KÖR DÜĞÜM (Tamamlandı)-(Düzenlemede)

Sapık İşbaşında

Telefon elimden kayıp düşmeden önce telefondaki kişi şunları söylüyordu"Sen benimsin İlayda.Sadece benim ve bunu yakın bir zamanda sana kanıtlayacağım."demişti.

Hemen ayağa kalktım ve Elif'i kafede bırakıp iki sokak ilerideki emniyete gittim.Sinirden elim ayağım titriyordu.
Danışmadan görevlinin yerini öğrendim ve komisere durumu anlattım.

♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡

Emniyette benden imza ve numarayı almışlardı.Eve gitmek için bir taksi çevirdim ve adresi verip arkama yaslandım.Saat 21:09 du. Elif beni defalarca artmıştı. O da tefondaki kişiyi duyduğu için sinirimi tuhaf karşılamamıştı.Ona mesaj attım'Elif ben yoldayım. Yarın erken kalacaksın.Sen uyu.Ben bir bilemedin birbuçuk saate oradayım' yazdım.

Eve geldiğimde Elif'in uyuduğunu düşünüp kapıyı anahtarla açtım. Yanılmamıştım.Üzerimdeki yorgunluktan kutulmak için bir duş aldım ve televizyon izlemeye başladım.

Bir süre kanallar gezdim.Korku filmi açıp izlemeye başladım. Tam filme odaklanmıştım ki cama birşey çarptı ve cam kırıldı.Korkudan bir çığlık attım.
Hemen cama çarpan şeyi aldım. Kafamı dışarı çıkarıp baktığımda kimseyi göremedim. Hrmen cama atılan şeyin üzerine sabitlenmiş kağıdı alıp okudum.
Kağıtta'Yakında Benimsin'yazıyordu.İçimden küfürler savuruyordum.Allahtan camlarda demirler vardı.

Koşarak odama çıktım.Yatağıma başımı koyup sapığı unutmaya çalıştım.

♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥

Sabah gözümü telefonumun mesaj sesi ile açmıştım.Mesaj Uzay'dan dı.'Günaydın. Bugün haftasonu ve eğer boşsan öğleden sonra 03:00 da okulun karşısındaki kafeye gelebilir misin? ' yazıyordu.Evde tıkılmak istemediğim için cevap yazdım' tabiki , neden olmasın' yazıp gönderdim.Sanki telefon elindeymiş gibi anında cevap gelmişti.'tamam orada seni belkiyor olacağım. Görüşürüz' yazdı.

♡♥♡♥♡♥♡♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡

Kahvaltımı yaptım ve biraz televizyon izledim.Odama çıkıp dolabımı kurcalamaya başladım. Dolaptan lacivert kot pantolon vemavi bir gömlek alıp giydim.Saçlarımı düzleştirdım ve ayağıma beyaz spor ayakkabılarımı giyip evden uzaklaştım.

Kafeye geldiğimde Uzan'ın beni beklediğini gördüm. Yanına doğru ilerlediğimi fark edip bana yaklaşıp sarıldı. Şaşırdığım için karşılık veemeden yerime oturdum.Biz sohbete dalmışken izleniyormuş hissine kapıldım.Etrafa baktığımda kafenin köşesindeki masada bie adam oturuyordu.Şimdi diyeceksiniz bunun nesi tuhaf? Çünkü adam bize bakıyordu.Aslında ilk başta pek umursamamıştım ama adam gözünü bizden ayırmıyordu.

Akşam olup hava kararmaya başladığında kalkmaya karar verdik.Biz Uzay ile kafeden çıkarken adam da arkamızdan geliyordu.Paniklemiştim.Ya bu adam bana zarar verirse? Ya beni yalnız olduğum zaman yakalarsa? Napabilirdim ? Karşı durabilirmiydim?

Kafamdaki deli sorulardan kurtulup Uzay 'ın arabasına bindim.Yol boyunca sürekli kaçamak cevaplar veriyordum.
Uzay bundan rahatsız olmuş olmali ki bana sordu"İlayda neden bütün gün böyle tedirgin davrandın? Hayır yani eğer brnden rahatsız oluyorsan anlayışla karşılarım."dedi.Onu üzmek istemiyordum.Çünkü sorunu kendinde arıyordu.Söylemek için derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım"Lütfen sorunu kendinde arama.Hani kafede en  kenardaki masada bir adam oturuyordu ya işte-"lafımı bitirmeme izin vermeden atladı" o adam sana birşey mi yaptı? Eğer yaptıysa söylemen yeterli."dedi .Beni korumasına nedense sevinmiştim." Hayır. Birşey yapmadı ana bütün gün gözü üzerimizdeydi ve şu anda arkadaki arabayla bizi takip ediyor. Ve son zamanlarda peşimde birileri var ve bana zarar verecekmiş gibi beni tehdit ediyor. O yüzde biraz gerildim."dedim.Uzay sinirlenmiş görünüyordu. "Bunu bana daha önce neden söylemedin? Neyse.Sen şimdi sakin ol ,ben ona gününü gösterip geleceğim"dedi ve direksiyonu sinirle sıktı. "Uzay lütfen sakin ol. Ben zaten emniyete gittim.Senin başının derde girmesini istemiyorim "dedim ve devam ettim." Ama anlamadığım birşey var.Neden beni korumaya çalışıyorsun? Buna bir anlam veremiyorum" dediğimde abartısız en az iki dakika yüzüme baktı ve en sonunda konuştu" İlayda bak ,bu nasıl söylenir bilmiyordum ama artık öğrenmelisin. SENİ SEVİYORUM "dedi ve ben şok!

Bu sözleri resmen kalbime işlemiş gibi hissettim. Bağırarak'bende' demek istiyordum ama utanıyordum " birşey söylemeyecekmisin İlayda" dediğinde kendime geldim ve beynimi susturup kabimin istediğini yapmasına izin verdim.

Birkaç saniye sonra kendimi ona sarılmış ve o da bana sımsıkı sarılmış olarak buldum.

Sesi neşeli geliyordu"sanırım bu bende demek oluyor" dediğinde kendimi ondan nazikçe uzaklaştırıp başımı salladım ve "evet"dediğimde bana tekrardan sıkıca sarıldı. Öleme dek böyle durabilirmiydim acaba?

Ona veda attim ve eve girdim.İçimde nedensiz bir mutluluk vardı.

Biz ne yaptık az önce?
Sevgilim mi oldu o benim?
Acaba o da böyle mi hissediyor?

Kafamdaki deli sorularda uzaklaştım ve üzerime en rahat pijamalarımı giyip kendimi  yatağa attım. Telefonuma gelen mesajın sesi ile irkildim. Mesaj Uzay'dan dı .

'İyi geceler , tatlı rüyalar güzel sevgilim..."