Blind Romance (18+)

Special Chapter #013

"Zack? " narinig ko ang boses ni mommy kaya napalingon si zack.

"Mom? " masayang sabi niya at lumapit dito saka yumakap. Nang maghiwalay sila napatingin sakin si mommy at nagtaka bakit ako umiiyak.

"Mom who is she?"  Biglang nalungkot si mommy.

"So it's true? " tanong niya sakin at tumango ako.  Saka ako tumayo.

"Pwede po bang kayo na ang mag alaga kay zack,  ang naalala niya kasi is yung girlfriend niya noon si Maria"

"What do you mean? "

"Oh mom i meet maria here,  let me introduce you to her" napatingin si mommy kay zack. Umupo si zack sa kama kaya nagsalita ako.

"Hindi niya po kami maalala saka po sinabi ko na sakanya,  pinakita ko sa kanya ang family picture namin pero wala po talaga,  ito po,  tinapon niya ang wedding ring niya" umiiyak kong sabi.

"Kayo na po ang bahala,  nasasaktan na po kasi ako,  nakita ko silang kaninang naghalikan, at di ko na po kayang makakita pa nang higit pa doon" biglang naiyak si mommy.

"Bukas po makakauwi si zack,  it's better po na aalis nalang muna kami nang mga bata" umiiyak kong sabi.

"You don't have to do that monic,  please just understand my son" ngumiti ako.

"I understand him pero sabi po kasi nang doctor mas mabuti po na yung mga taong naalala niya ang tutulong sa kanya" inilagay ko sa kamay ni mommy ang singsing ni zack.

"Please do everything to save him mommy" saka ako tumalikod nang pigilan niya ako.

"Wag kayong umalis,  mamimiss ko ang mga apo ko" napayuko ako saka tumingin kay zack nagtataka siya sa kinikilos namin kaya lumapit ako sa kanya saka ngumiti na may luha sa mga mata.

"Please take care always, wag mong pabayaan ang sarili mo" hindi siya sumagot kaya yumuko ako at hahalikan ko sana siya sa labi nang pinigilan niya ako.

"Please stop acting" napayuko at ngumiti tinignan ko siya.

"Can i hug you for the last time? " hindi siya sumagot kaya hinigit ko siya at niyakap nang mahigpit.

"I'll miss you" umiiyak kong bulong.  I take the chance na mahalikan siya at nagulat siya sa ginawa ko at agad akong tinulak kaya napaupo ako sa sahig.

"Zack? " agad akong tinulungan ni mommy, 

"Oh god!  Kapanganganak mo palang" tinulungan ako ni mommy na tumayo.

"Okay lang po ako" nakangiti kong sabi nang biglang humarap si mommy kay zack at sinampal niya ito kaya nagulat ako.

"Mommy" agad akong humarang kay mommy.

"Mommy tama na po,  okay lang po ako saka po intindihin nalang po natin si zack,  let him be may sakit po siya"

"Pero hindi ibig sabihin na sasaktan ka nalang niya,  zack anak monic is your wife,  kakapanganak pa lang niya sa kambal niyo tapos aasta kang ganito? " biglang napatayo si zack.

"WHY YOUR PUSHING ME TO HER? MOM I DON'T KNOW HER DI KO SIYA KILALA,  I DON'T HAVE A WIFE AND SPECIALLY I DON'T HAVE CHILDREN FROM HER" mas lalo lang akong nasaktan sa sinabi niya. 

"Then marry her then if you want" nasabi ko nalang kaya napatingin sakin si mommy.

"Monic" ngumiti ako.

"If you really love her,  and you wanted her and if your happy im not stopping you zack,  you can be happy right? " hindi siya makasagot. Tumingin ako kay mommy.

"Mommy si Maria lang po ang makakatulong kay zack,  kahit pa short term or long term pa yang memory loss niya pabayaan mo nalang si zack,  kasi po kung pipilitin natin siya manganganib po ang buhay ni zack kaya please,  let zack be happy " umiiyak kong sabi.

"Papakawalan ko na siya,  para maligtas siya" lumapit ako kay zack.

"You love her? " huminga siya nang malalim saka tumango kaya napayuko ako.

"Then please be happy" nakangiti kong sabi at tinitigan siya,  for the last time i wanted to look at him.

"But can you give me one night to be with you then i let you go after" biglang umiyak si mommy at lumabas nang kwarto.

"Di mo na ba kami guguluhin ni Maria kung papayag ako? " ngumiti ako sa kanya at tumango.

"Then fine" sa saya ko niyakap ko siya. 

"Thank you" nasabi ko nalang. 

To be continue.....

TheMirrorPrincess