Death Winds □TOM RİDDLE ■

24.Oh Mama

1938.12.31...
                             ***
"Ölmüş..."dedi bir yandan da elinde ki postayı masanın kenarına koyarak.Yüzü ifadesiz ,gözleri düşler alemine ziyarete gitmişti...

"Kim ? "diye sordu bayan Riddle

"Merope..."kadına gözlerini çevirerek"Aslında daha yıllar önce ölmüşmüş"

"Senin için ne farkı ?.
Hem bunu sanki bilmiyor muydun ? "dedi yerinden kalkarak.Oda da dolaşmaya başlarken bir yandanda eski hatıralar gözünde canlanmaya başlamıştı.

"Ne yani sen ? Sen onun öldüğünü biliyor muydun ? "diye inanmamış gibi sordu

"Farzet ki biliyordum.
Senin için ne farkı ? "bir kaç saniye duraksayıp boğuk bir ses ile devam etti"Onu bırakan sen değil miydin ? "

"Ben böyle olmasını istem-"

"İstemezdin...
Ah yapma Tom ,bunlar sadece boş kelimeler .Oğlum olsan bile bunu söyleyeceğim.Tamam onu sevmedin peki diğerini ? "diye sözlerini kesti

Anlamamış ifade ile " Kimi ? "

"Oğlunu..."dedi ses tonu derinlerden gelirken"Senin kadar ben de suçlu oldum.Bir kez olsun bile onu göremedim..."

"Beni suçlama anne "dedi ilk kelimeyi duymamış gibi.Sıcak yatağında geçmişten hiçbir şeyi umursamadan yaşarken ; küçük çocuk zorlu şartlarla vede kırılmış yada - hiç olmayan hayalleri ile babasının bir gün ona geleceğini hayal etmişti.Lakin...

"Eğer bir gün çıkıpta karşına gelirse , pişman olduğunu belirtme.Ki buna inanmayacaktır..."dedi

"Yalnız kalmak istiyorum"dedi gözlerini kapayarak

Bunun üzerine yaşlı kadın tek bir kelime fısıldamadan odadan çıkmaya başladı.Yağan kar ile beraber kendinden başka hiçkimsenin olmadığı oda da gezinmeye başladı.Sanki bugün tüm benliği ile birlikte genç kızın -eski karısının  gerçekten olmasını istediği hayallere geri dönmüştü.

Aşk İksiri'nin etkisinde olsa bile bir çok gerçekliğe sahip anılar şimdi zihninde ve kulaklarında canlanarak duyuluyordu.
Güzelliğini kaybetmiş olsa bile kulaklara işleyen sesi vardı genç kadının.Hatırladığı hatıralar zihninde çığlık atmaya başlamıştı.

"Sana mı benzesin istersin yoksa
bana mı ? "

"Sana "

"Neden bana ?.
Hayır Merope sana benzesin... "

"Hayır ,hayır Tom senin gibi yakışıklı olsun.Benim gibi çirkin olmasın ,eskiden olsa neyse.Bir zamanlar güzeldim..."

"Şşt sus .Benim için her zaman güzelsin ve seni seviyorum..."

"Seni seviyorum Tom..."

Kalp atışları hızlanmıştı bir anda adamın.Yüzünden akan terler damla damla canını yakıyordu. Kulaklarında duyulan sesler gözlerini karartıyordu.
Parmaklarını dudaklarına götürürken tekrar hissetti Merope'un saf öpüşlerini...

Daha fazla bu ızdırapa dayanamayacağını anlayarak ellerini kulaklarına götürüp tamamen kapattı ve çığlıklı sesler eşliğinde"Yeter artık..."bir kaç saniye duraksayıp devam etti"Lütfen "
Geçmişten ona kalan tek şey ise acı ve keşkelerin yanaklarını ıslatan göz yaşlarıydı...