Serendipity || Park Jimin

-4-

"Duvara kazıdığım şeyi merak ediyorsun değil mi doktor? Ben burdan çıkmadan göremeyeceksin.Çıktığım gün seni bu delilerle yalnız bıraktığım için bana kızacaksın, ağlayacaksın ve kazığıdım yazıya bakmaya geleceksin,biliyorum.Sana küçük bir ipucu vermeliyim,bir nevi yardımına teşekkür etmek gibi.Yazdığım yazının asıl anlamını anlaman için çok yönlü bakmalısın doktor,yön değiştirmelisin,başkalarının nasıl bakabileceğini düşünmelisin.Ve mümkünse gece bakmalısın.Emin ol daha iyi olacak.
Buraya geldiğim günden beri benden bahsediyoruz.Peki ya sen?Sen de kendinden bahset bana.Seni tanımak ve senin bana yaptığın gibi yardım etmek istiyorum.Katlanılması zor yalnızlığında yanında olmak istiyorum.Tıpkı senin yaptığın gibi mutlu etmek istiyorum seni.Ne dersin?"

Uzun zamandır bu kadar güzel bakmayan gözlerin sahibine olumsuz yanıt vereceğimi belli ederek özür diledim."Belki sonra" dediğimde buruk bir gülümsemeyle arkasını döndü ve duvarıyla yalnızlığını paylaşmaya devam etti...