Ölüme Fısıldayan Adam2

ANNE'M

Telefonu tüm ciddiyetimi toplayarak telefonu açtım.

-Yine ne istiyorsun?  "" dedi. 'Annem"

-Hiçbirşey sadece yanıma gelmeni istiyorum.

-Saçmalıyorsun."""" Deyip, yüzüme kapattı.

Anıl'a sinirle telefonu uzattım. O an tam intihar etmelikti. Madem ölücem en azından sürünerek ölmem diye içimden geçirdim. Evet, bu fikir aklıma yatmıştı.

Anıl uyanıktı ama sersemleşmişti. Ben ise birden ayağı kalkıp, lavaboya doğru ilerlemye başladım. Anıl nereye gidiyorsun?, diye sordu uykulu sesiyle, ben ise lavaboya diye cevap verdim. Ama ondan önce neşter bulmaya çalıştım ne de olsa burada jilet yoktur diye  içimden geçirdim. Amilyathanlerden birine girdim doğal olarak hangisinin neşter olduğunu biraz zor da anlasam buldum. Ardından lavobaya doğru ilerledim ilerledim ve aynanın karşısına geçtim. Saçıın uzadığını fark ettim ve kesmek istedim. Lavaboda makas aramaya başladım ama aramam çok anlamsızdı. Neşteri cebime koyup makas armaya başladım. Danışmanın orda makas vardı. Danışmadaki kadın da bir başkasıylasohbet ediyordu. Ben de bundan fırsat bulup makası alıp koşar adımlarla nedeyse bin kez girip çıkmış gibi hissetğim lavaboya doğru ilerledim. Ve, aynanındaki  yansımama baktım. Makası direkt  alıp saçımın nasıl olduğuna bakmadan kestim ve tekrar 'YAMUK SAÇLI KIZ"" ünvanını aldım. Bileğimi ileri doğru ittirip neşteri diğer elime aldım. Gözlerimi sımsıkı yumup ilk çiziği attım. Ardından ikinci çiziği...

Kanlar içinde acı çekerken, lavobonu kapısı açıldı. Karşımdaki hemşire hem birilerini çağırıp beni sedeyeye yatırmak için kolumdan tutular. Ben ise bırakın beni diye bağırdım. Ardından iyiyim ben diye ekledim. Ama bu söylediklerrimin hiçbiri doğru değildi. Birden başıma bir ağrı girdi. Ve yere yığıldım...

Uyandığımda Anıl  başımda bekliyordu. Bana bir daha böyle birşey yapmıyacaksın diye çıkıştı. Derken kapı açıldı  ve başımı kapıya doğru çevirdim. Anıl'ın yüzünde alaycı bir gülümseme benim yüzümde şaşkınlık!!