30.Death Winds

1K 62 56
                                    

1998.05.02...
                            ***
Hayat var olduğu günden beri ölümün tohumlarını gezdirir.Öyle bir ölüm ki,yıllar sonrasında da korkuyla anılacak...

Benim hayatım mevsinlerin değiştiği gibi tekrar tekrar değişti.
Ama hiç bir mevsimin dönüşü bir biriyle aynı olmadı.En azından genç kız yıllar öncesi kışında hayattayken, şimdi sonsuz uykuya yorulmuş gözlerini yumdu...

Acılar insanı daha da yorgun
salır derler,ben yorgunluktan doğan güçü seçtim...
Hep yanlız ,hep sarılmaya
ihtiyacı olan özellikle de annesine hep aşık - küçük bir erkek çocuğundan fazlası olmadım.

Aşk yahut aşık
-bu kelimelerin en güzel anlamını bildiğim halde tenhalığıma sarıldım.

Herkes duygusuz olduğumu düşündü.Gözlerim  her gece yumulduğunda gördüklerimi görseydiler ,aslında o cani Tom'un tanıdıkları karaktere sahip olmadıklarını anlarlardı.

İnsanlar arasında ayırımcılık yapmam büyük bir nefret kitlesi kazanmama sebep olmuştu.Bilmediğiniz daha bir şey - benim kalbimde daha büyük bir nefret vardı hep.
Kendi ,öz babama .Onu öldürürken en tiksintili gülüşlerimi sergilesem bile dahilen kalbim yanmıştı .Yıllar öncesindeki acı hala kalbimde.

Ölümsüzlük ;
benim için yeni bir çıkış yolu gibi göründü.Önüme iyi bir hayat sunulmasa da güçlerimle sonsuza dek yaşayacaktım.Kim bu sırrı bulmuşken ölmeği isterdi ki ?.
Ölmeyecektim.
En azından beynim ve ruhum güçsüzleşmeden önce öyle zanediyordum.Her ölümüne sebep olduğum insana karşı bir adım öne...

İşte şimdi,kendi ölümüm damarlarımdan geriye çekilen kanla gerçekleşiyor.Tam 71 yıllık bir kitap yırtık sayfaları ile kapanıyor.Bir zamanların uyuşturucusu misali olan gözlerim kapanıyor, Ölüm Rüzgarları eserken...

ƭɦε εɳ∂
---
ƭ.ɱ.૨

Death Winds □TOM RİDDLE ■Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin