Remigiusz Mróz - RECENZJE

"Nieodnaleziona"

Damian i Ewa mogli mieć przed sobą wspaniałe życie. Mogli, gdyby nie jeden tragiczny wieczór, w który wszystko potoczyło się najgorzej jak mogło. Świeżo upieczeni narzeczeni zostają napadnięci – on pobity do nieprzytomności, ona brutalnie zgwałcona. Co gorsza, dziewczyna zapada się po tym wydarzeniu jak kamień w wodę. Przynajmniej na kolejne dziesięć lat, kiedy zdruzgotany psychicznie Damian przypadkiem trafia na jej zdjęcie na jednym z facebookowych profili Spotted, miejsca pomagającego zlokalizować nieznajome osoby. Chłopak nie zdaje sobie jeszcze sprawy, że próbując dotrzeć do prawdy o tym co tak naprawdę wydarzyło się dekadę wcześniej i dlaczego jego narzeczona zniknęła, trafi w sam środek afery większej, niż mógłby kiedykolwiek przypuszczać.

Mówiąc krótko - ta książka jest wspaniała! Nie mam co do tego żadnej wątpliwości. Autor po raz kolejny pokazuje klasę i udowadnia, że pomimo tego, iż pisze dużo, utrzymuje wysoki, literacki poziom. „Nieodnaleziona" to kolejna perełka, która wyszła spod pióra jednego z moich ulubionych autorów. Jest to thriller psychologiczny, który bez dwóch zdań wstrząsnął mną do szpiku kości. Jestem zafascynowana nie tylko dobrym pomysłem na fabułę i jej oryginalnością, ale przede wszystkim stopniem skomplikowania zagadki, bo jest on bardzo, ale to bardzo wysoki. Dodatkowo książka trzymała mnie w napięciu od pierwszej, do ostatniej strony. Czytałam ją w każdej wolnej chwili. A jeśli takiej chwili nie miałam, to koniecznie musiałam ją sobie zrobić.

„Nieodnaleziona" to thriller nie tylko o poszukiwaniu zaginionej osoby, ale także o przemocy wobec kobiet. Remigiusz Mróz postawił sobie za zadanie przedstawienie kobiety, która jest ofiarą przemocy domowej i pokazanie, ile taka osoba jest w stanie zrobić, aby wyrwać się z piekła, które jest definicją jej życia. W Posłowiu autora możemy przeczytać, że według Amnesty International aż 1/3 kobiet na świecie dotyka przemoc domowa, a jeszcze wiele innych z pewnością się do tego nie przyznaje. „Nieodnaleziona" Mroza to pewnego rodzaju apel, aby robić coś w tym kierunku, aby nie milczeć i nie zakrywać oczu ani uszu na krzywdę kobiet.

Książka ta to powieść bardzo dobra, niejako potwierdzająca klasę autora. Przemyślana konstrukcja powoduje, że żaden z jej elementów nie ma za zadanie taniego szokowania odbiorcy, a stanowi integralną część skomplikowanej intrygi – która chwyci za serca, a być może i otworzy umysły na dziejące się czasem wokół nas podobne tragedie. Oby tak właśnie się stało, bo jak Remigiusz Mróz zaznacza już na samym początku, milczenie to najgłośniejszy krzyk. I po lekturze „Nieodnalezionej", cholernie trudno nie przyznać mu racji.