Here in my Heart (AlyDen)

31. Den-Ly

“tapusin na ang dapat matapos.. Alisin ang dapat maalis. At simulan ang dapat masimulan.. “

Den’s POV

All the blame is on me!!

Nagcommute ako pauwe matapos kong iwanan si Ly sa may restaurant. Akala ko naman hahabulin nya ko. Akala ko din pinagsisihan nya yung pagpayag nya na isayaw ako ni mika. Pero nagkamali na naman ako. Indirect kong sinabi sa kanya na sya yung gusto ko pero parang hindi nya naintindihan.

Ano na naman kayang susunod na mangyayare?

After this,  hindi ko alam kung sinong unang magaapproach kapag nagkita na naman kame, knowing na pareho naming nasaktan ang isa’t isa ngayong araw.

Akala ko pa naman may magandang mangyayare ngayong araw na to.

Umakyat na ko sa kwarto..9pm pa lang at gusto ko ng matulog..Iniiwasan kong magisip ng tungkol sa ngyare pero patuloy pa rin syang tumatakbo sa isip ko. Palage na lang akong napapaisip kung hanggang kelan kameng ganito..

Yung hindi kame pero patuloy ang heartaches.

Napakabagal ng oras..

Ilang saglit lang nagtingin na ulit ako ng time and its 9:30.

.

.

.

Time check ulit… its 10:30..at hindi talaga ko makatulog… Nagawa ko na lahat ng magandang posisyon para makatulog pero dilat na dilat pa rin ang mata ko..

Maya maya pa napansin kong may umiilaw o yung parang may malikot na sinag sa may sliding window ng room ko.. Tumayo ako para tingnan ang pinagmumulan nun..Sumilip ako  sa may bintana at natanaw ko ang isang pulang kotse..

Kung hindi ako nagkakamali..isang tao lang ang pwedeng magmay-ari nun..

Agad akong nagsuot ng tsinelas at dahan dahan na bumaba, baka magising ang mga tao sa bahay kapag nagmadali ako e gabing gabi na.

Dahan dahan kong binuksan ang gate pero may ingay pa rin na lumalabas habang  binubuksan ko yun..

Nakatingin lang ako sa kanya.

Halata mo naman na nagulat sya nung nakita nya kong naglalakad papalapit sa direksyon nya.

“Hey anong ginagawa mo dito? ” –salubong ko sa kanya…syempre kelangan kong magsalita..hindi ako bumaba dito para makipagtitigan lang sa kanya at ituloy ang naiwang tension sa may resto kanina.

“Hindi ako makatulog” –kalmadong sagot nya.. nakatingin lang sya sa harapan ng bahay namen.