heran kaçacakmışçasına duran gergin suratını izlemeye başladım,

''Bu kadar sıkıcı bir fizik dersinden sonra pek de uykun varmış gibi görünmüyorsun, şaşırtıcı.''

Akira sesimdeki tınıyı farketmiş olmalı ki yanakları hafifçe kızarırken ellerini hızlıca iki yana doğru sallamaya başladı, ''Yok, hayır yorgunum yani pek de uykum yok aslında dün gece baya uyumuştum da.''

Siyah gözlerini benden diğer tarafa doğru çevirirken utanmış görünüyordu. Neye utandığını anlamamıştım ama sorgulamamaya karar verdim. Benden bir şeyler sakladığı ve söylemeye çekindiği belliydi ama onun bana eninde sonunda söyleyeceğini biliyordum.

''Aslında Dianna...''

Akira düz siyah saçlarını yüzünden alıp kulağının arkasına koyarken hafiften pembeleşmiş yanaklarının ortaya çıkışını görünce biraz da olsa şaşırmaktan kendimi alamadım. Bana eninde sonunda söyleyeceğini biliyordum ama bu kadar kısa sürede söyleyeceğini tahmin etmemiştim.

Gözlerini sonunda bana doğru çevirdi. Duymak için ona biraz daha yaklaşırken ne söyleyeceğini heyecanla bekliyordum, ''Evet?''

Akira tam ağzını açmıştı ki gözleri benden yana kayınca gördüğü şey karşısında oflayarak başını cam kenarına doğru çevirdi.

Şaşırarak vücudumu dikleştirdim, ''Nol-''

''Bilin bakalım kim basketbol takımına girdi?''

Nathan'ın aniden elleriyle Akira ile benim aramdaki sıraya sert bir şekilde vurmasıyla birlikte korkuyla yerimden sıçradım, ''Nathan! Sana kaç kere böyle aniden çıkma dedim?''

Beni takmayan ve her zamanki gibi heyecanla yerinde duramayan Nathan bugün daha bir heyecanlı gibiydi,

''Ne dediğimi duymadın mı Dianna?'' diye sordu Nathan bana doğru eğilirken, ''Basketbol takımına girdim!''

Nathan'ın bakışları adeta birinin onun adına sevinmesi için yalvarıyor gibiydi. Onun bana bakan büyük, açık mavi gözlerine bakarken gülümsememek imkansızdı, ''Tebrikler Nathan, başaracağını biliyordum.''

Nathan bunu duyduğuna rahatlayarak bana içtenlikle gülümsedi ama yan gözle Akira'ya bakması onun bu sözleri benden çok Akira'dan duymak istediğinin göstergesiydi.

Akira'nın morali bozuk bir şekilde dışarıya bakmayı sürdürmesi ve Nathan'ı takmayışı, bir süre sonra Nathan'ın da morali bozuk bir şekilde heyecanını kaybederek omuzlarının düşmesini izlemek, Nathan için yeniden çok üzülmeme neden olmuştu.

Nathan bana söylemese de, uzun süredir Akira'dan hoşlandığını biliyordum ve Akira'nın Nathan'ın duygularına hiçbir şekilde karşılık vermemesi, sanki biri benim duygularıma karşılık vermiyormuşçasına içten içe üzüyordu beni.

Nathan'ın gitmek için döndüğünü farkettiğim an onun tişörtünden tutarak onun gitmesini durdurdum, ''Hey Akira, Nathan'ın basketbol takımına girdiğini duydun değil mi? Uzun süredir bunun için çalışıyordu.''

Akira sonunda kafasını bize doğru çevirdi ve Nathan ile gözgöze gelince suratının birden yumuşadığını farkettim. Dirseğine yasladığı başını kaldırarak sırtını dikleştirdi, ''Üzgünüm Nathan, Dianna ile tam özel bir şey konuşuyorduk ki sen birden gelince diyeceğim şey yarım kaldı, ona moralim bozulmuştu.''