Forja Colleges (UD5)

935 23 12
                                    

Monday. Unang klase ng mga estudyante sa Forja Colleges. Nagmamadali si Loisa na bumaba sa kanyang mercedez benz.

"Mam, baka madapa kayo?"

Ngumiti si Loisa kay Manong.

"Manong talaga..."

Pumasok si Loisa sa gate ng Forja. Halos lahat ng kalalakihan na madaanan nya ay nagtitinginan sa kanyang kagandahan. Nakasuot siya ng gray fitted shirt at blue skinny jeans. Naka headband din siya habang nakalugay ang kanyang kulot na buhok.

Loisa's POV

"Loisa?"

"Ms. Cruz! Hello po!"

Ang neighbor namin na isa sa mga magagaling na profesor sa Forja Colleges.

"What are you doing here?", pagtataka niya.

"Makikita nyo na po ako lagi dito sa HRM department. Nagshift po kasi ako."

"Ahh... that's good! But... why? Alam ba 'to ng grandparents mo?"

I just smiled at her. Mausisa din kasi 'tong teacher na 'to. Palibhasa alam nya kasi na si Lolo lang ang nagforced sakin na mag-doctor ako. Si Lola kasi, doctor siya. Si lolo naman pasyente lang non ni Lola. Anong gusto nya makakilala din ako ng patient? hehe. Pero alam ko gusto lang niyang mapabuti ang future ko. Pero ano ko hilo?! edi naloka naman ako non. 7 years akong mag-aaral at magsusunog ng kilay sa pagdudoktor? Nyah! mas feel ko magluto at magbusiness. Kaya eto mas sinunod ko pa din ang gusto ko. I want to be like my Dad, a great chef. Yes, he was a great chef! Kaya siguro sobra sobra ang love ni Mommy sa kanya, kasi ang galing galing nya magluto. But the saddest part is... he can't cook with love anymore. He passed away last year. Hindi ko na matitikman yung mga luto nya. kaya eto, susundan ko ang yapak nya. Someday, magiging proud din si Lolo sakin.

Eto na pala yung classroom ko.

"Uy Loisa!"

"May?"

"Classmates tayo?!" tuwang-tuwa siya ng makita nya ko, ako din naman.

"Sining ng Komunikasyon 'tong subject diba?"

She nodded. I sat beside her and here we are non-stop talking about our high school days.

Si May or Maymay Pilipinas, classmate ko siya nung highschool. Medyo weird nga kasi hindi naman kami nagpapansinan non. Iba ang group nya sa mga friends ko. Pero eto, parang close na close kami kung maghagikhikan at 'pag natawa siya, grabe nya ko paluin ha!

"Haay... thank you talaga May, may kakilala na din ako dito. Akala ko nasa States ka?"

"Yap! Dumating ako last week. I have to manage my business here kaya dito ulit ako magschool."

"Wow naman, nakakaproud ha... may business ka na agad."

"Thanks. Visit ka sa coffee shop, i'll give you a free blueberry cheesecake."

"Uy talaga ha! Sige. Where is your shop located?"

"Sa Forbes, Coffee May ang..."

"Coffee May? You owned that? Woah! I love your matcha green tea and strawberry cheesecake!"

"Really?"

"Yah! I always go there. Your staffs are very friendly. I think know her..."

"Maris."

"Ahh... oo si Maris! Yung laging kasama ni..."

"Ni Edward."

"Hinde... ahh... never mind."

"Arrows of LOVE" (Ongoing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon