university // seventeen au

七

"hello?"

"HOOOOOOY!"

qaqo talaga 'tong taong 'to. sumigaw pa kaya naman inilayo ko kaagad ang phone ko mula sa tenga ko.

"umm... sino po ito?" tanong ko at pinahinaan na ang volume, kung sakali lang na sumigaw nanaman itong kausap kong ito.

"BABAITA ANNYEONG"

"WAAAAAAAAAH!!! BABAITAAAAA ANNYEONG"

"AHHHHHHHHHHH!"

oo, puro sigawan talaga kami magusap nan, si franceska nga pala yung kausap ko. bestfriend ko sya since highschool kami dahil na din sa parehas kami ng sinalihan na club which is choir and we also found out na we have common likings about some stuff tapos yun we've been close ever since.

"nakita mo na ba yung sections? inilabas na daw ah." she said as i was watching show me the money, again.

"hindi pa eh, ikaw ba?"

"oo, and babaita! guess what, AHHHHHHH" she screamed, again. ugh sakit na ng tenga ko TT

"ka section mo crush mo, am i right?"

"YES OMG BABAITA EOTTEOKHE ARASSEO?!(how did you know?!)"

"waenyamyeon nan jjangida(because im the best)"

"nako, ikaw may future ka na! madam miranda, ang mga tala ay payo lamang at... ano-umm basta yun. AHHAHAHAHA"

gagi talaga itong bestfriend ko --

"bahala ka dyan nako ka! i've gotta go na babaita, may inuutos na si kuya, byeeee~" i told her as i hung up the call.

nagutos si kuya na pumunta ako ng grocery store para bumili ng grocery since wala na daw kaming stock dahil inubos na ni papa, mahilig kasi sya magluto eh, so yun lagi kaming ubusan kapag nandito sya.

nagjeep nalang ako papunta ng mall dahil may pasok pa si kuya ng 3pm, nang pagbaba ko ng jeep... hays... eto nanaman

nadapa ako.

naapakan ko yung sling nung bag ko, so nadapa ako.

gosh, ang tanga tanga ko nanaman TT

nagitla ako ng may nagtayo naman sa akin sa gitna ng kalye..

soonyoung...?

naka denim jeans sya at naka hoodie na black, the fuvk ang init init tas naka-hoodie?

HAHAHA nako pag yan pinagpawisan mamaya hihih

"ano ba naman yan, miranda. lagi ka nalang nadadapa eh! hahahaha!" sabi nya habang pinapagpagan ako at tinulungan nya ako pumunta sa tabi ng kalsada.

"ano? okay ka na ba" kaya mo na?" tanong nya sa akin as he swiped away the hair that was covering my face dahil sobrang pula nito from embarrassment.

"aww ang cute oh! sobrang pula mo! hahaha!"

feeling ko hindi na ako namumula dahil sa nahihiya ako, kung hindi dahil ang lapit ng mukha ni soonyoung sa mukha ko...

paaaaaaaaaakyuuuhuhuhu

mabilis ako mafall ano ba!

after nung incident, soonyoung volunteered to accompany me inside the mall dahil sabi nya baka kung mapano nanaman daw ako --

habang namimili kami sa grocery, bawat aisle na madaanan namin may...

"anong pinaka maputing gulay? edi potato! HAHAHAHA"

"anong tagalog ng attorney? avocado!! AHAHAHAHAHA"

ohmygosh, di ko na mapigilan tawa ko dahil kay soonyoung, hanggang pagbayad namin ganyan siya kahyper.

i think this is one of the most memorable grocery shopping i've ever done in my life.

pagkatapos magbayad sa cashier, pinagbuhat na ako ni soonyoung habang naglalakad sa

parking lot...?

bat parking lot? isn't he too young to have a car?

"soonyoung? bat tayo papunta dito?"

"ahh, eh kasi may sasakyan tayong gagamitin?" sagot nya habang kinukuha ang keys nya mula sa bulsa ng pants nya.

wao ha ang rich naman nitong batangt 'to! daig pa si kuya seungcheol.

"tara na miranda! ihahatid na kita sa inyo!" he said as he started the engine of the car.

while on our way home, we sang out loud in his car, we laughed and we had fun. ipinunta nya pa ako sa jollibee drive thru dahil gusto daw nya ng chicken.

"ikaw ba, what do you want?"

"umm.. fries nalang."

"tsaka miss, isang large fries and, uhh- coke float!"

pagkakuha namin ng food, soonyoung drove us to a high place tapos dun kami kumain. after eating, sabi nya ay ihahatid nya na daw ako dahil baka pagalitan pa ako ni mama.

"miranda, can i have your number?" soonyoung asked while pagkadating namin sa tapat ng gate ng bahay

"uhm, s-sure! akin na phone mo" he gave me his phone and i typed my number in.

"magpakilala ka pag magtetext ka, okay?"

after that, tinulungan nya din akong magbaba ng grocery and i saw kuya seungcheol na nakatayo sa may pintuan na para bang ang tagal nya na akong inaantay, pagkakita nya sa akin ay agad nyang binuksan ang gate para maidala na ang groceries sa loob.

"uhh, soonyoung gusto mo ba pumasok?" i asked him awkwardly since sila kuya seungcheol at ang barkda palanmg naman nya ang nakkapunta sa bahay.

"nako, wag na. nakakahiya eh, tsaka my mum should've been looking for me." he answered and saktong lumabas si kuya at sumilip sa loob ng kotse ni soonyoung which made me a bit nervous since medyo over protective si kuya minsan

"uy, pare! salamat sa paghatid sa kapatid ko ha? pasok ka minsan sa bahay!" ito ang sabi ni kuya seungcheol shich shocked me a bit since he isn't this friendly kaya medyo nagulat ako.

"sige na, soonyoung! goodbye~ joshimhae ga!(go carefully!) drive safely!" i told him as i shoved kuya seungcheol out of the way.

"okay, i'll text you later! bye!" sabi ni soonyoung at umalis na. pagkapasok ko ng bahay naabutan ko si kuya na parang galit, eto na nga ba ang sinasabi ko eh.

"you have some explaining to do."