Le Viour Academy

E P I L O G U E

Zero POV

"Zero!" nagulat ako habang binubuksan ang bintana upang makatakas para makita ko si Crystal, I'm worried for her.

Pinipigilan kasi ako ng mga kagrupo ko, na lumabas at magpahinga na lang, Kung wala lang akong mga sugat sapak ang mga ito sa akin

Bumukas ang pinto at lumingon ako dito "Anong ginagawa mo diyan? *Silence*... A-anyways si Crystal, something bad happen"

"What?! Dalhin mo ko sa kanya!" sabi ko at bumilis lalo ang tibok ng puso ko sa sinabi niya

Inilalayan niya ako, papuntang hospital sa loob ng school

"Nasan si Crystal? At anong bang nangyari?!" kabang tanong ko kay Lucas

"She pass out, and we don't know why at nasa emergency room siya"

Magsasalita na sana ako pero naunahan ang pagluha ko, this is my fault. Biglang lumabas ang doktor at hinanap agad kami. "Kailangan niyang lumbas dito sa hospital na ito dahil namin kaya" sabi nito at napatayo ako "Then Faster!"

"But I thought na bawal makalabas ng paara--"

"Kailangan niyang mabuhay! Bilisan niyo!" inis kong sabi

Bigla nilang nilabas si Crystal na nakahiga sa hospital bed. Nakita ko kung gaano kahirap siyang huminga, and it's hurting me too much that's she's dying because of me

"Crystal don't give up, I'm here for you, don't worry" sabi ko at sinusundan sila hanggang sa paglabas sa gate ng paaralan at isinakay sa hospital car (a/n di ko alam tawag, nakalimutan ko lol)

"Lucas, kunin mo yung motor ko" sabi ko sa kanya at tumango, meron kaming motor dito dahil ginagamit namin minsan kapag may racing dito sa loob

"Zero, ako na magda- drive, di kapa galing" sabay abot ng helmet sa akin, umangkas na ako sa likod at sinabi ko sa kanya na bilisan

HOSPITAL

Nasa waiting area kami at hindi ako mapakali, dahil sa kakaisip kay Crystal

"Zero, just take a deep breath at kaya mo yan" sabi sa akin ni Lucas at ginawa ko ito mas lalo akong kkakabahan kung hindi ako mapakali dito

"Bakit, Lucas hindi ka kinakabahan, she's your childhood bestfriend" he smiles when I say that

"Don't worry, she's strong, palagi niya ngang sinasabi sa akin na, siya yung hero ko kasi siya daw palagi yung kumakalaban sa bullies....she will fight"

Napabuntong hininga naman ako SA sinabi niya, simula palang malakas na talaga siya.

"Tell me Zero" napatingin ako sa kanya at tinaas ang dalawa kong kilay

"Do you like Crystal?" tanong nito sa akin ng seryoso

"No..." sabi ko sa kanya, tumango ito at tumingin sa ibang lugar

"I thought that you like her, kasi ganyan ang nangyayari sayo kapag may nangyari sa kanya ng masama"

"Sa tingin ko hindi ko maiihahalin tulad ang nararamdaman ko kung pagkagusto lamang ang sasabihin mo , kundi mas hihigit pa doon" lumingon siya sa akin at ngumisi

Biglang lumabas ang doktor at tumayo agad ako para malaman kung anong nangyari sa kanya

"Ang swerte niyo at nadala siya dito ng mabilis and she keep fighting, I can't believe her, she's ok now, kailangan niya na lang magpahinga at kumain ng madami para bumalik ang sigla niya" sabi ng doktor at sobrang tuwa ko sa sinabi nito, kinamayan ko ito at pumasok kami sa loob

Mahimbing siyang natutulog, napakasakit na ganito siya kapayat, pero salamat naman at siya ay ligtas na

"Dude, Iwan ko muna kayo" tumango na lang ako sa sinabi ni Lucas at tinapik ako sa balikat