Monster (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 62

(Wendy POV)

Het was na ons laatste uur toen we ons bij de zwembadrand begaven. Het schoolzwembad was verlaten op ons na.

Ik keek over het water uit en toen richtte ik mijn blik weer op Joshua en Lucas. Ik gaf ze een spottende grijns.

"Als ik win houden jullie beiden op met zeuren. Waarom zeg ik überhaupt áls ik win?" Ik lachte.

Joshua sloeg zijn hand tegen zijn voorhoofd en ik hoorde Lucas lachen. Ik gaf hem een vragende blik. "Wat is er zo grappig?"

Lucas begon weer te lachen. "Ik verlies niet van meisjes." zei hij.

"Pardon?" Ik liep op hem af. "Ik denk dat je dat gaat terug nemen."

Er was iets wat Lucas niet wist, maar Joshua wel. Mijn sport is namelijk wedstrijdzwemmen, dus ik denk dat Lucas voor een grote verrassing komt te staan.

Ik bereidde me voor. Door Lucas's reactie wilde ik nog liever winnen.

"Laten we starten." zei ik.

We gingen op de rand van het zwembad staan. "En start!"

We doken allemaal het water in. Ik zag vanuit mijn ooghoeken dat Lucas iets voor lag na de start, maar ik wist bijna zeker dat ik dat wel weer in kon halen.

Toen ik bovenkwam, begon ik met volle kracht te zwemmen. Ik zwom met een sneltreinvaart door het water en in enkele seconden was ik bij de overkant.

Ik keek om en ik zag Lucas aanzwemmen en Joshua ook. Ik had gewonnen!

"Gefeliciteerd!" zei Joshua, terwijl hij hijgend de kant opklom.

Lucas keek pissig, omdat hij verloren had. "Kun je niet tegen je verlies?" vroeg ik spottend. "Je moet blij zijn dat ik heb gewonnen, als het aan Joshua lag, zou je niet eens bij me in de buurt kunnen komen."

Joshua werd rood, maar Lucas leek iets op te beuren.

Toen hoorden we geklap. Het was heel langzaam geklap. Onze gymcoach kwam de bocht omlopen met een serieus gezicht.

"Dus, wat doen jullie hier?" vroeg hij.

"W-we-" begon Lucas.

"Ik heb de jongens ingemaakt met een race. Het was allemaal mijn idee." zei ik, zodat ik de schuld op me zou krijgen. Het was tenslotte ook mijn idee.

Tot mijn verbazing kreeg de coach een glimlach op zijn gezicht. "Ik moet zeggen ik ben onder de indruk, ik had niet verwacht dat jullie zo hard konden zwemmen."

We keken hem alle drie aan alsof hij gek geworden was. "Dus we krijgen geen problemen, sinds we na schooltijd in het zwembad waren?"

De coach's glimlach werd een grijns. "Jawel. Jullie moeten het schoolzwemteam in."