the girl ✔ (5sos And Niall Horan)

[28]

p.o.v Lottie

'Ashton weet dit niet' begint ze. 'ik was alleen thuis. Je vader en ik woonden nog niet zo lang samen. Hij was naar het werk terwijl ik thuis zou blijven. Toen ineens stond een goede vriend van papa in de woonkamer. Hij heeft me mee naar boven genomen en me toen verkracht.

Toen kwamen je vader en je oom binnen die me van hem hebben bevrijd. Je vader was woedend en heeft hem nog net niet dood geslagen' verteld mama. Ik kijk haar met open mond aan. dit kan gewoon niet. 'ik was zwanger geworden van die man maar ik heb het weg laten halen omdat ik mijn eerste kind graag wou delen met je vader' verteld mama.

Een tijdje vind er een ongemakkelijke stilte plaats

'dit is iets wat ik ook tegen Ashton heb verteld en ik ook tegen jou wil vertellen zo dat onduidelijkheden niet ontstaan. Ik wil met dit verhaal mensen niet in zwart licht zetten' zegt mama uit het niets.

'na dat ik 2 kinderen van jullie vader had is hij vertrokken. Jij was serieus 1 week oud toen hij ons heeft verlaten' verteld mama. Dit is gewoon ziek.

'Later toen jij 2 was en Ashton 4 ben ik hem nog een keer tegen gekomen terwijl jullie erbij waren. Het was de raarste dag van mijn leven. Hij heeft de hele dag met jullie gespeeld. Het leek net alsof hij nooit weg geweest was. Ik heb nog even met hem gepraat waaruit hij niet echt iets heeft losgelaten. Het enige was dat hij ons niet te last wou zijn en ons veilig wou houden. Hij zei ook dat zijn liefde voor me nooit nep was. Toen heeft hij jullie beide een kus gegeven en is hij vertrokken. Ik snap het nog steeds niet' zegt mama verward.

Ik zie de tranen in haar ogen staan. Ik vind het zo erg dat mijn gebeurtenis zoveel op die van haar lijkt. Het is bijna onmogelijk.

'er kunnen veel reden zijn waarom hij vertrokken is. Uit zijn woorden maak ik op dat het niet aan jou zal liggen. Maar ik snap niet waarom hij die dag dan zo met ons heeft zitten spelen. Was er iets waar jij hem ooit in hebt verteld dat hij je ten last was' vraag ik.

'nee, echt nooit. Ik heb nooit echt kritiek op hem gehad omdat ik denk dat iedereen zijn aandeel brengt in deze wereld en dat niet beter wordt als je iemand gaat afsnauwen. Hij werkte ontzettend veel voor ons en heeft zelfs na zijn vertrek nog 4 duidend naar ons overgemaakt.

Natuurlijk was dat geld snel op omdat jullie groeide als gekken. Ik moest veel kleren kopen en al jullie schoenen waren zo kapot dus na een tijdje was alles al wel weer op' verteld mama.

'wat voor een werk deed hij' vraag ik. 'hij werkte bij de politie en in de dagen dat hij daar niet werkte, werkte hij bij de FBI' verteld mama. 'hij wou ons veilig houden heeft hij die dag gezegd toch' vraag ik. 'ja' antwoord mama. 'misschien heeft hij dingen over zijn werk achtergelaten voor ons, iets wat ons in gevaar zou kunnen brengen' stel ik voor.

'hij vertelde alles aan mij, echt alles. Andersom was hetzelfde' antwoord mama 'ik denk echt dat het met zijn werk te maken heeft. De zin ''ik wil jullie niet tot last zijn'' zit wel in mijn hoofd' zeg ik.

'bij mij ook. Hij was me niet tot last. Hij was mijn reddende engel en nog steeds is dat. Als ik het leven soms niet meer zie zitten dan denk ik aan mijn gezin, waar ik hem ook nog steeds in zie. Ik zag het leven niet meer zitten toen jij weg was, maar als ik dan Ashton weer hoorde huilen van verdriet wist ik waarom ik hier was. Omdat hij het even zwaar heeft als mij en hij daar steun voor nodig had' zegt mama. 'ik vind het zo rot' antwoord ik.

'het komt wel goed. ik heb jou en Ashton tenminste nog. Wie weet had hij een van jullie wel meegenomen, dan was het nog erger geweest' zucht mama.

'had hij een goede band met Ashton' vraag ik. Ik vind het interessant om dingen over mijn vader te horen. 'ja, echt geweldig. Ashton ging nooit naar bed voor dat papa er was. Als zijn vader dan thuis kwam rende hij naar hem toe en knuffelde hem kapot.

Ook met jou heeft hij geen problemen laten vertonen. Hij was er bij de geboorte en is bijna elke minuut van de laatste week bij ons geweest. Vaak liet hij Ashton nog wat langer opblijven. Hij had het al gepland om weg te gaan want hij heeft elke minuut met ons doorgebracht.

Hij vond het geweldig om je te verschonen en je om te kleden, maar ook om je in bed te leggen enzo. Hij hield echt van je, evenveel als dat hij van Ashton hield. Daarom kwelt het me zo dat hij weg ging. Gewoon omdat er nooit iets is gebeurt in ons gezin' zegt mama die de tranen niet meer kan tegenhouden.

Ik sla mijn armen om haar heen en leg mijn hoofd op haar schouder. 'hij zal er een reden voor hebben gehad. Ik weet het zeker' antwoord ik.

[ik vond het echt leuk om dit deel te schrijven, gewoon omdat er veel wordt verteld over het verleden wat ik altijd leuk vind om te typen. dit is natuurlijk niet echt gebeurd, maar hoorde bij het verhaal.

Misschien was het wel een heel saai hoofdstuk voor jullie, sorry dan]