.
.
.
.
.
.
.
.
สองปีผ่านไป
.
.
.
.
.
.
ร่างผายผอมยืนกอดอกมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยแววตาเม่อลอยในหัวก็คิดถึงแต่เรื่องต่างๆที่ผ่านมา
คนเรา...
เมื่อถึงจุดที่เราต้องโตขึ้นก็มักจะชอบย้อนนึกถึงอดีตที่ผ่านมาแล้วก็จะมายืนตลกตัวเองว่าสิ่งที่เคยทำเคยคิดเมื่อก่อนนั้นมันคืออะไร และทำลงไปได้อย่างไร
อย่างเช่นเขาตอนนี้
แทฮยองคิดว่าสิ่งที่เขาทำเมื่อก่อนที่เคยร้องไห้เมื่อก่อนมันช่างน่าขัน ไม่รู้ว่าทำลงได้ยังไง หากเป็นเขาในเวลานี้คงอายตายเลย
แต่ก็นั่นแหละคนเรามันโตขึ้นทุกวัน วันนี้เขาคิดอีกอย่างแต่พรุ่งนี้เขาอาจไม่คิดแบบเดิมก็ได้
ร่างบางเหลือบมองไปยังนาฬิกาที่บอกว่าเขาควรออกจากห้องไปได้แล้ว แต่ถึงแม้แทฮยองจะอยู่ในห้องเป็นวันๆเลยก็ได้แต่เพราะว่าคนมันเคยลำบากมาก่อน พอถึงวันหนึ่งที่สบายขึ้นมาบ้างก็ยังติดนิสัยไม่ชอบนั่งกินนอนกินอย่างน้อยให้ได้ทำอะไรเล็กน้อยบ้างก็ยังดี
หลังจากจบเรื่องนั้นจอนจองกุกหรืออีกชื่อจอนเจเคก็พาเขาเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ในตอนแรกก็รู้สึกเกร็งและก็กลัวเพราะไม่รู้ว่าคนที่นี่เขาจะชอบเราหรือเปล่าอีกทั้งยังเป็นคนที่ไม่มีอะไรเลยมาอยู่กับเขาก็มือเปล่าเงินติดตัวซักบาทก็ยังไม่มีในตอนนั้นหลังจากที่คุณพ่อของชายหนุ่มปล่อยให้ขึ้นมาในห้องเพื่อจัดการธุระอะไรกันสองคน วินาทีที่ไม่มีคนอื่นแล้วแทฮยองก็เผลอปล่อยโฮออกมาอย่างอึดอัดใจอีกทั้งในหัวก็เอาแต่คิดว่า คนอื่นเขาจะว่าเราจะมาอยู่เพื่อปอกลอกครอบครัวนี้หรือเปล่า
เพราะดูจายสายตาบรรดาคนใช้ที่มองมาแทฮยองก็ไม่สามารถหาคำว่าเป็นมิตรจากใครได้เลยซักคน
YOU ARE READING
Crazy In Love (kookv) ( NC 18+ )
Fanfiction" ตกลงแล้วคุณเป็นคนแบบไหนกันแน่เจเค " ผมเอ่ยถามเขาด้วยความเจ็บปวดไม่รู้เลยว่าอะไรกันแน่คือตัวตนจริงๆของเขา บางครั้งเขาก็อบอุ่นจนผมรู้สึกปลอดภัย แต่ในบางครั้ง เขาก็เหน็บหนาวและเยือกเย็น จนผมรู้สึกหวาดกลัว ผมอยากเข้าไปค้นใจเขาเหลือเกิน ว่าตกลงแล้วข้าง...
