Στον έρωτα όλοι μαθητές...

Ερωτική εξομολόγηση

Εβελινας POV
Γυρνάω σπίτι.. Δεν είναι κανένας.Νιώθω τόσο χάλια.. Το μόνο που με παρηγορεί ειναι το φιλί του.
Ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω αυτό που είδα... Ακούω το κουδούνι της πόρτας.
Σ: ΕΒΕΛΙΝΑ ΑΝΟΙΞΕ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!!
Η Σοφία! Πως τολμάει και έρχεται εδώ;
Ε: ΦΥΓΕ! Της φώναξα...
Σ: Δικαιούμαι μια ευκαιρία να σου μιλησω!! ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!
Και τότε της ανοίγω.. Καταβάθως θέλω να μου εξηγήσει απλά δεν ξέρω αν έχω τη δύναμη να τη συγχωρέσω.
Σ: Εβελίνα μου συγνώμη...Όλο αυτό ήταν ένα ψέμα.
Ε: Σελίγο θα μου πεις ότι ήταν και οφθαλμαπάτη!
Την ειρωνεύτηκα
Σ: Σε παρακαλώ ακουσέ με. Ο Νίκος με εκβιάζει.. Έχει τραβήξει κάτι φωτογραφίες μου πολύ ρεζιλευτικές από ένα πάρτυ που δεν είχες έρθει και με απειλεί πως θα της αναρτήσει στο φβ εάν δεν κάνω ότι μου πει.
Ε: Τι;; και σε μένα γιατί δεν είπες τίποτα;;
Σ: Το ξέρω ήταν απαράδεκτο.. Θυμάσαι που με ρώτησες να ερθω και σου πα οτι έχω δουλειά; εε μου είχε πει να τον συναντήσω και τότε μου είπε οτι αν δεν θέλω να μαθευτούν αυτές οι φωτογραφίες θα πρέπει να κάνω το κορίτσι του...
Μου έλεγε και δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της..
Ε: Μα περνούσες τετοιες δύσκολες στιγμές και σε μένα έκανες την χαλαρή;; Γιατί τετοιο δούλεμα ρε Σοφία;
Σ: Γιατί δεν ήθελα να σε μπλέξω σε τετοια.. Εξαλλου ήσουν στο ροζ συννεφάκι σου και δεν ήθελα να στο χαλάσω.
Ε:Τι βλακείες λες;;; Είσαι η καλύτερή μου φίλη! Οι έρωτες δεν ειναι πιο σημαντικοί από την φιλία!! Αυτό ειναι μία από τις αρχές μου. Και θα έπρεπε να το γνωρίζεις.
Σ :Μη μου θυμώνεις.. Έκανα βλακεία το ξέρω...
Ε: Τελοσπάντων... Πως μπορείς και τον φιλάς ρε Σοφία;
Σ: Τι να κάνω ρεε με εκβιάζει.
Ε: Πρέπει να σκεφτούμε κάτι.
Σ: Όχι δεν θέλω να ανακατευτείς καθόλου. Στο είπα για να μην χαλάσει η φιλία μας αλλά πραγματικά δεν θέλω να σε μπλέξω.
Ε:Πας καλά; Πρέπει να σε βοηθήσω..
Εγώ λέω να τον βγάλουμε και αυτόν φωτογραφίες και να τον εκβιάζουμε. Έτσι θα σταματήσει.
Σ: ΕΒΕΛΙΝΑ!
Ε: Τι ρε Σοφία;; Δεν θες να σταματήσει; Ή μήπως σου αρέσει καταβάθως;
Σ: Τι λες ; Πας καλά;;; Σε εχει βαρέσει ο έρωτας κατακέφαλα μου φαίνεται.
Ε: Ναι ναι..Θα κοιμηθείς εδώ απόψε.
Σ: εεε δεν μπορω...Πρέπει να φύγω.
Ε: Τώρα ;; Γιατί;
Σ: Θα σου πω αύριο. Γεια.

Η αλήθεια ειναι οτι πρώτη φορά η Σοφία δείχνει τόσο απόμακρη και τόσο μυστικοπαθής. Νιώθω ότι δεν μου λέει ολόκληρη την αλήθεια...Θα τη μάθω όμως..

