Savage Twin Sisters

chapter 2

Natalie Martinez

"Good morning ma'am"

"Hi, one peppermint mocha Frappuccino in venti size"

sabi ko tsaka ni-repeat niya ang order ko sabay abot ng bayad. naghanap ako ng upuan na malapit sa bintana at duon umupo. tinignan ko ang orasan at saktong 7:30 na ng umaga, maaga ako umaalis ng bahay kasi kailangan kong pumasok sa school. hindi na duon sa school ko dati, umalis na nga ako may balak pa akong bumalik. may hiya pa din naman ako sa katawan, actually.

by the way my name is Quin Natalie Martinez and im 17 years old, at sa ganitong edad im a boss of a gang. di ko din inaasahan na magigin ganun ako all thanks to somebody. my parents are both dead at ayoko nang ishare kung bakit. at ngayon kaya ako umalis sa dati kong school para mag create ng bagong buhay, hindi literal pero parang creating a new game, gets niyo?

"hi ma'am here's your order po" sabi nung waiter sabay lapag ng order ko sa lamesa

"thanks" sabi ko

inayos ko lang saglit ang gamit ko at lumabas na din ng starbucks at sumakay sa sasakyan, at young age may sasakyan na ako pero di ko pa ako pwede mag drive not until I reach 18. si manong oscar na dati pa naming driver ang sumusundo sa akin sa condo kasi ayoko sa bahay nandun yung kakambal ko at ako na din umiiwas at baka mag karoon ng world war 3 sa bahay at ayoko naman mang yare yun.

"manong diretso na po tayo sa school"

sabi ko ng pag pasok ko sa sasakyan

"sa bagong school mo ba hija?" tanong niya

"nako manong nangaasar ka ba?" seryoso kong tanong

hindi ko naman siya sinusungitan, normal na sa kanila ang ganito kong ugali.

tumawa lang siya ng mahina at tumingin sa reflection ko sa salamin

"hindi naman quin, baka magbago lang ang isip mo. eh sa bahay kelan mo gusto bumalik?"

tanong niya ulit na nakangiti

"hay nako manong never, wag mo na nga iopen ang about sa bahay and my past life. tara na po at baka malate ako"

umiling iling lang siya habang inaayos ang seatbelt at pinaandar ang sasakyan.

bakit pa ako babalik sa dati kong buhay? napaka miserable ng buhay ko nuon. hindi ko ng alam bakit umabot sa ganun yung buhay ko. ang alam ko lang napaka bait kong bata from the first place, siguro nga nagbabago talaga ang isang tao pag nakaranas itong masaktan.

nakatingin lang ako sa labas ng bintana at nakikinig ng kanta habang nasa byahe.

NOY PLAYING: SAY YOU LOVE ME COVER BY IU

pag pasok namin sa ground ng school namangha ako kasi mas malaki ito kesa sa school ko. may malawak na parking space, meron din silang fountain sa gitna at sa tapat nun isang malaking building na lahat ng students duon pumapasok. ang elegant tignan ng school pati ng mga student na sobrang formal ung kumilos, tama ba ang pag pili ko dito? dapat pala naniwala na ako sa sinabe niya sakin. T.T

"quin sigurado ka ba na dito ka papasok?" tanong sa akin ni manong Oscar

"h-huh? oo naman manong. wala naman akong pinag sisisihan na desisyon diba?" sabi ko na nakangiti at nag paalam na ako sa kanya. di pa ako nakaklaayo ng tanungin niya kung samahan niya pa daw ako sa loob sabi ko hindi na kaya ko naman.

dumiretso ako sa principals office, uncle ko kasi ang prinsipal dito kaya kilala ko siya.

habang naglalakad sa hallway, tinitignan ko ang mga nakasabit na medal at mga certificates ng school. yung iba sa basketball team nila at yung iba naman sa chealeading squad, uso pa din pala yung chearing squad sa mga school. tinititigan ko yung isang picture dahil may namumukaan ko ng di ko namalayan na tumama na pala ako sa kung saan.