Mevsimler şahit oldu, kalbimi görmezden gelişine. Satırlar hatırlatır oldu, başkalarına gülüşünü. Umutlar kayboldu, çicekler solduğunda. Keşke biraz kıymet bilip bize sahip çıkmayı deneseydin. Beni keşkelerle bırakmasaydın, anlardın. Olmadığın her günü ölüm saydım. Neyseler içimde taht kurarken, piyon olmaktı kader, seni severken.
YOU ARE READING
PĘRĘSTİŞ
PoetryS'onsuzluğun binbir türlü hali... Perestiş:Taparcasına, delicesine sevmektir...
