Take The Risk

Chptr Five

Nararamdaman

Nagising nalang ako nang nakarinig ang ng tunog ng mantika. Bago ako bumangon,nakapa ko isang kumot sa kalahati ng katawan ko.

Shock! Nakatulog ako!

Dali dali akong tumayo at nagpunta sa banyo. Chineck ko kung tulo laway ba ako o may muta! Buti naman wala! Naghilamos ako at nagtoothbrush agad

Paglabas ko nakita ko ang wall clock namin, alas otso na pala ng gabi. I saw Clark cooking something, siguro yung dinner namin. Lumapit na ako sa lamesa dahil gutom na ako. Buti nalang luto na,naupo na rin siya sa harapan ko at nagsimula na 'sya mag sandok

Nahihiya akong tumingin sa kanya dahil pakiramdam ko tumitingin tingin rin 'sya sa akin, medyo nakakailang dahil sa pinag usapan namin kanina

"I'm sorry 'dun sa kanina" finally nagsalita rin siya

Mababaliw na ata ako sa sobrang tahimik e!

"wala yun, okay lang atleast may nasasabihan na tayong dalawa ng mga saloobin natin" tumingin ako sa kanya

At nakatingin rin siya sa akin! Bumilis tibok ng puso ko ng di ko alam kung bakit! Nahiya ako kaya binalik ko nalang ang atensyon ko sa pagkain

"Sabi natin kanina mag-eenjoy tayo pero nauwi rin sa lungkot!" biro niya

"Oo nga e! Actualky di ko inexpect na ganon yung pang-iiwan sayo ng girlfriend mo" sabi ko sa kanya

1...2...3 ilang segundo pa siya di nagsalita!

Wrong move Belle!

"Ahm s-sorry, Di ko sinasad--"

"It's okay, di ko rin naman agad sayo na kwento na nanatay siya nung una tayong nagkausap e.kala mo siguro ako niloko at iniwan no?" Nakangiti siya ngayon

Pero bakas parin sa mata ang lungkot at pag iyak 'nya kanina

"Actually yes, pero sabi ko nga kanina don't blame your self. Alam kong di mo ginustong mangyari 'yun!" Sabi ko sa kanya

"Totoo? Pano mo naman nasabi?" Nakangiti nyang tanong

"W-wala pakiramdam ko lang!" Binaling ko nalang ulit sa pagkain ang atensyon ko nakaramdam ako bigla ng hiya e

Naghugas na ako ng pinggan after kumain at nag toothbrush at himalos narin at bumalik na ako sa kwarto ko. Kanina pa pumasok ng kwarto si Clark, siguro nakatulog na yun. Nahiga na rin agad ako at nakatulog

"Good morning!" Bati sakin ni Clark

Kabubukas ko lang ng pinto siya na agad ang bumungad sa akin. Todong todo na ang ngiti 'nya na kala mo walang problema nung pumunta kami dito

Yes, halos mag iisa't kalahating buwan na kami dito. Kalahating buwan narin, aalis na ako at haharapin na ang buhay na naiwan ko. Lagi ko namang kino'contact sina mama at mga ka officemate ko. Lagi ngang tinatanong ni mama kung nakakakain ba daw ako ng maayos e!

Sa halos isa't kalahating buwan namin dito, talagang napansin ko ang pagbabago kay Clark. Lagi na siyang nakangiti at masiyahin na siya. Minsan iniikot namin ang mga lugar dito o di kaya namamalengke kami. Hindi namin naramdaman ang boring dahil kung hindi kami lalabas ng bahay nagmo'movie marathon nalang kami sa sala.

Okay na nga ba ang isang 'to?

Sana...

Nang makakain na kami, naligo agad ako dahil pupunta kami sa bayan ni Clark para bumili ng ibang mga gamit tukad ng mga personal things naming dalawa.

Pagakyat namin sa highway, medyo tumigil muna kami at nagpahinga. Medyo hiningal ako dun ah!

"You okay?" Tanong ni Clark sa akin