Στέφανος POV😍
Δεν μπορώ να την βγάλω από το μυαλό μου... Αλλά αν το κάνει ψέμματα; Αν παίζει μαζί μου; Στην αρχή με μισούσε τώρα ξαφνικά τι έπαθε;
Από τις σκέψεις μου με βγάζει η Νάνσυ..
Ν: Μωροό μου
Σ: Ναι.. της λέω χωρίς να την κοιτάξω
Ξέρω τι θέλει αλλά δεν έχω όρεξη.
Ν: Θέλω να..
Σ: Νανσυ είμαι πολύ κουρασμένος.
Ν: Μαα έχουμε πολύ καιρό να το κανουμε!
Σ: Σου είπα! Ειμαι πολύ κουρασμένος. Πάω να κοιμηθώ ! Αν θες έλα αν όχι μπορείς να φύγεις!
Ν: Στέφανε τι έχεις πάθει;;Παλιά δεν ήσουν έτσι.
Σ: Αλλάζουν οι ανθρωποι.
Ν: Ξέρεις κάτι δεν έχω όρεξη να τσακωθούμε! Φεύγω!
Σ: Στο καλο!!
Πραγματικά δεν είχα καμία όρεξη να μείνει εδώ! Τι έχω πάθει;;
~~~Το επόμενο πρωί~~~
Εβελινας POV
Τρέχω για να προλάβω την πρώτη ώρα! Με πήρε ο ύπνος.. Αχχ και εχουμε τον Στέφανο τώρα. Θέλω να τον δωω τόσο πολύ.
Φτάνω λαχανιασμένη στο σχολείο και χτυπάω την πόρτα της τάξης.
Σ: Περάστε.
Ε: Συ-συγνώμη που άργησα..
Σ: Δεν πειράζει κάτσε κάτω.
Μου είπε και δεν μου έριξε ούτε ένα βλέμμα..😞
Κάθομαι στο θρανίο μου και συνειδητοποιώ οτι η Σοφία λειπει... Μα που είναι; Αυτή δεν αργεί ποτε.Προσπαθώ να το ξεχάσω και να συγκεντρωθώ στο μάθημα.Σήκωνα το χέρι μου σε ότι ερώτηση και αν έκανε.. Τίποτα. Γιατί με αγνοεί;;
Μόλις χτυπάει το κουδούνι και τα παιδία βγαινουν έξω τον πλησιάζω.
Ε: Γιατί με αγνοείς;
Σ: Να μου κανεις την χαρη να μου μιλάς οπως πρέπει.
Ε: Πως πρέπει δηλαδή;
Σ: Ξέρω γω; Καθηγητής σου είμαι! Στους άλλους έτσι μιλάς;
Ε: Εσύ δεν είσαι σαν τους άλλους...
Σ: Κοψε το δούλεμα.
Ε: Τι λες;;
Σ: Νομίζεις πως είμαι χαζός;; Στην αρχή με εριρωνεύσουν και τώρα μου το παίζεις ερωτευμένη;;Σε ποιον τα πουλάς αυτά Παπαλάμπρου;;
Ε: Κρίμα..
Σ: Τι κρίμα;
Ε: Σε είχα για έξυπνο. Δεν καταλαβαίνεις τι νιώθω;;;
Σ: Δεν καταλαβαίνεις ότι παραφέρεσαι;
Ε: ΣΤΕΦΑΝΕ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ!!
Σ: Μην φωνάζεις γαμώτο μου! Και μου βάζει το χέρι του στο στόμα μου.
Ε: Σε αγαπάω! Ναι το ξέρω ότι στην αρχή ήμουν απότομη και σε ειρωνευόμουν αλλά τελικά κατάλαβα ότι ποτέ δεν σε μισούσα! Σε αγαπούσα απλά δεν ήξερα πως να στο δείξω!
Το ξέρω ότι για σένα ειμαι ένα παιδάκι που δεν ξέρει τι θέλει αλλά σε διαβεβαιώ πως σου λέω την αλήθεια!

Όσο του μίλαγα απέφευγε να με κοιτάξει..
Ε: Στέφανε κοιταξέ με.
Κατευθειαν με κοιτάει στα μάτια.
Ε: Σε αγαπάω.Πρώτη φορά νιώθω έτσι! Ξέρω ότι είσαι καθηγητής μου αλλά εγώ δεν σε βλεπω ετσι ... Μακάρι να μπορούσες και συ να με δεις αλλιώς.

Του λέω και σταματάω για να μελετήσω τα μάτια του.. Ίσως αυτά μου δώσουν μια απάντηση...
Μετά απο λίγο ανοίγει το στόμα του και τα λόγια που βγαινουν ήταν τα τελευταία που περίμενα να ακούσω...
Σ: Και γω σε αγαπάω...

Τι είπε μολις τώρα;;

Ξέρω ότι το κόβω σε κρίσιμο σημείο ΧΙΧΙ😈 😂Η συνεχεια αύριο...❤❤
Vote και comment αν σας αρεσεεε😻