Un Normal Adventures

HFT:4 ' Friends don't lie '

Ze haalde haar ketting met een amulet erin tevoorschijn 'dit is dus een amulet. Maar toen Chloe me die boom liet zien kwam er gelijk mij eerste vraag naar binnen ' waarom wilde Leonardo dit voor me geheim houden?'. 'Zie zo dit is dus ONS geheim, je zal vast denken dat het nep is of dat ik je een sprookje vertel maar geloof me ik lieg nooit!' zei ze gewaagd. ze haalde haar ketting tevoorschijn en hield het tegen een soort gat aan gedrukt, 'wat doe jij nou' vroeg ik 'ik open een Dementie' zei ze mysterieus 'hahaha' lachde ik 'gekkie toch'. 'laten we terug gaan' zei ik en ik draaide me om. 'nee, ik wil je dit al laten zien sinds het moment dat ik je ontmoette' zei ze en ze pakte me arm vast. er verscheen een enorm gat in de boom, 'OMG CHLOE!'gilde ik, ze sloeg haar hand voor me mond en zei: 'rustig maar et is echt heeeel leuk' ze trok me bij me arm mee en sprong in het enorme gat, terwijl ze aan mijn arm trok kreeg ik zowat een hartverzakking, ik bedoel ik spring in een boom waar in enorme gat in zit. ze hield mn arm vast, en daar gingen we naar een WEIRD andere wereld?
net toen ik mijn eerste stap in dat 'dementie' was het tot mij GROTEN verbazing een f** mooi Dementie !! Bomen van suikerspin huizen van chocola paden van gesuikerde koekjes. Als ik mijn eigen amulet had dan was heel die dementie al leeg gevreten. ' zie je Hannie, helemaal niet eng, en bovendien het is MIJN huis' zei ze ' maar Chloe echt ik dacht dat dit alemaal een sprookje zou zijn en dat dit never ever ooit zal gebeuren!' zei ik enthousiast. ' dit is CandyLandy' zei Chloe lachend ' Hahaha wat een Leuke naam, maar het was te verwachten!' zei ik lachend terug. Na een tijdje dat we in de CandyLandy rond liepen, kwamen er zoveel vragen bij mij naar boven dat ik niet eens de helft heb kunnen horen van wat Chloe zei. Er kwam een interesant stukje waarbij ik me oren spitste, ' dit is niet het enige dementie' zei ze 'huh?' zei ik met gefronste wenkbrauwen ' ja! Er zijn er meer, ik ben CandyElf, dat komt omdat dit mijn thuis is en mijn echte naam is.. kiki-Cupcake' zei ze ' ahahaha dat was echt al te verwachten.. kiki-cupcake' zei ik met een lach op mn gezicht ' maar wat bedoel je met " dit is niet het enige dementie' vroeg ik ' zoals je weet ken ik Leonardo al een tijdje! ' maar we komen niet van het zelfde dementie, hij komt van 'WinterLand' zei ze. ' wow dat verklaart so much' zei ik opgelucht 'yep.. En Leonardo heet ColdLeo

LET OP! De namen worden veranderd naar de officiele namen:
** Chloe = kiki.
**Leonardo = Leo.

