~•° Upper East Side girls °•~

Chapter 29

Merry Christmas!

Pov. Cassy

Het is kerstmis!
Ik scheur vrolijk het papiertje van de vorige dag van de scheurkalender en omcirkel de datum van vandaag, 25 december. Ik kijk even rond in huis, waar iedereen bezig is om alles te versieren en klaar te maken voor het kerstdiner.
We zeggen al heel de week dat we de kerstboom gaan zetten, maar elke keer als we de zolder op gingen voor versiering kwamen we terug met heel andere dingen.
In dit huis hebben duidelijk al meer mensen gewoond, de zolder is een grote schatten ruimte. Van oude fotoboeken, tot voorwerpen van zo veel jaren terug. Op zo'n momenten komt de nieuwsgierige ontdekkingsreiziger in mij naar boven. We hebben al verschillende dozen leeg gehaald en door de spullen gerommelt. En al gelachen met verschillende oude foto's die we vonden.

Destiny komt vrolijk op mij afgewandeld en houdt een schaal met hapjes voor mij.
"Proef is" zegt ze opgewekt. Zonder te twijfelen, neem ik een hapje en knik ik al snel goedkeurend als ik het op eet. Ik steek mijn duim op en slik het snel in. "Lekker" glimlach ik. Ze glundert vrolijk, "ik ben samen met Mason aan het koken" zegt ze, terwijl ze vrolijk even naar de keuken gebaart.
Na de wandeling van mij en Mason, gaf James Destiny ineens wel heel veel aandacht. Alsof hij, zelfs als single, een rebound nodig had. Maar de dagen daarna heeft het schip een heel andere wending genomen. Destiny begon meer en meer met Mason op te trekken, en daar leek James gelukkig mee.

"Hey babe!"
Een bekende stem klinkt achter mij. Ik draai me vrolijk om, "hey James" antwoord ik al even opgewekt.
Hij kijkt me aan met zijn al bekende grijns en zijn ondeugende blik in zijn ogen.
Mijn ogen twinkelen speels, en ik blijf rustig staan, terwijl hij naar mij toe wandelt. Hij legt zijn handen op mijn heupen en leunt naar mij toe, tot zijn lippen vlak voor de mijne hangen. "Volgens mij zijn de kamers nog niet versierd" mompelt hij uitdagend.
Ik kijk hem recht in zijn ogen.
Een speelse grijns speelt rond mijn lippen. Ik ga naar zijn oor en fluister zacht: "niet zo snel Casanova, zoiets moet je verdienen."
Zodra ik hem terug in zijn ogen kijk, grinnik ik onschuldig. Ik knipoog en draai onder zijn armen weg en huppel vrolijk naar de keuken.
Als ik om kijk, zie ik dat James me uitdagend blijft aan kijken. Een blik die zegt dat hij duidelijk van plan is om het hier niet bij te laten.

Pov. Evelyn

Tegen de late namiddag is alles klaar. Het huis is versierd en iedereen is in de kerstsfeer. De ene voelt zich een kerstboom en loopt rond met lichtjes rond zich. De andere voelt zich meer kerstman en heeft ergens een kerstmannen pak en een typische kerstmuts vandaan getoverd.
Tijdens het shoppen, had ik de ideale outfit gevonden. Een prachtige getailleerde jurk. Feestelijk en chique. En met de juiste accesoiressen erbij, het perfecte plaatje.

In leg het laatste van het bestek op tafel en kijk even goedkeurend naar de feestelijk gedekte tafel.
Terwijl enkele in de keuken een heel feestmaaltijd bereiden, hebben anderen hun creativiteit op de loop gelaten met de decoratie. Wat, wonder boven wonder, geslaagd is.

Ik wandel vrolijk naar boven.
Zodra ik mijn kamer in kom, neem ik de jurk en assecoiressen uit mijn kast en verdwijn ik de badkamer in.

Zodra ik terug beneden kom, zie ik dat al enkele anderen hetzelfde gedacht hadden en zich al hebben klaar gemaakt. Tenslotte gaat kerst niet enkel over het samen zijn, maar ook over de perfecte outfit.
Zodra ik Jake zie, grinnik ik zachtjes. Hij kijkt me verbaasd aan, alsof ik één of ander magisch wezen was.
Ik draai speels rond en kijk hem vrolijk aan.
Een brede glimlach verschijnt en hij wandelt naar mij toe.
"Wauw!...gewoon...wauw" stamelt hij onder de indruk. Hij drukt een kus op mijn lippen en bekijkt me nog eens. Zijn donker bruine ogen lijken wel te stralen. Ik grinnik even en druk een kusje op zijn neus. "Thank you babe" mompel ik liefkozend, terwijl ik mijn handen in zijn nek leg.
Ik ga op mijn tippen staan zodat mijn lippen vlak voor de zijne zijn. "Dit is nu al de beste kerst" mompel ik, terwijl mijn lippen af en toe over de zijne strelen.

