OWOC GRANATU ✓

[u]

ALE COŚ W NIEJ WZBUDZA ICH ZAZDROŚĆ.
JEJ PIĘKNO JEST POŻĄDANE. I CHCĄ JEJ CIEMNEGO SPOJRZENIA NA SOBIE.

Za każdym razem powtarza swoje grzechy. 

Modli się do matki. Błagając o spokój duszy. 

I pozwala sobie. 
Aby siać chaos. 

Bo chaos jest przywódcą. 
Zbłąkanej duszy. 

A jeśli jej miłość jest prawdziwa, 
serca z kamienia, 

jej wrogowie uklęknął.

Królestwa upadają. 

Hades ręce ma brudne. 

Hera w złocie umazana. 

Oko za oko. 
A śmierć za śmierć. 

I wtem na nadeszła zima.

I następie. Szybko. Nagle. Zniknęła. 

Obiecując kapryśnie powrót.