18+ When History Repeats DLS2 (Kathniel)

Ch 47 This Is The End

Jerome POV:

"D-dad?" Agad nanlaki ang mga mata ko ng makita kong gising na ang nag iisa kong anak. Kasabay naman ng pag tawag nito saakin ang pag dating nila Daniel at nang nag iisa nilang anak na si Princess. Nasa pinto silang lahat habang pinag mamasdan kaming mag ama. 

Kita ko sa mga muka nila Daniel at Kath ang saya ngunit meron ding kalungkutan na namumuo dito. As of kay Princess naman ay hindi sya maka paniwala. Naka titig lang sya saamin habang naka nga-nga at nanlalaki ang mata. 

Sa totoo lang ay na tatakot ako. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ni Prince sa akin.

Matatakot ba sya?

Tatanggapin ba nya ako?

O baka naman kamumuhian nya ako dahil ipinamigay ko lang sya?

Sa totoo lang ay hindi ko alam. Pero kahit na ano pa man ang mangyari ay tatanggapin ko. Ilang taon akong natakot na sabihin sa kanya ang totoo. Ilan taon akong nangulili sa kanya. At ilang taon akong nag sisi nang ibigay ko sya kela Daniel. 

Oo aaminin ko. Naduwag ako. Natakot. Pero nang dahil lang naman iyon sa sobra akong nasaktan. 

Kung ano man ang magiging reaksyon nya ay tatanggapin ko. Basta malaman lang nya na ako talaga ang tunay nyang ama. At si Mikay ang kanyang ina na hindi nya nakilala. 

"A-anak." Sabi ko habang lumuluha parin. Hindi nako mag hihintay pa dahil natatakot ako na baka may mangyari sa kanyang masama na hindi nya nalalaman ang totoo. 

"D-dad" Mahina nitong sabi. 

Inilibot nya ang kanyang mata sa buong paligid. 

Agad syang ngumiti ng makita nya kaming lahat. 

Agad akong nabigla ng tumunog ng mabilis ang electrocardiogram machine na nasa tabi ng anak ko. (A/N: Langya! Ka nose bleed. Yung heart monitor for short. Yung natutuwid ang linya twing namamatay ang pasyente. XD Eh basta yun yun haha) 

"A-anak" Sabi ko habang niyuyugyog sya. 

Hindi ako maka paniwala. Naka pikit sya na parang walang buhay. 

Natatarantang tinawag nila Daniel ang mga doctor at nurse. 

"K-kuya" Tumakbo si Princess at niyakap si Prince ng mahigpit. "N-no." Sabi nya habang lumuluha. Haplos haplos ng mag kabila nyang kamay ang pisngi nito "P-please.. D-don't.. Don't do this..." At nag simula na nga syang umiyak ng malakas. "I need you" Bulong nya sa tenga ng anak ko. 

Nang dumating ang doctor ay nag madaling kinuha nung nurse yung AED. Yung defibrillator para i-revive ang anak. 

"120 clear!" Sabi nung nurse bago pa nya ilapat yung dalawang paddles sa dibdib ng anak ko. 

Parang tumigil ang mundo ko sa mga oras na ito. 

Napa lingon ako sa heartmonitor at nakita ang dalawang deretchong linya. 

Napa tingin ako kela Daniel at Kath na magka yakap na umiiyak. 

Nakita ko rin si Princess na naka upo sa pinaka sulok ng kwarto. Naka taas ang tuhod nya sa kanyang dibdib at naka hawak ang magka bila nyang kamay sa kanyang magka bilang tenga. Meron syang sinasabi habang umiiyak ngunit hindi ko ito marinig. 

Ang tanging naririnig ko lang ay ang tunog ng electrocardiogram Machine na may tatlong tuwid na linya. 

*Tooooooooot*

Napa luhod nalamang ako sa sahig ng mapa kita kong umiling ang doktor.

At tumingin sa kanyang orasan na nakasuot sa kanan nitong kamay. 

"N-no" I whispered to myself as tears fall down my eyes. 

___________

Bitin? I know. May part two po ito at i-upload ko sya soon. 

It's lame? I know that too. Kinaylangan kong mag madali para isulat lang to. 

Alam kong hindi ganon ka intense at kaganda ang chapter na to but please dont forget to comment and vote. 

Meron din po akong mga tanong na kaylangan nyong sagutin para sa next chapter. 

-Sino ang may gusto kay Ivan?

-May team Ivan paba dito?

-What kind of ending do you guys want?

-Sinong may gusto ng special chapter?

Please answer those question. Kaylangan ko ng response nyo. <3 

Thanks -Jhairen