De afgelopen dagen is er veel gebeurd dat af en toe het gevoel gaf dat de kerst niet zo leuk ging worden. Zoals de discussie met Milo, toen hij ontdekte dat ik een relatie had met Jake.
Vooral het feit dat ik tegen hem niks had gezegd, zinde hem niet. En sinds hij van de relatie weet is zijn 'bezorgde broer kant' weer boven gekomen. Hij kijkt Jake altijd achterdochtig aan en vertrouwt hem duidelijk niet. Hoewel het ergens wel schattig is dat mijn broer aan mij denkt, begint het me nu matig te irriteren. Ik ken Jake beter dan hem en weet dat hij niet is zoals de anderen. Maar Milo blijft op zijn hoede.
Maar ondanks dat is de sfeer vandaag, zoals de sfeer hoort te zijn. Als ik de tafel rondkijk, zie ik alleen maar vrolijke gezichten. De gesprekken gaan dan ook van grappig naar grappiger.

Pov. Riley

Na het eten, hebben we ons nog even geamuseerd met truth or dare. Ons standaard spel, dat we bijna elke avond al gedaan hebben. In verschillende soorten varianten. En geloof het of niet, het verveelt ons nog altijd niet.
Elke avond lijkt het spel zelfs leuker te worden. Iedereen kent elkaar beter en het is een hechte groep geworden. Daardoor lijkt het voor vele makkelijker om de gênante dares ook te doen.
Wat altijd leuk is om te zien.

Na het spel verdwijnen verschillende koppeltjes al voor wat 'alone-time', maar dan met z'n twee, logica. Andere gaan nog even de stad in. En al snel zitten enkel Milo en ik nog op de bank.
"Ik heb honger, zullen we kijken of we in de stad nog wat kunnen vinden?" Hij kijkt me vrolijk aan en springt alvast recht. Ik knik zonder twijfelen en volg hem naar de hal, waar ik mijn schoenen en jas neem. En niet te vergeten, mijn sjaal en muts, want de kou is niet bepaald mijn vriend.
Gelukkig blijven er zelfs op kerstmis nog heel veel restaurants open tot heel laat. Ook de schaatsbaan op de markt blijft de hele nacht open.

Zodra we in de stad zijn, gaan we het eerste beste restaurant binnen. Hoewel ik zowat altijd honger heb, moet ik toegeven, dat ik nu niet zo heel veel honger heb. Al dat eten van daar straks ligt nog op mijn maag en die zak chips bij het spel was er al te veel aan. Ik bestel dan ook salade, licht verteerbaar, altijd beter in deze omstandigheden.
Als Milo een hamburger bestelt, kijk ik hem even aan met een verbaasde lach. Hoe kan hij nu nog een hamburger binnen krijgen?
Laten we het klasseren onder 'gezonde eetlust'.

Ik besef nu pas hoe weinig ik al met Milo gesproken heb. Maar dat vormt duidelijk geen probleem. Het gesprek komt vlot op gang.
Na het eten, wandelen we rechtstreeks door naar de schaatsbaan. Mijn ogen fonkelen vrolijk, zodra ik de schaatsbaan zie en ik probeer hem mee te trekken. Als hij mij plagerig tegenwerkt, schud ik lachend mijn hoofd en loop zelf al vast naar de schaatsbaan.

Milo was goed bevriend met James, en James kende ik al door en door. Dus omgaan met een player is mijn tweede natuur.
"Ik ga voor jou de perfecte date zoeken voor vanavond" zeg ik vrolijk, terwijl de schaatsbaan op komen. Ik kijk rond en wijs een blondine aan. Milo schudt zijn hoofd "niet lelijk, maar dat ziet er al gewoon een bitch uit."
Ik knik bevestigend en moet hem helaas wel gelijk geven.
Alsof we een af en aanstoot spel aan het spelen zijn, komen we af en toe dichter bij elkaar en kruisten onze uitdagende blikken elkaar. Om dan al snel terug uit elkaar te gaan en het over iets helemaal anders te hebben.
Maar ik hou wel van spelletjes, dus ook van deze avond heb ik volop genoten.
Milo beter leren kennen was leuker dan verwacht, net zoals kerst met alle vrienden samen ook leuker was dan verwacht.