Buz |Tamamlandı|

Episode 8.

Satırarası yorumlar yapın canlar...

Bahar
Yavaş yavaş gözlerimi araladığımda,kısık kısık sesler duyuyordum.Bu Yavuz'un sesiydi.Birileri ile hararetli şekilde konuşuyordu.Olduğum yeri ve neden burda olduğumu önemsemeden kapının arkasında duran Yavuz'u dinledim.

"Lan ben size ne diye para veriyorum?Ne diye evin önünde durmuyorsunuz?"

"Çok özür dileriz Yavuz bey."

"Hasan,git arkadaşlarına söyle.İşten ayrılıyorsunuz.Sizin bencilliğiniz yüzünden bir kişi hayatını kayb ediyordu."

Bunu söylediği anda neler olduğunu anladım.En son Yavuz'dan kaçarak,araba yoluna çıkmıştım.Arkama bakarak koştuğum için bana çarpan arabayı görememiştim.Burası hastaneydi!Durumum gayet iyiydi.Sadece bir az kolum ağrıyordu o kadar.
Hasan'ı neden azarladığını da anlamıştım.Ben dışarıya çıktığımda,kimse yoktu bahçede.

"Yavuz bey nolur yapmayın.Benim evimde çoluğum çocuğum var.Ben onlara nasıl bakarım?"

"Bu beni ilgilendirmez.Şimdi hemen git,arkadaşlarına her şeyi açıkla."

Olamaz!Resmen benim yüzümden işten oluyorlardı.Vicdanım susmaz iken,Yavuz içeriye girdi.Her ne olursa,olsun, korumalarını işten çıkarmaması için ikna etmem gerek.

"Ooo,Bahar hanım.Bakıyorum da uyanmışsınız."

"Yavuz senden bir şey isteyeceğim."

"Ne o? İnatçı kız bana ihtiyaç mı duydu?"

"Saçmalama da, beni dinle.Korumalarını işten çıkarma nolur.Bak bu benim hatamdı,onların değil.Hem sen kendin de bunu biliyorsun."

"İşlerime karışma.Ne yapıp ne yapmayacağımı sana sormayacağım."

"Ama bu benimle ilgili.Ve benim hatam yüzünden insanların ekmek parasıyla oynama!"

"Sen bana akıl veremezsin.İşlerini doğru düzgün yapsaydılar,şu an ne sen ne ben ne de onlar burada olmayacaktı.O yüzden şimdi sus."

Ayağa kalkıp üzerine yürüdüm.

"Susmayacağım!Ya koskoca adam sana yalvardı be!Evimde çocuklarım var dedi.Ben onlara nasıl bakarım dedi.Sende hiç vicdan yok mu?Başkası yüzünden onları nasıl işden çıkara bilirsin?"

"Klasik yalanlara inanarak,kendini benim gözümde küçük düşürme."

"İnan bana zerre kadar umrumda değilsin.O yüzden senin gözünde küçük düşmek de umrumda değil.Aksine,senin gözünde küçük düşüyorsam demek ki çok büyük bir insanım.Şimdi elini vicdanına koy,Yavuz.Hasan'ı işten çıkarırsan,onun ailesini düşün.Çocuklarını düşün.Belli ki tek gelir kaynağı burası.İşten atıldığında çalışmak için ne gibi bir yer bula bilir? Üstelik,çıkardığın kişi yanlızca o değil.Bir kaç kişinin daha ekmeğini elinden alıyorsun.Onları tembihledin işte,artık gelecek sefere bu hatayı yapmazlar.Hadi lütfen şimdi ara ve işe geri alındıklarını söyle."

Korumalar işe geri alınınca yine evden kaçamayacağım kesindi.Ama şu an düşündüğüm bu değildi.Düşündüğüm tek şey onların işine geri dönmesi,ailelerine bakması idi.

Bir an cebine elini atan Yavuz'la şaşırdım.Yaşasın!İşe geri döneceklerdi.

"Alo Hasan.İşe geri alındınız.Bir şey sorma sakın.İşinizin başına dönün." Deyip kapattı.