Toen we bij de grens waren van CandyLandy en WinterLand vroeg ik aan Kiki of Leo daar was 'dat weet ik niet' zei ze en ze keek teeug naar de grond ' wat is er? Gaat het Kiki?' vroeg ik ongerust ' ik denk dat hij een geheim voor me bewaard' zei ze 'eigelijk mogen de mensen van een ander dementie niet met elkaar conecten' zei ze treurig ' dus.. Jij mag niet naar WinterLand, en hij mag niet naar CandyLandy?' vroeg ik ' nee...' zei Kiki. We liepen terug naar de boom. Eenmaal terug bij ons appartement zag ik Leo 'en ''LEO" zei ik extra met mij arme over elkaar tegen Leo, 'Hanna' zei hij lachend ' ik lach niet!' schreeuwde ik bijna, kiki stoote met haar elleboog tegen me aan ' laat het ' fluisterde ze. Ik keek hem fel aan.  'Sorry Hanna' zei hij onschuldig 'geeft niet' zei ik. We liepen naar ons appartement ' ik ga even naar CandyLandy' zei Kiki ' ja is foed' zeiden ik en Leo tegerlijk.
Toen we in obs appartment zaten zei ik ' dit verklaart echt zo veel heh Leo'
' ja sorry, ik was denk ik wel van plan om je dit te vertellen maar dat mag ik niet zomaar' zei hij ' oh..' zei ik. ' maar vertel meer' zei ik ongeduldig  ' oke. Ik en Chloe migen eigelijk niet samen zijn.' zei hij sip, ' maar waarom eigelijk niet?' vroeg ik 'dat mag niet van Mnr Wuamai' * je spreekt het uit als woeaamij*
Een tijdje was het stil ' maar nu zijn jullie in een normaal land' zei ik ' ja klopt, hier mag dat wel, wij zijn eigelijk Elven.. We moeten dingen ontdekken en undercover gaan' zei hij en hij stond op 'waarom undercover' zei ik terwijl ik 'undercover'. Dikgedrukt zei. Ik vroeg of ik WinterLand mocht zien ' jahoor' zei hij. We liepen naar die boom, zachtjes voelde ik zijn hand naar mijn hand komen, ik keek naar beneden naar onze handen.  'Rustig maar' zei hij met een schuin lachje. Hand hand sprongen we in een andere boom naar WinterLand. ' oh helemaal vergeten je gaat het koud krijgen, ik ben het namelijk al gewend die kou ' en hij gaf me zijn warme dikke vest, hij zette het om mijn schouders heen en zetten zijn arm om me heen 'heb je het nu wel wat warmer'vroeg hij 'ja veel warmer zo ' zei ik en ik keek omhoog naar zijn gezicht. toen we door een koude bos liepen kwamen we een hert tegen ' pas op!'riep hij en hij pakte me bij mn arm en trok me achter een dikke witte boom. 'wat is dat en waarom schuilen we voor een hert' vroeg ik angstig en bevroren 'niet om die hert maar kijk daar achter' en hij wees naar een hout huisje verderop waar een ENORME trol uitkwam wandelen met een ENORME knuppel in zijn handen. hij was echt groot, langer dan een normale rijtjes huis! terwijl wij wachten tot de trol weg was vertelde Leo me meer over de trollen en waarom we moesten op passen. de reden was dat de trollen eigelijk elfen haten en ze wil doden, de reden weten de elfen nog steeds niet maar hun vermoede is dat ze denken dat trollen WinterLand wilt veroveren en alleen voor hun zelf wilden hebben. We liepen terug naar die boom, toen we terug liepen keek wat om me heen en zag ik een grote diepe gat in het sneeuw wat verderop, ik liep er naar toe zonder iets te zeggen, toen ik er stond viel mijn mond open. Ik zag een enorme voetstapvan een beest leek het wel. Het enige dat me opmerkte was dat WinterLand veel gevaarlijker was dan CandyLandy, 'Leo waarom is dit dementie zo gevaarlijk?' vroeg ik zwaar beademt en angstig. Tot im achter me zwaar geluid hoorde : BoemBoemBoem, ze grond trilde en de bomen zwierden heen en weer. ' hou mijn hand vast' zei hij snel en ongeduldig ' waarom wat gebeurt er Leo ik ben bang' zei ik met een angtig en bleek gezicht. Ik pakte zijn hand vast en hij zei: 'een ding laat mijn hand NIET los'. Er verscheen een enorme zwarte gedaante achter de bomen, en het liep onze richting op. Hij stond op en rende naar de andere kant waar een boomhut in een boom hing. Het enge gedaante begon te rennen, ik keek achterom terwijl we renden. Plots stootte ik mijn voet tegen een omgevallen boom aan. 'Waaah!' riep ik, en ik viel... 'LEOOO!!!!' terwijl Leo mijn hand los liet, kwam het enge grote gedaante steeds dichter bij...