Aşığım Sana

7.Bölüm

Aşığım Sana 7.Bölüm

****

 "Beni kullanmanın nedeni sadece bir çanta, ayakkabı ve elbiseydi değil mi?"

Bu sözleri duymamla sertçe yutkundum. Peki: Peki nasıl öğrendi?

"Se...Sen ne saçmalıyorsun?" dedim sesimi düzeltmeye çalışmıştım ama kekelemiştim, kahretsin.

Boynuma doğru gelen dudakları bir kez daha irkilmeme neden oldu. "Etrafındakileri hiç tanımıyorsun." Demesiyle kaşlarım çatılmıştı.

"Şifreli konuşma Kerem, direk söyle söyleceklerini." Diye sesimi biraz yükselttim.

Yüzüme doğru gelen saçlarımı kulağımın arkasına doğru itti.

"Arabaya binelim üşüdün." Deyip yine kolumdan tutup arabaya doğru itekledi.

Yok bundan adam olmayacak! Önce üşüdün dedi sanki beni düşünüyor gibi yaptı sonrada tuttuğu gibi fırlatıyor.

Arabaya binip soğuktan uyuşmak üzere olan kollarımı ovuşturdum. "Anlat bakalım." Dedim direk.

Artık herşey meydanda yalanlayamam ki.

"Dün kafeden sen gittikten sonra tam kalkacaktım karşıma bir kız oturdu. Sanırım senin arkadaşlarınla iddiaya girerken duymuş bana öyle anlattı. 'Ahsen görüp beğendiği çanta,ayakkabı ve elbise için arkadaşlarıyla iddiaya girdi. Hemde iddiası seninle nişanlanmak adına.' Dedi. Aslında inanmamıştım sen yok öyle birşey deseydin sana inanırdım ama sende itiraf ettin." Dedi gülerek.

Aslında gülerek anlatmasına şaşırmıştım. Burada beni götürüp evime fırlatması gerekmiyormuydu?

"Hangi sürtük acaba? Ya Esma ya da Nisan'dır." Diye mırıldandım direk. Beni çekemeyen o iki salaktan başka biri yapamaz bunu diye düşünmeden edemiyorum.

"Diyeceğin sadece bu mu?" diye sorunca bakışlarımı Kerem'e çevirdim.

"Aslında birde beni eve götür diyecektim. Daha aileme ben bu Kerem Yağız'dan nefret ettim bir anda, nişan falan olmayacak." Dememle direksiyon bir yumruk daha yedi.

"Nişan olacak hatta benimle evleneceksin." Diye kükredi.

Gözlerim yine büyümeden edememişti aman korkunu sakla Ahsen.

"Yah Kerem direksiyona vurup durma sonra direksiyonu kıracaksın eve dönemeyeceğiz." Diye mızmızlanma misali dediğim sözleri idrak etmeye çalışır gibi bir hali vardı. Ne yapayım bundan başka söyleyecek söz bulamamıştım.

"Ahsen sen beni öldürmeye mi çalışıyorsun? Ben burada sen benimle evleneceksin diye haykırıyorum; sen bana, direksiyonu kıracaksın; eve gidemeyeceğiz diyorsun. Benimle evleneceksin Ahsen." Dedi.

Bu zorla evlilik olmuyor mu? Evet, kesinlikle öyle oluyor.

Şimdi bu Kerem beni zorluyor mu? Evet, kesinlikle zorluyor.

Peki ben korkuyor muyum? Evet, kesinlikle korkuyorum.

"Hayır evlenmeyeceğim." Diye bağırdım. Korkularıyla yüzleşmeli insan...

"Ahsen." Diye bağırmasıyla yerimden hoplamam bir olmuştu.

"Bana bağırma Ke...Kerem." Diye bağırdım kekeleyerek.

Uzun uzun nefes aldı. Bana bakmıyor sürekli dışarıya karanlığa bakıyordu.

"Seni Seviyorum Ahsen evlen benimle." Dedi en sonunda ve bakışlarını bana çevirebilmişti.

"Ne yani bende çikolatayı seviyorum ama onunla evleniyor muyum?"

Evet, direksiyon artık kaçıncı darbeyi yedi saymadım ama bir kez daha yumruğu yemişti.

Arabayı çalıştırmasıyla yerime iyice yerleştim. Sonunda isteğimi yaptırabilmiştim yani.

Evin önüne geldiğimizde kapıyı açacakken kilitlenme sesiyle bakışlarım itici uzaylıma yöneldi.

"Kapıyı aç." Dedim.

Başını hayır dercesine salladı. "Haftaya nişanlanacağız." Dedi emir verircesine.

"Hayır."

"Evet diyene kadar;" deyip sustu önce.

"Eee ne yapacaksın?" diye sordum ellerimi döşümde bağlayıp.

"Evet diyene kadar seni öperim." Demesiyle ağzımdan koca bir "Ne!" çıkmıştı.

Bana yaklaşmasıyla bildiğimiz camla bütünleşmeye başlamıştım bende.

Hızlı bir şekilde dudağımın kenarına konulan öpücüğü elimin tersiyle sildim. "Bugün ki stoklarımız tükendi. Bugün çokça öptün zaten." Dedim kaşlarımı çatarak.

"Stok tükendi falan dinlemem ben. Bugüne kadar, benim istediğim şey fazlaca bana ayrıldı ve hiç stok sorunu yaşadım. Alışmışım bir kere bolluğa." Deyip yine aynı yere bir öpücük daha kondurdu.

Bu kez daha sert bir şekilde sildim.

"İğrençsin." Diye tısladım.

Ve bu kez iyice bastırdı dudaklarımı dudaklarıma... "Çok güzelsin." Dedi aynı benim ses tonumla.

Şimdi kusabilirim. "Ne cıvık birşey çıktın sen. İki dakika insan ol. Hayvanların it duyguları üst oldukları için ilk gördüğü cinsine saldırıyor. Sende mart kedileri gibi..." Deyip sustum. Konuşursam daha da batacağım anlaşılmıştı.

"Nişanlanmayı kabul ediyor musun?" deyip tam bana doğru geliyordu ki elim direk ağzını tutup engelledi.

"Neden peki bana güzel bir açıklama yap." Dedim.

Başını sağa sola sallayıp ağzında ki elimi çektirdi. "Babam ve annem bu evliliğin olmasını çok istiyor benim kadar olmasa da, eğer şimdi sen gidip istemiyorum dersen direk bana gelecekler ne yaptın kıza diye. Şimdi evet dersen eğer sonradan da beni sevmezsen ben beni sevmeyen birini yanımda tutamam. İkimizde birden istemediğimizi söyleriz tamam mı?" dediğinde bir düşündüm.

Aslında bu hiç de fena bir fikir değildi.

Bir düşünüp, bir Kerem'e baktım. Ben sevmem bunu yaa...

Hadi ama tamam itiraf ediyorum aklım hala(!) girdiğim iddia da maaleseft...

"Tamam, kabul ediyorum."

7.Bölüm Sonu