Ben söylediği ile sevinirken bir anlık sevinçle boynuna sarıldım.O da ilk önce şaşırmış,sonra o da bana kollarına sarmıştı.Daha sonra ise anlamadığım bir neden ile yüzünü boynuma gömmüştü.
Tedirginliğim ona daha fazla sarılmama engel oluyordu.Ondan ayrıldığımda daha doğrusu ayrılmaya çalıştığımda buna izin vermiyordu.Kafası hala boynuma gömülüydü.İyi ki de bir sarıldık ha!

"Kokun çok güzel.Aynı çilek gibi kokuyorsun."

Söylediği şeye anlam veremedim.

"Ne saçmalıyorsun sen ya?"

Hiç bir şey demeden yine öylece kalıyordu.2 dakikadır,bu pozisyondayız.

"Lan çekilsene."

Sonra kendini toparlamış olmalı ki,hemen geri adımladı.O da bu yaptığına fazlasıyla şaşırmıştı.

"Oh çok Şükür!Nihayet ayrıldın.Az daha jandarma ekibini falan arayacaktım.Yavuz'un kafası sıkışmış,gelin kurtarın diye."

Bunu deyip,kahkaha atarken kaşları çatılmıştı.Onunla alay etmem hoşuna gitmemişti.

"Sen benimle dalga mı geçtin?Bana mı öyle geldi?"

"Yoo hayır.Bayağ bayağ seninle dalga geçtim."

Deyip yine kahkaha basarken,sinirlendiğini görüyordum.Ama ne yapayım?İnsanları sinir etmek hoşuma gidiyor.Özellikle şunu sinirlendirmek benim için büyük bir keyifti.

"Hemen toparlan.Eve gidiyoruz.Burası aklımdan geçenleri yapmam için fazla masum bir yer."

Dediğiyle kahkamı durdurup,donup kalmıştım.Ona doğru bakıyordum.O ise ufaktan sırıtıyordu.

"Hafızan o kadar kötü ki.Bana bir şey yapamayacaksın.Hem seni nasıl yatağa itip,kaçtım ama?Resmen bir kıza yenildin."

"Merak etme.Yatak konusu daha kapanmadı.Ancak,bu sefer kolay kurtulamayacaksın."

          ~1 saat sonra~

Yavuz'un evine gelmiştim.Hatta beni odasına getirip,kapıyı kitlemişti.Bir an kapının açılması ile Yavuz içeri girdi.

"Evet nerde kalmıştık?"

Deyip üzerime geldi.Ben yataktan kalkmaya çalışınca,bir hışımla beni yatağa itti.Yüzüme yaklaşınca,korkmaya başladım.Evet, ben çok iyi dövüş bilirim.Ama ne olursa olsun karşımdaki bir erkek.Ona daha ne kadar karşı koya bilirim?Bilmiyorum.

"Yavuz,istemiyorum.Nolursun yapma."

"Sen istemeye bilirsin.Ama ben istiyorum.Hemde fazlasıyla istiyorum.Sana dokunmak istiyorum.Bana karşı gelmemeni istiyorum.Hatta bu konuda bana yardımcı olmanı istiyorum.Güzel kokunla burnumun dolmasını istiyorum."

Söylediği şeyler tam olarak iltifat gibi bir şeydi.Ne yani beni mi istiyordu?Benden hoşlanmışmıydı?Saçmalama Bahar.O kalpsiz birisi.Onun aşık olması bu dünyada yaşanılacak son şey.Bunları düşünürken yavaş yavaş yüzümü öpüyordu bile.Dudaklarıma yaklaştı.Ama tam öpeceği sırada kulağımıza gelen sesler buna engel oldu.Pencereye baktığımızda camın kırıldığını gördük.

Olamaz!Birileri bize ateş ediyordu!

Yb geldii.Nasıldı beğendiniz mi?Sizce ne olacak Yavuz ve Bahar'a?
Oy ve yorumlar yüksek olsun lütfen.
Anlamadığım bir şekilde yb atmak geliyor içimden.Sizin yorumlarınız bir az daha çoğalırsa,yine böyle hızlı yb atmaya devam ederim belki.