KÖR DÜĞÜM (Tamamlandı)-(Düzenlemede)

Yeni Hayat

Yeni bir bölüm ile tekrardan beraberiz arkadaşlar. Bu bölümü Ilknur Beskan adlı yazarımıza ve okuyucuma ithaf ediyorum. Sonraki bölümü yayımlama tarihim kesin değil ama en geç Cuma günü gelir. Yorum ve sorularınızı cevaplayacağım. İyi okumalar...

Havalimanına geldiğimizde ,biletlerimizi almak için ilgili bölüme girdik. On dakika sonra uçağımız kalkıyordu. Acele acele valizlerimizi alıp koltuklara yerleştik. Uzun bir yolculuk olacaktı ve uyumaya karar verip gözlerimi yumdum.

♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡

Omzumdan dürtülerek uyandım. Esra bana bakıyordu. Uyandığımı belli edercesine kıpırdandım. Valizlerimizi alıp, taksi durağına gittik. Yaklaşık yarım saat sonra bir taksi bulup binebilmiştik. Esra öne doğru eğilip " Redronner st. Number two" dedi ve geriye yaslandı. Sanırım bu evin adresiydi. Telefonum titreyince arka cebimden çıkarıp, kimin aradığına baktım. Arayanın babam olduğunu görünce bekletmeden açtım ve kulağıma götürdüm." Alo baba nas-" babam konuşmamı yarıda kesmişti  "Kızım , siz gittikten sonra Dilara geldi ve Uzay ile sarmaş dolaş gitti. Gözümün önünde resmen sana ihanet etti bu çocuk! " olanları anlatırsam ortalık karışırdı. En iyisi ertelemekti " Önemli değil babacığım, artık onunla aramda birşey kalmadı, yaptıkları beni ilgilendirmez"

Kısa bir süre babamın sinirli soluklarını duydum. Sanırım sakin olmaya çalışıyordu " Neden böyle oldu kızım?  Ne güzel gidiyordu sizin ilişkiniz. Yakında nişan da yapardık. Ne oldu da aranız bu kadar açıldı? " derin bir soluk alıp tek nefeste konuştum

" Bana ihanet edeni affetmem biliyorsun baba! O ikisi de bana , benim yatağımda ihanet ettiler ve gerçek yüzlerini gösterdiler. O yüzden artık onlar benim için öldüler. Ben yeniden başlayacağım her şeye. Yeni bir hayata... ama sen bemin için hep vardın ve hep olacaksın. Bundan sonra ben ne Uzay , nede Dilara diye birini tanıyorum" babama dediklerim ağır gelmiş gibiydi. Kısa süre sonra araba durdu." Hoşçakal babam" deyip telefonumu kapattım.

Valizlerimizi aldık ve ücreti ödeyip taksiden indik. Kocaman ve buram buram tarih kokan bir apartmana girdik. Esra'dan valizleri aldım ve o da kapıyı açtı. İceriye girdiğimde burnuma mis gibi ev yemeği kokusu gelmişti. O anda gözlerim doldu ve lavabonun yerini öğrenip koşarak girdim. Kapıyı kapattım ve yaslandım. Vücudum yavaş yavaş kendini yere bırakıyordu.

Annem... ne kadar gerçek annem olmasa da yıllarca bana annelik yapmıştı. Her ağladığımda beni avutmuştu ve saygısızlıklarımı hoş görmüştü. Onu çok özlemiştim.

Kapı çaldığı için kendimi hemen toparlamıştım. Esra: " İyimisin İlayda?"
Hemen suyu açtım ve " Evet iyiyim. Sadece... sadece lavaboya girmem gerekiyirdu."dedim.

Yüzümü yıkadıktan sonra lavabodan çıktım. Karşımdan Esra, bir genç kız ve babam yaşlarında bir adam geliyordu. Esra yanıma geçti" Bu İlayda. İlayda bunlar da eşim Tony ve kızım Nur" dedi. Emin olmak için sordum" Şey... hangi dil kullanmalıyım?" Soruma karşılık olarak Nur bana sarılıp"Merhaba"dedi. Biraz olsun rahatlamıştım.

Tanışma faslı bittikten sonra masaya oturduk. Kendimi ailenin bir parçası olarak hissediyordum.

♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡

Yemekten sonra sohbet etmiş ve tanışmıştık. Yatma vakti geldiğinde bana misafir odasını hazırlamışlardı. Yatağa girdiğimde uykumun olmadığını anladım ve pencerenin önünde duran koltuğa oturdum.

Hiç kimsesini ve hiç bir yerini bilmediğim o göz alıcı şehri izledim bir süre.

Acaba Uzay ne yapıyordu?
Beni özlüyor muydu?

Kabullenmek çok zordu bu olanları... Bir daha sevebilecek miydim birini? Kalbimi açabilecek miydim ondan başkasına? Belki yeniden severdim birini ,mutlu olurdum onunla... kim bilir? Belki de birdaha sevgiyi tadamayacaktım?

Herşey sonraki günlerde belli olacaktı...