(Mina POV)
We kwamen bij Chanyeol's huis aan en we stapten uit de auto. Alleen toen zag ik iets vreemds. De deur stond open. Chanyeol laat nooit de deur open staan, waarom zou hij dat gedaan hebben?
Misschien verwacht hij dat we gewoon naar binnen lopen. "Laten we naar binnen gaan jongens."
Felix wilde al voorop lopen, maar ik hield hem tegen. "Wacht even." Ik vertrouwde de situatie voor geen meter. Chanyeol doet dit nooit.
Ik liep vooraan naar de deur met Kai op mijn hielen. De kinderen bleven staan en keken me verbaasd aan. "Is er iets aan de hand?" vroeg Wendy.
"Nee, vast niet." zei ik tegen ze. "Zo is Chanyeol toch niet?" fluisterde ik daarna tegen Kai. Kai schudde zijn hoofd, maar haalde daarna zijn schouders op. "Maak je niet zo druk, er is vast niets aan de hand." Hij legde een hand op mijn schouder.
Ik knikte, maar was niet overtuigd. Het voorgevoel van eerder kwam weer naar boven. "Chanyeol?" zei ik. Geen antwoord.
"Chanyeol?" zei ik nu harder. Nog steeds niets. "Wat is dit?" Ik liep langzaam naar de deurpost. Toen zag ik iets waar ik nogal van schrok. "Kai!" riep ik met grote ogen. "Kijk dit!
Op de deurpost zat bloed. "Wat zou er gebeurd zijn? Waar is Chanyeol?" riep ik gestrest.
"Rustig." Kai hief zijn hand op en liep naar binnen. Na vijf minuten kwam hij weer naar buiten. "Er is niemand in het huis." zei hij. Hij leek nu toch bezorgd.
Wendy en Felix snapten er helemaal niets meer van. Ze hadden het bloed op de deurpost nog niet gezien. "Wat is er nou, mam?" zei Felix. Hij klonk een beetje geïrriteerd.
"Er is niets. Laten we gaan, we gaan een andere keer wel langs bij Chanyeol." Ik gaf ze allebei een zetje in de richting van de auto en ze stapten in. Zodra ze in de auto zaten belde ik Jimin.
Hij nam bijna meteen op. "Hallo?"
"Jimin! Er is iets heel ergs gebeurd!" zei ik, nog steeds gestrest.
"Wat is er? Ben je gewond? Moeten we naar het ziekenhuis? Vertel!" Jimin was meteen bezorgd.
"Nee, er is niets met mij. Chanyeol is verdwenen en zijn deur stond open en er zat bloed op de deurpost." zei ik snel.
Het was een tijdje stil. "Vreemd." zei hij toen. "Zou hij ontvoerd zijn of zo?"
Ik dacht na. "Zou kunnen. Ik heb geen idee wat er is, maar we moeten er zo snel mogelijk achter zien te komen."
YOU ARE READING
Monster (Park Jimin ff)
FanfictionDit is het vervolg op Forbidden Love (Park Jimin ff) dus als je dat nog niet gelezen hebt, is het misschien makkelijker om dat eerst te lezen. Beschrijving: Jimin en Mina zijn inmiddels ouder en ze hebben al kinderen. Alles gaat goed in hun leven, m...
