Idiota // boyxboy

2

- Daniel. Daniel halo, wstawaj. - Budzi mnie głos ciotki. - Chłopie za dziesięć minut musisz już wyjść, zbieraj się.

- Nigdzie nie idę. - Odpowiadam ochryple po czym przewracam się na drugi bok. Po odgłosie stukania obcasów o podłogę zdaję sobie sprawę, że Diana podchodzi bliżej mnie.

- Co? Co ci?

- Źle się czuję psychicznie.

- Psychicznie? - Diana ostentacyjnie prycha. - Nie mam już do ciebie cierpliwości. Ja rozumiem, że zdarzają ci się nawroty depresji, ale jak znam życie, to ci się po prostu nie chce.

- Serio mówię.

- Cholera nie mam czasu się nad tobą rozdrabniać. Dobrze, zapiszę cię znowu do tego psychiatry, ale dzisiaj masz iść do szkółki, słyszysz? A teraz wybacz, śpieszę się do pracy. Nie masz już siedmiu lat, żebym musiała cię siłą wyciągać z łóżka, poradzisz sobie.

Zaraz po tym, jak ciotka wychodząc z domu trzaska drzwiami, ponownie zasypiam.

Zostaję w domu. Nie jestem w stanie zmierzyć się z linczem, którego na pewno doświadczę po powrocie do szkoły. Śpię jeszcze gdzieś do godziny 12. Potem biorę zimny prysznic i znowu wracam do łóżka. Leżę tak nie robiąc nic przez jakieś dwie godziny do momentu, aż nie dzwoni do mnie jakiś nieznany numer. Nie odbieram. Jednak sam fakt, że ktoś do mnie zadzwonił sprawia, że przypominam sobie o istnieniu czegoś takiego, jak telefon, a co za tym idzie internet, czyli coś, dzięki czemu mogę zabić trochę czasu. Siadam na łóżku i sięgam po mojego iphona leżącego na podłodze obok łóżka. Niestety, gdy tylko go odblokowuję, przypominam sobie, co najlepszego zrobiłem wczoraj. Z konsternacją łapię się za głowę.

Skąd mi w ogóle przyszło do głowy, żeby założyć Tindera? Dlaczego? I co to jest za pomysł, żeby podać się za dziewczynę? Z zażenowaniem oglądam swoje konto na które w dodatku dodałem moje prawdziwe zdjęcia. Nawet nie wyglądam na nich, jak dziewczyna. Może i mam trochę dłuższe włosy niż teraz i trochę makijażu, ale wciąż wyglądam, jak chłopak. Serio, ktoś się na to nabrał? Po przescrollowaniu z około 20 rozmów z jakimiś facetami ze zdziwieniem wnioskuję, że jednak tak. Boże, co ja zrobiłem. Muszę jak najszybciej usunąć to konto. Wolę nawet nie myśleć, co by było, gdyby ktoś ze szkoły rozpoznał mnie na zdjęciach i by zobaczył, że podaję się za laskę. Chociaż w sumie nie jest tak źle. Nawet jeśli ktoś rzeczywiście natknąłby się na mój profil, to nie byłoby to do końca takie oczywiste, że to ja. Te zdjęcia były zrobione jakieś dwa lata temu, a ja zdążyłem się przez ten czas trochę zmienić z twarzy. A zresztą... To i tak nieważne, bo przecież zaraz przecież usunę konto. A wątpię, żeby do tej pory akurat ktoś z mojej szkoły się na mnie natknął. Próbując przekonać siebie, jak bardzo głupią rzecz zrobiłem, jeszcze raz rzucam okiem na mój profil.