1937.04.04...
***
"Sen "dedi
Şuan da tam da tüm cesaretini toplayıp Tom'un yanına gelmişti.Kızgın ve bir o kadar da kırgındı .
Boş bakışları ile kıza dönüp "Ne istiyorsun ? "dedi
"Bir şey istediğim yok .Artık rahatlaya bilirsin "dedi
Kız küçük olmasına bakmayarak çoğu şeyi anlayabilecek yaştaydı.Morgin çok iyi biriydi ve gitmesi iyice moralini bozmuştu.
"Ben zaten rahatım "dedi ve kızın sımsıkı kucaklamış olduğu eski ayıcığa bakarak devam etti "Neden şu pis oyuncağını da alıp buradan defolmuyorsun ? "
"Burası senin şahsi arazin değil ve istediğim zaman giderim "dedi
Kız bugün sabaha kadar sergilediği korkak ve sulugözlü tavırlarının aksine şimdi cesur vede ısrarcı davranıyordu.
"Sabrımı zorluyorsun "dedi
Küçük yeşil gözleri sinirlendiği için daha belirgin hale gelmişti.Çocuğu canı zaten sıkkındı bir de kız üzerine gelince iyice kendini kaybetme noktasına gelmişti.
"Zorlarsam ne olur ?"dedi elinin birini beline koyarak
"O küçük , ama bir o kadar da büyük laflar etmene sebeb olan kafana kötü şeyler gelebilir "dedi dik dik kıza bakıp
"Zaten buraya başka bir şey demeye gelmiştim "dedi konuyu dağıtmaya çabalayarak
Anlaşılan cesur davranması Tom'un tehditine kadarmış.
Görünen o ki ,kız sadece Morgin'e sinirlice çıkışabilirmiş.Bu da onun iyi ve sevecen davranışı yüzündenmiş...
"Söyle "dedi
"Bayan Morgin istifa etmiş "bir anda ağlamaya başladı
"Gitti mi ?"dedi boğuk ses ile
"Evet "diyerek koşar adımlarla çocuğun yanından ayrıldı
Garip gelmişti genç kadının gidişi çocuğa .Sanki bir nebze de olsa hissetmişti üzülme duygusunu .
Kendi kendine fısıldamıştı
"Demek sen de beni yalnız bıraktın..."
YOU ARE READING
Death Winds □TOM RİDDLE ■
FanfictionTOM MARVOLO RİDDLE Hatırlıyorum... Sen vardın ya da siz vardınız, peki sonra ne oldu ? Ben yokmuşum gibi hayatınız devam etti. Senin olmasa bile onun ki... Beginning. 2017/09/28 Ending .2018/08/28 -
